nooit gedacht dat een jongen zoveel om mij kon geven. (voltooid)

Deel 22

2 weken waren er alweer voorbij. dagelijks ontvingen we smsjes van elkaar of spraken we elkaar door de telefoon. ik begon hem steeds meer te leren kennen en voelde me de gelukkigste van de hele wereld. ik begon mezelf steeds meer te accepteren zoals ik ben en voelde me daardoor ook steeds meer zeker over mezelf. deze jongen deed gewoon wat met me. als ik tegen hem praatte, leek het gewoon alsof het mijn beste vriendin was. ik weet niet hoe hij het voor mekaar heeft gekregen, om mij toch te overtuigen dat hij niet zo was als alle andere jongens. hij accepteerde gewoon zoals ik was en hij toonde zeker respect tegen over mij. toch keek ik uit want je weet maar nooit wat er kan gaan gebeuren. maar ondanks alles had ik er toch een goed gevoel over. mijn ouders en zijn ouders kwamen ook vaak bijelkaar op visite, dus konden we elkaar nog vaker zien. zijn zusjes waren ook heel erg aardig. het meeste met wie ik optrok van zijn zusjes was fatim zahra. wij tweetjes leken gewoon als twee druppels water op elkaar. onze karakter en bepaalde eigenschappen kwamen zo erg met elkaar overeen. ze vertelde me over nederland en dat ze het eigenlijk best wel jammer vond, dat ze naar marokko was gegaan. fatim zahra en ik waren echt onafscheidelijk van elkaar.
vandaag zouden karim zijn ouders en zusjes/broertjes en mijn ouders en brahim met z'n allen naar ifrane gaan om te bbqen. wat keek ik er toch naar uit. ifrane was zon mooie stad en had een hele mooie park, met vooral veel groen. ik hielp mijn moeder even in de keuken met de salades en broodjes. mijn broer en vader waren even met de vader van karim het vlees etc. gaan kopen. hmmm ik voelde het water al in mijn mond lopen. ik was dol op bbq. na een uurtje waren we klaar voor vertrek. iedereen had zich bij ons thuis verzameld. wat was het toch weer lekker gezellig met z'n allen. alles zat al in grote tassen en brachten het naar de auto. we stapten allemaal in en reden richting ifrane. bzzt bzzt... ik had een smsje ontvangen. haha drie keer raden van wie het is. je ziet er heerlijk uit hbiba djeli... er staat straks een verassing op je te wachten... dikke kus o wat haatte ik toch verassingen zeg. ik ben altijd zo nieuwschierig en dat weet karim. ik durf te wedden dat hij het expres had gezegt. na een tijdje in de auto te hebben gezeten waren we eindelijk in ifrane aangekomen. karim, brahim, fatim zahra en ik gingen even ifrane verkennen. ik ging eigenlijk alleen mee om karim te ondervragen van wat de verassing zou zijn. hoe ik ook zeurde om een hint, hij wilde niks zeggen "nou dan zeg ik voorlopig niks meer tegen jou " zei ik ze3ma op een teleurgestelde manier waar karim om moest lachen. ik rende naar fatim zahra en praatte weer aan 1 stuk door met haar. we hadden nog een aantal foto's gemaakt bij een standbeeld van een leeuw en in een paar tuintjes daar omheen. vervolgens gingen we weer terug "oumayma" hoorde ik karim roepen maar ik stak mijn tong naar hem op en praatte weer verder met fatim zahra. ik hoorde karim keihard lachen maar schonk hem geen aandacht, terwijl hij wist dat ik brande van de nieuwschierigheid. bij onze ouders aangekomen, waren ze al bezig met het bbqen. wat rook het toch heerlijk. ik ging op het gras zitten en genoot van de mooie omgeving om mij heen. karim kwam naast me zitten en probeerde mijn aandacht te vragen maar walou. het eten was gaar en we begonnen