Mister & Miss Virtuoso

12: Hide and Seek and Chasing

Lumipas ang buong hapon na di ako pumupunta ng canteen, naglalakad sa hallway, or tumatambay sa mga bench sa student's deck sa ground floor. Pinagpatuloy ko na lang ang nagtatago. I'm hiding from my teachers, schoolmates, Andrea, her squad, Isaiah and above all, from Liam.

Now, tapos na ang class hour. But instead of leaving the school ground, nagsabi ako kayna Maureen at Pia na saka na ako aalis kapag ubos na ang mga senios.

"Dinga? Saan ka nyan ngayon?" Tanong ni Pia. Nakakunot pa yung noo nya.

"Sa library muna ako. Saka halos araw araw naman akong late na lumabas ng school kasi madami akong ginagawa dito sa loob."

"Uwi na kasi tayo, A. Huwag ka matakot sa kanila. Mapapagod din yang mga sa kakachismis." Pagpupumilit ni Maureen sa akin.

"Seryoso ko, may gagawin pa ako sa library na editor-in-chief stuffs. Dali na, mauna na kayo." I keep on shoving them away.

"Sorry, Amor ha. Di kita masasamahan. Lalabas kasi kami ng family ko ngayong gabi." Sabi ni Pia.

"Okay lang yun, Pia. Sus, hindi ko naman kailangan ng kasama."

"Ako, sasamahan na lang kita." Banat naman ni Mau.

"Hay nako, Maureen. Umuwi ka na lang. Di ka bagay sa library dahil sa ingay mong yan." I joked. "Sige na, uwi na kayo. Bye!" Saka na ako yumakap sa kanila at nag start na maglakad papalayo.

"Chat ka sa GC natin ha! Pagnakauwi ka na!" Sigaw ni Maureen. Humarap ulit ako sa kanila habang naglalakad ng patalikod. I gave them two thumbs up then I wave.

Halos ten minutes walk lang ang ginugol ko bago ko narating ang library. Nasa loob naman sya ng SHS building kaso nasa top floor at dulong-dulo ng corridor. Mabibilang sa daliri ang mga estudyante sa loob ng library.

I deposited my bag on the shelves bawal kasi ang bag sa pinakang deck kasi may mga naguuwi ng libro without the librarian's concent and their knowledge. Then nag log ako sa log book nila saka ako umupo sa kasulok-sulukan ng room. Dala ko ang folder ko which contains the articles na sinubmit ng mga kapwa ko journalist. I'll edit their works. Madami pa kasi ang bale-balentong ang english grammar.

One thing I like about library is the people in it. Nung pumasok kasi ako parang wala lang. Hindi sila tumingala to check out who am I. May ibang tumingin pero after that bumalik na sila sa works nila di tulad sa hall or classrooms. Pag nakikita nila ako tititig sila sa akin tapos maguusap at bubulong bulong. These library people knows what's useful and right thing to do instead of talking about someone else.

Yung unang composition na binasa ko ay poem na being broken hearted ang content. Very cheesy and corny. Sumakit pa ulo ko kasi ang daming errors and may mga parts na di tugma ang rhyme. I set aside the composition then I moved to the next. Pero paulit-ulit ko mang basahin yung article, wala talaga akong maisip na tama. Puro Isaiah, Andrea, the kiss issue and Liam ang nasa isip ko. I've never been so stressed before. Grabe. Ayaw mag function ng maayos ng isip ko. It's so annoying!

I stand up leaving all my files in my desk. Pumunta ako sa mga selves ng books. I went to the entertainment section where you can see pocket books, and other entertaining stuffs.

I grabbed filed of romance books. Binasa ko muna ang synopsis nila sa likod pero wala man lang pumukaw sa atensyon ko. I continued browsing them, scanning and searching hanggang sa may makita akong isa. A mystery and thriller. Kinuha ko yun at inumpisaan ko nang lakarin ang mahabang aisle pabalik sa spot ko.

Pero bago pa ako tuluyang lumantad mula sa likod ng mga bookshelves, nakita na agad ng mata ko ang nag s-sign in na si Liam sa log book. He is leaning on the island in front of the librarians. Automatic na napaatras ako at nagtago sa gilid ng mga bookshelves.

"What on Eart is he doing here?!" I whispered habang kumakalabog ang puso ko sa takot at kaba. Dahan dahan akong lumapit pa ng konti sa dulo ng shelf at sumilip. Now, liam has deposited his bag and then he started scanning the room as if he is looking for something.

