nooit gedacht dat een jongen zoveel om mij kon geven. (voltooid)

Deel 50

rond 8 uur gingen we terug naar huis "zal ik je brengen?" vroeg ik oumayma. ik wilde het liefst dat ze met me mee naar huis wilde gaan. met haar mijn koffer inpakken en nog van haar kunnen genieten. het leek net alsof ze mijn gedachten kon lezen "nee ik kan nog wel even mee naar huis, ik had het ten slotte belooft om in te pakken toch?" en knipoogde naar me. ik pakte haar hand vast en liep met haar naar de auto. ik gaf haar een kus op haar wang en stapte de auto vervolgens in. we hadden het over koetjes en kalfjes en al snel kwamen we bij mij thuis. "ik sms ff mijn broer om te zeggen dat ik wat langer blijf" ik knikte en liep naar de keuken om wat te drinken te pakken terwijl zij op de bank zat te smsen. keer op keer kreeg ik zon ontzettend lekker gevoel. elke keer leek het net alsof we getrouwd waren. geloof me, het voelt erg heerlijk. hoe zou het eigenlijk zijn als we echt getrouwd zijn? als het nu al heerlijk voelt, hoe zou het dan aanvoelen. de vlinders gierden weer door mijn lichaam. oumayma kwam de keuken binnen en schoof aan tafel. ik gaf haar glas net drinken en schoof zelf ook aan tafel. ik pakte met mijn ene hand haar hand vast en en begon met haar ring te spelen, terwijl zij me allerlei dingen vertelde. na een kwartier gebabbeld te hebben liepen we naar mijn kamer om de koffer in te pakken. "zoek jij maar mijn kleren uit? dan ga ik alle handdoeken, toiletspullen en papieren klaar maken" ik vond het altijd leuk als oumayma mijn kleding uitkoos. ze had een mooie smaak "zolang je maar zelf je onderbroeken en sokken pakt, vind ik het best" antwoordde oumayma en stak haar tong uit. ik ging ermee akkoord en pakte de spullen die ik moest hebben. toen ik klaar was zag ik dat oumayma ook al klaar was en op het bed voor zich uit zat te staren. ik ging naast haar zitten en deed mijn arm om haar heen "waar denk je aan hbiba?" ze keek me aan en rustte haar hoofd op mijn schouder. "het dringt nu pas tot me door dat je op vakantie gaat" toen ze me dit vertelde, voelde ik mijn ogen prikken. "maar hbiba, het is maar een weekje" zei ik terwijl dat ene weekje voelde als een eeuwigheid. "ik zal je beloven dat ik je elke dag zal bellen oke?" oumayma bewoog wat met haar hoofd en speelde met mijn vingers. ik rustte mijn hoofd op die van haar en keek naar mijn koffer. eerlijk gezegt had ik er een slecht gevoel over. iets in me zei dat ik gewoon moest blijven, maar ik wilde zo graag mijn ouders zien "kom eens op mijn schoot zitten" ze twijfelde geen moment en deed wat ik haar vroeg. alsof ze op het moment wachtte tot ik het vroeg. ik ging met mijn hand over haar rug. nog steeds zat ze met mijn hand te spelen "wat zal ik voor je meenemen?" vlug keek ze me aan. ik moest lachen om haar reactie "als jij heelhuids terug komt, is dat 1 van de grootste cadeaus die je ooit voor me zult meebrengen". deze woorden lietn de vlinders weer vladderen als ooit te voren. ik gaf oumayma een kus op haar wang en vervolgens een knuffel "ik wou dat je mee kon gaan, dan hoefde ik je niet te missen en alleen te laten" "je moet naar je ouders lieverd. de dag dat we samen naar je ouders zullen gaan komt insha'allah nog. over paar maandjes zullen we trouwen en dan kunnen we samen gaan en komen waar we willen" en gaf me vervolgens een kus op mijn wang. "insha'allah" zei ik kort en dacht na over de woorden van oumayma "hoelaat is het eigenlijk?" vroeg ze me "het is half elf" "WAAAAATTTTTTTT IK MOET NU NAAR HUIS VOORDAT MIJN OUDERS ME BUITEN OPSLUITEN" zei ze gehaast. ik sprong op en rende naar beneden om mijn schoenen en jas aan te trekken. "ben je klaar" riep ik naar oumayma. ik hoorde haar naar beneden rennen "yallah, kom k ben klaar" ik pakte haar hand vast en oumayma wilde doorlopen, maar ik trok haar naar me toe. ze keek me vragend aan en ik beet op mijn lip "ik wil nog even afscheid van je nemen nu we nog hier zijn" en ging met mijn hand over haar lieve gezichtje. ik kwam wat dichterbij haar gezicht en leunde met mijn voorhoofd tegen die van haar. "vergeet alsjeblieft niet dat ik erg veel van je houd oke. beloof je me dat?" oumayma sloot haar ogen en ik kon voelen hoe de vlinders in haar lichaam vladderden. ik merkte dat ze ze in bedwang probeerde te houden. ze opende vervolgens weer haar ogen en zag ze waterig worden. "yallah kom, dan gaan we naar de auto saffie?" oumayma knikte en gaf haar een klein kusje op haar neusje. ik pakte haar hand weer vast en ze leunde met haar hoofd tegen mijn schouder. ik deed mijn arm om haar heen en zij deed haar arm om mijn middel. het was zon heerlijk moment dat ik ervan genoot. ik gaf haar een kus op haar hoofd en stapten de auto in. onderweg waren we erg stil. we wisselden geen woordt... je hoorde alleen de motor van de auto. toen we bij de straat van oumayma aankwamen stopte ik voor haar deur. "pas je goed op jezelf?" zei oumayma tegen me "zal ik insha'allah doen lieverd, ik bel je morgen als ik in Schiphol en marokko aangekomen ben saffie? en ik laat elke dag wat van me horen" oumayma knikte en wilde de auto uitstappen. "oumayma" zei ik snel "ja?" "ik hou van je" en gaf haar vlug een kus op haar wang. "ik hou ook erg veel van jou lieverd. doe je de groeten aan je ouders, zusjes en broertjes voor me?" ik knikte en nam afscheid van oumayma die ik een week moest gaan missen. ik startte de auto en reed richting mijn huis.