nooit gedacht dat een jongen zoveel om mij kon geven. (voltooid)

Deel 5

Oumayma

vandaag was de grote dag aangebroken. ik zou naar marokko gaan. mijn moeder was aan het koken en ik was bezig met het inpakken van mijn kleding, cadeau'tjes etc. wat verheugde ik toch op de trip en marokko zeg. Btisame en haar ouders en 2 broers en 1 zus zouden meegaan maar dan in hun eige auto dus vervelen zou ik zeker niet. elk jaar was de vakantie top geweest. ik genoot er echt van en ruste zeker goed uit in mijn vaderland. we hadden een groot huis staan in marokko. het had een grote woonkamer die volledig marokkaans eruit zag, zowel de muren als de plafond en de sederri en tafels. we hadden een grote garage, 4 grote slaapkamers die ook heel mooi uitzagen, 2 grote badkamers met in elk een bad en een douchecabine en niet te vergeten een megagrote sta7. hadden we maar zon groot huis in nederland dacht ik en lachte in mezelf. bzzzt bzzzt, mijn telefoon ging over en zag dat het btisame was "hey hbiba" zei ik tegen haar "hey lieverd, ik ben klaar met inpakken en er is verder niks te doen... is het goed als ik naar jullie toe kom?" vroeg btisame aan me "ja tuurlijk, dan kan je me meteen helpen me inpakken want ik heb veel te veel gekocht geloof ik want het past allemaal niet in mijn koffer" zei ik lachend en btisame lacht hard mee "saffie is goed ik ben er over een half uurtje saffie zina" "saffie is goed zie je straks" en ik hing. wat zal Brahim aan het doen zijn? en liep naar zijn kamer toe. zijn kamer zag er als een varkensstal uit "brahimmmmmmm wat is dittttt" riep ik tegen mijn broer "ewa oumayma waarom denk je dat ik op mijn bed zit en om me heen zit te kijken? ik weet niet waar ik met deze ellende moet beginnen" ik viel op de grond van het lachen om de reactie van brahim "zal ik je helpen wela? anders ben je over 3 dagen nog bezig" en ik begon met het vouwen van zijn broeken en shirts. binnen 20 minuten was alle puinhoop opgeruimd en zat het allemaal gepropt en wel in zijn koffer "so hehe, ik ben kapot" zei ik helemaal uitgeput tegen brahim en liet me vallen op zijn bed. "mevrouw Oumayma verdient een beloning" zei brahim met een big smile en hij liep zijn kamer uit en kwam snel zijn kamer weer in "kijk ik zag wat leuks in de stad dus dacht ik laat ik het maar voor mijn lieve zusje kopen" en hij overhandigde me een tasje. uit nieuwschierigheid pakte ik een doosje dat heel mooi ingepakt was "omdat je volgende weeek jarig bent heb ik hem alvast voor je gekocht " ik keek brahim vragend aan en maakte snel de verpakking open en bleef met mijn ogen wijdt open naar hem kijken en dan weer naar het cadeau'tje "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA BRAHIM DIT IS ECHT HEEEEEEEEEEL LIEF VAN JE WALLAH HET MOOISTE CADEAU WAT JE ME OOIT HEBT KUNNEN GEVEN" schreeuwde ik met volle borst uit. het was echt een prachtige sieraden setje die mooi paste bij een outfit die ik samen met brahim had gekocht voor marokko. hele mooie soort diamanten oorbellen, ketting, ring en armband. het was echt prachtig. ik gaf brahim een kus op zijn wang en bedankte hem heel erg. opeens ging de deurbel en rende naar beneden om open te doen want wist gewoon dat het btisame was. samen met haar liep ik naar mijn kamer om maar meteen te beginnen met inpakken "Oumayma, Brahim we vertrekken over 2 uur dus opschieten lay rdi 3likoum" hoorde ik mijn vader beneden roepen. snel pakte btisame en ik alles in en gelukkig ging het erg snel. mijn vader bracht de koffers alvast naar de auto en btisame en ik gingen mijn moeder helpen met het inpakken van het eten. na een half uur kwamen de ouders van btisame bij ons aan. we brachten het eten naar de auto, checkte of we alles mee hadden genomen en toen kon de reis naar marokko beginnen, niet wetend wat er in marokko ging gebeuren