At that moment, habang nakamasid ako sa kanya ay biglang nag vibrate ang cellphone ko. I picked the little devil and saw I received a message from Maureen.

I swipe the message icon dahilan para maopen yung message nya. And my whole body trembles when her text said something so horrifying.

From: Mawrin, 6:14 p.m

Nasan ka na???
——————————
Umalis ka na sa library!
——————————
Nakasalubong namin si Liam and he is heading there!
——————————
It's a long story basta ang mahalaga leave the library at once pag nabasa mo to.
——————————
Nagpaload pa ako kaya ngayon ko lang nasabi. Umalis ka na dyan! Baka maabutan ka nya!

Napamura na lang ako habang binabasa ang message ni Maureen. This is so horrifying! So ibig sabihin ako mismo ang sinadya ni Liam? Bakit? Gaganti na kaya sya? Oh my God!! Oh my God!!!!

Nang iangat ko ang ulo ko from my phone, wala na si Liam sa kinatatayuan nya. Wala din sya sa deck. Mas lalong tumindi ang lakas ng pintig ng puso ko. Malamang sa malamang ay naglalakad lakad na yun sa mga aisles sa pagitan ng mga bookshelves. He is probably hunting me down. I am the prey and he is my predator. Pero hindi ako bobo para magpahuli sa kanya. No way.

Nagmasid muna ako sa magkabilang aisle. May ilang books na wala sa hanay nila kaya I have the chance para makita si Liam kung sakaling nasa magkabilang gilid lamang sya ng mga shelf.

Napakabagal ng lakad ko. May ilan akong nakakasalubong and they look at me like I was the weirdest girl they have ever seen.

Sumilip ako sa other end ng aisle at nakita ko si Liam na papalapit! Mabilis akong tumakbo mapunta sa kabilang dulo at nagtago sa mejo makapal na drawer na puro historical books ang laman. After that ay sinilip ko ulit sya. Ngayon ay nilalakad na nya ang makipot na path kung saan ako nandoon kanina.

I don't know what's gotten into me dahil basta na lang ako lumabas mula sa likod ng drawer. Iniwan ko ang libro na hawak ko sa ibabaw ng isang magulong shelf. My movements created a noise. And that moment when I run, alam ko na my predator has already seen me.

Mabilis kong kinuha ang bag ko at mabilis na mabilis na tumakbo papaalis sa library. My heart is pounding so fast. Halo halong kaba, takot, pagod dahil sa pagtakbo at panic ang nararamdaman ko. Minute after I exited the library, narinig ko na ang patakbong movement from my behind.

"Hey, silly girl! Stop!" He shouted.

When I turn around, pakiramdam ko ay nakakita ako ng kamatayan na reason para bilisan ko pa ang takbo. Nasa likod ko lang si Liam at hinahabol ako.

When I reached the elevator, mabilis ko syang pinindot. Paulit-ulit at malakas ang pag pindot ko sa button nya. Nasa 9th floor palang ang elevator going up. Nang muli akong lumingon ay sobrang malapit na si Liam.

"Holy mother of God!" Bulong ko sa sarili saka ko inabandona ang elevator. I take the stairs at full speed akong tumakbo. The damn elevator arrived the moment I left it. Bwiset!!

I know Liam will catch me soon. Ano ba namang laban ko eh captain ng ROTC Seniors yun. Pero kahit na ganon ay patuloy akong tumakbo.

I was able to passed two floors before a strong hand catches my wrist and then he pinned it on the wall soon after he pushes me against the concrete cement.

Parehas kaming humihingal nang mga oras na yon. His face is dark. Halatang galit na galit. At this moment I just want to vanish. Sana may invisibility cloak din ako gaya ng kay Harry. It will be so easier to hide from all of them.

I look at his burning eyes. Burning because he is furious.

"H-hi..." Nagawa ko pang ngumiti sa kaniya ng sobrang pilit.

Dahil sa ginawa kong pagbati, mas lalo lang nandilim yung mukha nya.

"Hi? Seriously?" He's voice is so cold it made me shiver. "Sa ginawa mong pagtakbo from me, pinatunayan mo lang na you are guilty why I am in this crazy situation." Kalma yung boses nya pero alam ko na may parating na unos sa buhay ko.

This is so freaking frustrating!!