van het heerlijke eten te genieten. het smaakte zo goed dat ik mijn buik vol at. gelukkig hadden we plastic bordjes meegenomen, dus konden we gewoon alles weggooien. nadat we alles opgeruimd hadden gingen we nog even genieten van het weer en de omgeving. karim vroeg aan zijn moeder of ze met hem wilde wandelen. ze antwoorde ja en geheimzinnig keek karim me aan. ik ontweek expres zijn ogen alsof ik ongeinteresseerd was, waardoor hij moest lachen. opeens riep zijn moeder mij "oumayma ga je ook mee" ik keek mijn moeder aan en ze zei dat ze het goed vond. karim keek me blij aan, en schonk hem een klein mini lachje en weer moest hij lachen "ik krijg je nog wel aan de praat wacht maar" zei hij lachend. zijn moeder en ik praatten aan 1 stuk door. karim liep er maar gewoon bij en ik merkte dat hij zich verveelde. ik keek hem aan en onze ogen kruisten elkaar. snel keek ik weg want zijn moeder was er natuurlijk bij maar ze had ons door. "oumayma benti" begon ze. tfoe k heb het verknald. zeker gaat ze denken dat ik een of ander goedkoop s.letje ben uit nederland. tfoe tfoe tfoe "ik wil het even met je hebben over jou en karim" zeker gaat ze zeggen dat k hem nooit meer mag zien en dat hij te goed is voor me. ik werd verdrietig van mijn gedachte "jij zal de perfecte schoondochter van mij worden" huh hoor ik het nou goed ik keek haar geschrokken aan en keek vervolgens karim aan die lief en verlegen naar me lachte. we stopten even bij een bankje en gingen er zitten "karim heeft me veel over je verteld benti. hij heeft het de laatste tijd alleen maar over je. nooit heb ik mijn zoon zo gelukkig zien praten over een meisje. als je het goed vind, wil ik met je ouders praten zodat jullie hallal verder kunnen gaan" nog steeds keek ik geschrokken naar haar. de woorden zweefden door mijn hoofd. bedeolde ze nou of ik wilde dat ze om mijn hand konden vragen? dat karim binnekort echt van mij wordt? "haha ik merk dat je geschrokken bent, maar vandaag is de perfecte dag om het nieuws aan je ouders te vertellen" ik keek karim weer aan waarbij geluk gewoon van zijn gezicht ad straalde. ik hield van deze jongen. hij was zo speciaal voor me en het was een jongen die je kon vertrouwen. ik wilde niets liever dan verder met hem gaan en vooral met zon vrouw als schoonmoeder. ik voelde me vrolijk worden en zijn moeder merkte het "haha benti is dit een ja?" vroeg zijn moeder aan mij. ik knikte verlegen en trots gaf ze me een 4 kussen en begon te joelen (jullie weten wat ik bedoel hoop ik ) "ik ga nu terug naar jou ouders en vertel meteen het grote nieuws. gaan jullie maar even wat wandelen oke?" weer knikte ik verlegen en samen met karim maakte ik een wandeling. toen zijn moeder uit zicht was begon keek ik karim aan. hij stond stil en tilde me op "je wilt niet weten hoe gelukkig ik ben" ik omhelsde hem strak en liet een traan van vreugde vallen. "ik hou van je en dat je mijn vrouwtje wilt worden heeft me nog gelukkiger gemaakt" en hij gaf me een kus op mijn voorhoofd. met hem in mijn armen in ik in de zijne bleven we heel erg lang staan alsof we van de aardbodem waren. hij fluisterde alsmaar dat hij heel erg veel van me hield, waardoor de vlinders fladderden als nooit te voren. het werd steeds heviger en heviger. ik keek karim in zijn ogen aan en kon mijn ogen daarna niet meer bewegen. onze gezichten kwamen steeds dichterbij en voor ik het door had kreeg ik mijn eerste echte kus op mijn mond vol passie en liefde.