Tumingin ako sa bulletin board at ganon din ang nakalagay. Even sa bulletin board ng publication namin. Si Liam din ang headline ng school paper na ipinublished malamang ng aking Associate Editor-in-chief.
Instead of heading back to my class, pinaikot ko ang takbo ng paa ko't lumabas na lamang ng building. This will be my first time na aabsent, more particularly cutting class.
Pumunta ako sa gymnasium at walang katao-tao dito. Umupo ako ng ilang minuto sa first row ng seats tapos ay nagdesisyon akong tumayo't i-try ang basketball. Maybe kahit sa ganitong paraan ay gumaan man lang ang loob ko. Nagdrible muna ako, my first attempt to shoot the ball was a failure. I tried couple of times hanggang sa mainis ako. Pinagbabato ko ang mga bola sa ring habang isinisigaw ang poot kay Liam.
“Mang-aagaw kang leche ka! Napakaepal mo! Go to hell Liam! Go to fucking hell!” at ang huli kong ibinato sa ring ay nagshoot. Patak patak ang pawis ko ng makashoot ako for the first time.
Dahil pumasok yung ball... will Liam go to hell?
Out of my precious time releasing anger, a voice startled me.
“Have you lost your way to the library?” I turned around pero wala. I look at my side, wala din. Pagtingin ko sa pinakalast row ng chairs, sa pinakataas ay nakita ko si Isaiah na halatang bagong gising. He might be sleeping all this time sa likod ng mga bangko.
“Isaiah...” I mumbled. “Anong ginagawa mo dito? Don't you have a class?”
“Don't you?” binalik nya sa akin ang tanong. Tumayo si Isaiah tapos ay malalaki ang hakbang nya pababa ng hagdan-hagdan na bangko. Sa sobrang hook-up ng attention ko sa mala-model nyang paglalakad ay 'di ko na napasin na nasa harap ko na pala sya. Bagong gising pero napaka drop-dead gorgeous padin. Kung pwede ko lang sana syang titigan maghapon para naman gumaan ang loob ko'y malamang maspipiliin ko na sya kesa pumasok sa araw na 'to. “Who's Liam you're referring to? Si Devuelva ba?”
“N-no! Of course not!” I said almost immediately. Ano na lang ang iisipin ni Isaiah kapag nalaman nyang kinaiingitan ko si Liam? Baka maibahan pa sya sa ugali ko kung saka-sakali. “Liam's my cousin, not Liam Devuelva of course. He's got something that's mine, that's it.” sabi ko dito na may tabinging smile sa mukha.
“Oh, I see. Pero ano nga palang ginagawa mo dito?” usisa ulit ni Isaiah. “It's just weird na nandito ka during class hours,”
“Weird? Panong weird?”
“Wala. I simply think na a smart girl like you are not supposed to waste time in a place like this,” he shrugged. Hindi ko lang ipinapakita pero sobra akong nagdidiwang sa loob-loob. He just complimented me again! Ngayong nakakausap ko na sya'y mas lalo lang tumindi yung paghanga ko sa kanya. Para bang nag level-up. “So... anong ginagawa mo dito?”
I shake my head para mabura lahat ng iniimagine ko habang nakatulala sa kanya. “I... ugh... cut class?” I said unsure. Parang mas kinukumbinsi ko ang sarili ko rather than make him believe me.
Isaiah look at me surprise. Then he said, “You? Cut class? Whoa! May I know for what reason?”
I'm a smart girl, yes. Pero ngayon parang wala akong mahanap na kasagutan sa mga tanong ni Isaiah. Pakiramdam ko mabubuko nya ako sa mga kasinungalingan ko. And that's the least thing that I want. Ang malaman nyang I'm lying at baka mamisunderstood pa nya ako.
I think for a valid reason until a dumb answer escaped my mouth.
“For fun,”
“For fun?” he asked then look around. Naguguluhan sya, I can tell.
Holy fuck! Iniisip nya kayang bulakbol ako? Baka masira ang image ko sa kanya! Why did I even said that? Bakit ba kasi nagiging bobo ako kapag sya ang kaharap? Idiota! Idiota! Idiota!
BINABASA MO ANG
Mister & Miss Virtuoso
Teen FictionAmor F. Simson always consider everything as a competition especially if Liam Lee B. Devuelva was involved. Academic performances, leadership competition, math quizbee, extra curricular activities. She consider every platform where they stood togeth...