nooit gedacht dat een jongen zoveel om mij kon geven. (voltooid)

Deel 29

ik hoorde karim al toeteren. ik trok snel mijn slippers aan en pakte een tasje, waar ik mijn telefoon en portemonnee in deed en rende naar beneden. ik zag dat mijn moeder karim al gegroet had en stond wat met hem te babbelen. toen ze mij aan zag lopen liep ze naar de deuropening en wachtte totdat wij vertrokken. toen we de straat uitwaren stopte karim en ik keek hem aan "we hebben elkaar nog niet gegroet" zei hij met een knipoog. ik voelde me blozen en hij kwam steeds dichter bij me met zijn gezicht. ik voelde hoe hij steeds sneller ademhaalde. het scheelde nog geen haartje en hij fluisterde "je maakt me gek" mijn gezicht gloeide nu. hij pakte mijn gezicht vast en ruste zijn voorhoofd tegen de mijne en keek me diep in mijn ogen aan. ik verzonk in zijn mooie ogen en plaatste mijn hand op zijn wang en streelde het. hij sloot zijn ogen en ik automatisch ook en daar was eindelijk die kus. zijn lippen waren zo zacht. het was een korte kus, maar het leek een eeuwigheid. hij was zo lekker en ik genoot er volledig van. toen zijn lippen van de mijne verwijderd waren, hield ik mijn ogen nog een tijdje dicht om nog na te genieten. ik merkte dat hij dat ook deed. na een tijdje opende ik mijn ogen en zag dat die van hem nog dicht waren. ik opende ze zachtjes met mijn duim en hij gaf me een kusje op mijn neus. hij ging weer recht voor het stuur zitten en starte de auto. ik ontspande me weer op mijn stoel. karim en ik raakten al gauw aan de praat. ik wist niet waar we heen gingen, maar al zouden we alleen maar in de auto zitten en rijden, dan had ik dat ook goed gevonden. karim vertelde me over zijn jeugd en over zijn huisje. hij vertelde me dat hij zijn huisje opnieuw wilde inrichten en vroeg me vervolgens of ik hem wilde helpen. hij wist dat ik geen nee kon zeggen. we kwamen aan in ifrane, mijn lievelingsstadje. we kwamen hier, sinds de aanzoek, bijna elke dag. we kregen zulke mooie herinneringen, dat we automatisch hier aankwamen. we stapten uit en maakten hand in hand een wandeling. karim zag een leuk restaurantje, waar we binnen stapten om wat te drinken en te eten. ik had niet echt honger door de hitte. het liefste wilde ik iets kouds drinken. karim bestelde 2 drankjes en 2 stukjes taart. we babbelden nog wat en toen kwam de garcon met de drankjes en stukjes taart. gek genoeg stond er mijn naam en die van karim. ik keek karim raar aan. is dit gepland? dacht ik bij mezelf. karim kwam wat dichter bij me zitten en deed een arm om mij heen. ik keek hem aan. ik merkte aan karim dat hij nu graag een kus wilde, maar hij wist ook dat ik niet van kussen in het openbaar hield, dus hield hij zich meskien in. hij pakte mijn hand, en speelde met mijn ring om mijn vinger. elke dag weer, bewonderde ik mijn mooie verlovingsring. ik zag karim in zijn zak grabbelen. ik nam even een slok van mijn drinken en keek op mijn mobiel om te kijken hoe laat het was. opeens had karim het eindelijk te pakken en verstopte het in zijn hand. hij pakte mijn gezicht met zijn andere hand, zodat ik hem aan kon kijken. ik keek hem vragend aan, omdat ik niet snapte wat er aan de hand was. opeens opende hij zijn hand en zag een mooi, rood doosje. ik opende het en zag een mooie, gouden armbandje. ik keek karim aan en hij haalde de armbandje eruit. er zaten verschillende gouden platen in. op de 1 stond heel klein mijn naam en op de andere de naam van karim. hij liet me zijn pols zien en zag een zilveren versie van de mijne. hij was zoo mooi, dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg. ik keek hem aan en die lieve kuiltjes in zijn wangen, kwamen weer tevoorschijn. nog voor ik het door had, omhelsde ik karim strak en fluisterde wel 65897keer, hoe mooi ik de armband wel niet vond. ik gaf hem een klein kusje in zijn nek en liet hem vervolgens los. we dronken snel onze drankjes op en aten een stukje van onze taart. met de arm van karim, om mijn zij en de mijne om die van hem maakten we onze wandeling voort. het was erg gezellig, maar het werd nogal laat. ik belde mijn moeder even snel, om te laten weten dat we zo naar huis gingen. we stapten weer een restaurantje binnen en gingen er wat eten. we hadden een marmita besteld met lekkere gebraden kip en zitoun. ik was dol op dat gerecht. nadat onze buikjes vol zaten, gingen we weer wat wandelen. toen het half 10 werd, gingen we weer naar terug naar auto om naar huis te gaan. straks moest ik afschijdt nemen van karim, wat ik eigenlijk niet wilde. ik wist dat er wat traantjes zouden vallen, alsof ik hem maanden niet zou zien. in de auto spraken we af, om gewoon met elkaar te bellen en te smsen, totdat wij weer terug zouden gaan naar nederland, dat alweer over een week zal zijn. het leek eigenlijk net alsof ik hem kwijt zou raken. ik wilde niet dat hij terug ging en ik hem minimaal anderhalve week moest gaan missen. ik schudde de gedachte van me af en genoot nog van het moment, dat hij nog naast me zat. toen we vlakbij thuis waren, stopte karim even de auto om alvast afschijdt te nemen. ik zag dat hij er moeite mee had. we keken een tijdje stil voor ons uit, totdat ik hem aankeek. ik merkte dat hij een brok in zijn keel had, dus streelde ik met mijn hand zijn wang. karim omheslde me en fluisterde dat hij me enorm zou missen. zoals ik had verwacht, stroomden de tranen over mijn gezicht. karim liet me los en keek me aan. hij zag de tranen en veegde ze weg. vervolgens kwam hij steeds dichter bij met zijn gezicht, totdat onze lippen elkaar weer raakten. dit keer was een lange kus. ik genoot van dit moment. ik stopte de kus en keek hem weer aan "rij je voorzichtig terug?" zei ik fluisterend. "tuurlijk liefje, ik zat iedere keer smsen om te laten weten dat alles goed gaat onderweg saffie?" zei hij fluisterend terug. ik sloot mijn ogen, knikte en verstopte mijn gezicht in zijn nek en hij in de mijne. ik voelde hoe hij met zijn neus in mijn nek zat te kriebelen. het voelde echt fantastisch. nooit heb ik dit gevoeld. na zeker een half uur in de auto te hebben gezeten, starte karim de auto weer en reden naar mijn huis. ik stapte uit en nam een korte afschijd van karim. gelukkig hadden we dat net in de auto gedaan, ookal vond ik het niet genoeg. ik stond in de deuropeningen en wachtte totdat karim de hoek uit was gereden en sloot zachtjes de voordeur.