SORUNLU

Bölüm 1

Aynada kendime baktım, elbiseyi kendime çok yakıştırmıştım. Üst kısmı siyahtı göğsü kalp yakaydı, ince askıları boynumu ve omuzlarımı güzel gösteriyordu göğüs dekoltesi idealdi. Eteğim ise lacivertti, olması gereken yerden daha yukarda karnımın üstüne yerleştirilmiş aynı renk kumaş ile oluşturulan kemer iki kısmı birleştiriyordu. Yerlere kadar uzanan eteğimi kaldırıp siyah ayakkabılarımı giydim.

Tekrar aynaya baktım makyajım güzel olmuştu dalgalı olsa da yeniden dalgalandırılıp şekillenmiş saçım güzel görünüyordu aynadaki yansımamı beğendim. Ki zaten ben kendimi hep beğenirim ama o konuya değinmiyorum zaten. "Rüya!" Ay'ın sesi koridorda yankılandı ve birkaç saniye sonra kapım açıldı.

Ona doğru döndüm "Efendim?" Bana hayretler içinde bakıyordu ve biraz panik olmuştu, beni sakinleştirir gibi ellerini gözlerimin hizasında avuç içleri bana dönük bir şekilde kaldırıp gözlerini kapattı derin bir nefes aldı aslında kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. Gözlerini açtı "Tamam şimdi mantık çerçevesi içinde tekrar konuşalım olur mu?"

Ona olumsuz bir yanıt verecektim ama beni dinlemeyecekti çünkü çoktan konuşmaya başlamıştı bile "Hasan beyin sevkiyatı vardı önceden de yaptığı gibi biz bilgilendirmedi ve sevkiyatı yaptı, zaten biz bunları önceden de biliyorduk adamdan sadece %1'lik bir pay alıyoruz çok bir şey değil ama sen neden yaptıysan adamın tırlarını yaktın!"

Hiç nefes almadan ve yüksek sesle konuşuyordu. "Nefes al Ay." Onun hiddeti karşısında sakin tavrımı hiç sevmiyordu gözlerinde görebiliyordum. "Nefes mi alayım? Rüya çıldırtacaksın beni adamı dinlemedin bile uzlaşmak istedi tırlarını kurtarmak istedi sen ne yaptın! Kafanın dikine gittin her zaman yaptığın gibi! Altı üstü %1 ya ne kadar verdiğini ben biliyorum sen o paraya para diye bakmazsın! Üstüne bide adamın kesin katılacağı bir davete gidiyorsun hem de İstanbul'un öteki ucuna ve...ve ben burada mantık göremiyorum orada sıkıntı çıkacak!"

Aynaya tekrar dönüp kendime baktım "Bazen bazı şeylerde mantık aramamak gerekir." Sakin bir ses tonuyla mırıldanır gibi konuşmuştum onun beni duyduğunu biliyordum ve beni duyduğu anda ne tepki vereceğini şaşırdı.

"Ya ben ne diyorum sen ne diyorsun farkında mısın?" Benden cevap beklese de sessiz kalıp ona aynadan bakarak devam etmesini bekledim söyleyecek daha çok şeyi var gibi görünüyordu "Bakma öyle yüzüme! Hasan beyin şu anki hedefini tahmin etmemek imkânsız adam milyonlarca dolar zarara girdi seni ortadan kaldırmaya çalışacak nedeni de var artık Anadolu yakasının sahibi olmak isteyecek resmen onun eline fırsat verdin!"

Çok doğru konuşuyordu ama gözümü karartmıştım beni öldürmek istiyorsa önce yakalaması gerekecekti. Derin bir nefes aldım riskin farkındaydım. Aynadan Ay'a gülümsedim ve onun yanına gelip elini tuttum "Bu yüzden bu davete sadece ben katılıyorum Ay." Sabrını deniyordum gerçekten "Şu an gerçekten çok sinirliyim Rüya" sanırım artık başka bir şey demeyecekti. Çantamı aldım artık hazırdım.

Balo salonuna girdim. ilk fark edilen orkestranın çaldığı klasik müzikti. Yuvarlak yüksek boy masalar etrafa serpiştirilmişti.

Birkaç iş yaptığımız kişilerin yüzlerini tanıdım. O masaya gidip sözde sohbete başladım.

Bir süre sonra Hasan beyi gördüm göz göze gelmiştik otuzlu yaşların ortasında olmasına rağmen çok genç görünüyor ve ne giymesi gerektiğini biliyordu her zamanki gibi çok şık görünüyordu ama gözlerinden ateş fışkırıyordu. Ona göz dağı verdiğimi biliyordu farkındaydı. Fakat daha fazla burada kalırsam üst kattaki odalardan birine beni sıkıştıracağını biliyordum sonra buralar hep cinayet büro kaynayacaktı. Etrafımdakilere bir bahane uydurup yanlarından ayrıldım.