√ 𝒈𝒐𝒊𝒏𝒈 𝒄𝒓𝒂𝒛𝒚 | 𝑙𝑒𝑒 𝑏𝑦𝑜𝑢𝑛𝑔𝑔𝑜𝑛

31.

ASAHI'S

2 months.

2 months na simula nung umalis ako sa Seoul para bumalik dito sa Japan.

2 months na din akong kasal, sa taong 'di ko naman mahal.

"Anak, ipapasa na sa 'yo ng papa mo ang kompanya bukas, ready ka na?" si Mama.

Nginitian ko siya 'tsaka ako tumango.

Hindi naman ito 'yong pangarap ko sa buhay.

Gusto kong maging Idol, hindi maging CEO.

Ayoko ng ganitong buhay, gusto ko malaya ako. Gusto ko, maaabot ko 'yong pangarap ko sa sarili kong paraan.

Hindi ganito.

Sobrang miss na miss ko na si Gabriel, hindi ko alam kung nay babalikan pa ba ako o wala na, kasi imposible.

Sure akong galit siya sa akin, hindi ko naman siya masisisi.

Kinailangan kong mag-sinungaling dahil para din naman 'yon sa kapakanan niya.

Napakahina mo, Asahi.

"Ang lalim ng iniisip mo, anak."

"May naaalala lang, ma."

"Sige na, mag-handa ka na. Pagkatapos ipasa ng papa mo bukas sa 'yo 'yong kumpaniya, magbabakasyon tayo sa Seoul."

"Totoo, ma?"

"Yes, pero 1 week lang. Baka magpa-iwan ka, eh." Natatawang saad ni Mama.

"Thank you, Ma."

-

tatapusin ko na 'to para makapagfocus ako sa nomin ttakshakjak