nooit gedacht dat een jongen zoveel om mij kon geven. (voltooid)

Deel 38

"hbiba, als je wat wilt drinken dan moet je het zeggen hoor" ik kreeg geen antwoord "hbiba?" en keek waarom ze niet reageerde. Toen pas had ik door dat oumayma lag te slapen. Ze zag er zo lief en schattig uit. ze had me stevig vast alsof ze elk moment op de grond kon vallen. ik voelde hoe ze met haar hoofd in mijn borst zat te graven. Het gaf me een heerlijk gevoel. De vlinders fladderden door mijn buik, dat ik ervan moest lachen. Ik aaide met mijn hand over haar wang en merkte dat ze het heerlijk vond. Ik voelde hoe ze zich ontspande en er verscheen een klein glimlachje op haar gezicht, die weer snel vervaagde. Haar hoofddoek liet wat haar zien, die ik snel weer bedekte. Ik bleef naar haar mooie gezichtje kijken, die zo vredig sliep. Ik ben in zon kortte tijd zoveel van haar gaan houden. Keer op keer denk ik dat ik dit droom en maar snel wakker moet worden, maar dan merk ik dat dit de realiteit is. Dit meisje was zo apart en was gewoon zichzelf. Het was een lief meisje met zeker een hart van goud. Ik was trots. Trots dat ik haar als toekomstige vrouw mocht hebben. Trots dat Allah subhana wa ta3alla ons samen heeft gebonden. Maar ik was vooral trots, dat dit mooie meisje me na alles toch een kans heeft gegeven om haar beter te leren kennen. Ik snapte alleen niet waarom ze zo negatief was over zichzelf. Vooral in het begin had ze er moeite mee. Het raakte me toen ze me vertelde dat we niet bij elkaar hoorden wegens haar. Ik hou van dit meisje, ik hou van haar, ik hou van haar, ik hou van haar. Ik plaatste een kusje op haar wang. Ik leunde met mijn hoofd tegen de leuning van de bank. Ik genoot van dit moment. Ik wierp een blik op de klok en zag dat het 5 uur was. "zal ik gaan koken?" fluisterde ik zachtjes. Ze zal vast wel honger hebben als ze wakker wordt. Na 5 minuten lang alleen maar naar haar mooie gezichtje te hebben gekeken, voelde ik mijn maag knorren. Ik besloot toch maar om te gaan koken. Ik was bang haar wakker te maken, dus probeerde ik haar heel zachtjes op te tillen en naar boven te brengen, om haar op bed te leggen. Het was me gelukkig gelukt haar op te tillen zonder haar wakker te maken. Nadat ik haar op bed had gelegd, rende ik naar beneden om te kijken wat ik zou gaan koken. Ik had trek in lasagne. Het was tenslotte mijn lievelingseten en dat had ik dus ook altijd wel in huis. Tijdens het koken zaten mijn gedachten alleen maar bij oumayma. Waar zou ze over dromen? Ik zat aan ons gesprekje te denken die we vanmiddag gevoerd hadden over onze toekomst samen. We hadden het over van alles en nog wat. Wat zou het toch fantastisch zijn om de voetstapjes van onze kinderen te horen. Het voelde eigenlijk net alsof ik met oumayma getrouwd was nu. Zij ligt in bed en ik kook het eten. Ik moest lachen bij deze gedachten. Ik deed de lasagne in de oven en liep naar de slaapkamer. Ik zag dat oumayma nog steeds lag te slapen. Ik wist dat ze de laatste dagen slecht had geslapen en alleen maar gehuild had. Wat haatte ik saida op dit moment zeg. Hoe durft ze zon brief te schrijven. Ik wist dat oumayma een gevoelig meisje was, maar zo gevoelig....!! Ik had knallende ruzie gemaakt met mijn oom. Hij moest die dochter van hem maar eens goed aanpakken voordat ik dat ging doen. Nooit had ik gedacht dat saida zo zou zijn. Ze hield van me sinds kinds af aan, maar ik had haar altijd al verteld dat ik niet verder wilde. Gek eigenlijk, want dat zei ik al sinds ik 9 jaar oud was. Ik wist niet eens wat liefde rond die leeftijd was. Ik tilde de hoofd van oumayma op en legde het op mijn schoot. Ik aaide met mijn vinger over haar gezicht. Ik merkte dat ze wakker begon te worden. Ze opende haar ogen. Ze wist even niet waar ze was, want ik merkte dat ze vragend om zich heen zat te kijken. Uiteindelijk wist ze het weer en verscheen er een glimlach op haar lieve gezicht "heb ik lang geslapen?" vroeg ze wrijvend in haar ogen. "de film is allang afgelopen en het eten zit in de oven dus je mag het zelf invullen" zei ik lachend. Ze deed haar armen om mijn middel en verstopte haar gezicht tussen haar arm en mijn buik. De vlinders sloegen op volle toeren. Ik sloot mijn ogen en genoot hiervan. Ik ging met mijn hand over haar rug "hey hbiba zullen we naar beneden gaan, het eten is volgens mij gaar" vroeg ik haar. Ik hoorde haar wat kreunen maar begreep niet wat ze zei "wat zeg je" weer begon ze gekke geluiden te maken. Ik begreep nu waar ze mee bezig was. "dus je wilt het zo spelen" zei ik gemeen en begon haar te kietelen waardoor ze recht overeind sprong. "oké oké oké, genade alsjeblieft, nee karim saffie" schreeuwde ze maar ik hield niet op. Nu zat ik boven op haar en had haar armen beet "wat zei je?" vroeg ik haar. Ze stak haar tong naar me uit "moet ik je weer kietelen?" nu keek ze me heel lief aan. Ik boog me voorover en gaf haar een kus op haar mond. "kom het eten brand zo nog aan" en stond op. Ik pakte oumayma bij haar hand en samen liepen we naar beneden. "hmm dat ruikt lekker, wat heb je gekookt" zei ze en dekte de tafel alvast "lasagne, dat lust je toch wel?". Eigenlijk wist ik niet eens of ze het lekker vond of niet. Ik had het gekookt zonder rekening met oumayma te houden "natuurlijk lust ik dat" zei ze. "gelukkig maar" knipoogde ik naar haar. Ik merkte dat ze bloosde, maar deed net alsof ik het niet zag. Ik wist dat ze het niet leuk vind wanneer je haar dan extra lang aan ging kijken. Ik zette de lasagne op tafel en heerlijke geur verspreide over de hele keuken. Toen oumayma een hapje nam bleef er nog wat kaas aan haar lip hangen. "kom eens". Ze keek me vragend aan "kom eens hier met je gezicht". Nu kwam ze wat dichter bij met haar gezicht en veegde de kaas van haar lip "kijk dit hing aan je lip" knipoogde ik naar haar. Ik merkte dat ze weer rood werd dus ging ik verder eten. We hadden het over van alles en nog wat. Na het eten stopten we alles in de vaatwasser en gingen we weer onderuit op de bank zitten. Rond 8 uur bracht ik oumayma naar huis.