ချစ်လှစွာသောဧကရီ(ခေတ္တရပ်နား)

Ch 10:ချစ်ခြင်းအစ သဝန်တိုခြင်းက(u+z)

(Unicode)

ဒီ၂ရက်အတွင်း ချန်းလီနဲ့ရီရှင်း အတော့်ကို ခင်မင်ရင်းနှီးလာတယ်။ ရီရှင်းချစ်တဲ့ ပန်းမာန်သစ်ပင်တွေ တန်ဖိုးကြီးဆေးပင်တွေအကြောင်း ချန်းလီမင်းသားဟာအတော်အတန်သိသူမို့ ၂ဦးသားဆွေးနွေးကြရင်း မိတ်ဆွေတွေဖြစ်လာကြတယ်။ ကဗျာဂီတ နဲ့ပတ်သတ်လို့ ဖလှယ်ရင်းနဲ့ ခင်မင်မှုဟာစတိုးလို့သာလာတော့တယ်။

မနက်ခင်းတိုင်း ရီရှင်းဟာ ရေတံခွန်သာဥယျာဉ်တော်မှာ လမ်းလျောက်ရင်း နွေးထွေးတဲ့နေရောင်ခြည် လန်းဆန်းတဲ့ပန်းရနံ့ သာယာစွာသီကျူးတတ်တဲ့ ငှက်ငယ်လေးတွေကိုအစာကျွေးလို့ နေ့တနေ့ကိုအစပြုတတ်တယ်။

ဒါကိုကြားသိနေတဲ့ တယောက်သောသူဟာ အလှပဂေးကိုငေးကြည့်ဖို့ရာ မချုပ်ထိန်းနိုင်တော့သော လွန်ဆွဲပွဲကြောင့် ရမယ်ရှာလို့ ဥယိာဉ်တော်ဘက် ထွက်ကြွလို့လာသောအခါ

(A/Nဟွင်းဟွင်း ကုဋေကုဋာ အိန္ဒြေရှင်ကြီး မာနခဲမင်းသား ရှင်လေးကို ဒီကအယ်မ မပြောချင်ဘူး သိလား I watching you ပါနော်)

နေရောင်နုထွေးအောက်မှာ အလှဧကရီတပါး အသေရေတင့်တယ်လို့ မြင့်မြတ်မှုရောင်ဝါတွေ ထင်လင်းနေသလို မြင်ကွင်းဟာ ရှုတင့်တယ်လှတယ်။

အိမ်ရှေ့စံဟာ ပန်းရံတခု အကွယ်ကသာငေးစိုက်ကြည့်နေတယ်။

(A/Nဟဲ့ပေါ်တင်ကြည့်လေဟယ် လက်နှေးရန်ကောလား...)

အရှင်မင်းသား အိမ်ရှေ့စံကြင်ယာတော်ကို သိပ်ကျက်သရေရှိတာပဲ အရှင်မင်းသား သိပ်ကံကောင်းတာပဲ

ရှောင်မော့ဟာ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် အိမ်ရှေ့စံကိုလျောက်တင်တယ်။

(ရှောင်မေ့ာ=အိမ့်ရှေ့မင်းသားဘေးမှခစားရသော ကုန်းကုန်း)

ဘာ ရှောင်မော့ ငါကိုယ်တော်က ဒီတောသူမကိုကြည့်နေတယ် မှတ်သလား

(နန်းသွေးမရောယှက်ဘဲ အမတ်မင်းသမီးသာမို့ နိမ့်ပါးတဲ့တောအရပ်မှအရပ်သူဟုဆိုလိုခြင်း)

ငါကိုယ်တော်က ဟောဟိုက နှင်းပန်း ဖြူဖြူဖွေးတပွင့်ကို ရှုစားနေတာ မောင်မင်းမသိရော့လား