This I Promise You

Chapter 23: Why?

[Natasha's POV]

1 year had passed. Pero going stronger pa din kami. Nakilala ko na din ang dad niya a week after niya ako ipakilala sa mom niya. And boto din sakin yung dad niya.

Marami ng nangyari. Marami na kaming trials na nalagpasan. Pero di niya ako sinukuan. Susuko lang daw siya kapag alam niyang kahit anong laban niya eh, matatalo pa rin siya. Pero, eto kami ngayon. Matibay pa rin.

Gumraduate kami ng wala akong magulang na dumating. Si Kuya lang pero umalis din agad. Di ko na nga napakilala si Ens dahil sa sobrang busy tapos am'bilis pa niya umalis. Di ko man lang alam kung ano na bang nangyayari sa kanila sa States. Syempre nag-aalala din ako. Ang tagal na nila dun eh.

Lahat ng problema, nalalagpasan ko dahil andyan si Ens at si Tinny na gumagabay sakin. Andyan sila para tulungan ako. Miss na miss ko na sila mama. Lalo na si Daddy.

Nagtataka kayo kung bakit mama ang tawag ko sa nanay ko at sa tatay ko naman eh daddy 'no? Si mama kasi, yun yung 1st word na nabigkas ko. Hanggang sa lumaki ako, mama ang tawag ko kay mama. Si daddy naman eh tinuruan ako na daddy daw at mommy. Pero nabibigkas ko ang daddy pero ang mommy hindi. So, that's why.

College na pala kami. Nag enroll kami sabay sabay nila Tinny sa Michigo University.

Mamaya na daw yung dating nila mama. Kasama niya si Kuya. Grabe. Ang tagal nila umuwi. Buti nalang andyan si Ens tsaka si Tinny. Kaya di ko na-feel na mag isa lang ako.

"Shi, let's go. Malapit na ang flight nila mama. Dali!" Jusmiyo, mas excited pa ata 'to sakin eh ako yung anak. -.-

"Eto na. Wait. Di ka naman excited niyan?! Haha."

"Hindi nga. Hihi. Tara na!" Sabi ko nga hindi ka excited e. =_=

-

"Maaaaa! Kuyaaa!" Sigaw ko sabay takbo papunta sa kanila. I hug them as tight as I can. Na-miss ko sila eh.

*cough* *cough*

"A-anak, a-ayaw mo naman k-kami patayin a-ano?" Sabi ni mama.

"A-ay, Sorry po. HAHA! Na-miss ko lang kayo!" Sabi ko sabay alis sa pagkakayakap sa kanila.

"Hello po!" Masiglang bati ni Ens.

"Oh, Terrence! Ikaw na ba yan? Aba, lalo kang gumwapo ah?"

"Ay. Haha. Di naman po. Slight lang! Hihi." Haha! Mga siraulo. XD Teka, si kuya. Di ba siya boto kay Ens? Walang reaksyon eh?

"Ah-eh, Kuya, si Ens po. Boyfriend ko po."

"Ah. Ano, haha. Nice meeting you bro." Sabi ni kuya sabay ngiti. At nag manly hug naman sila ni Ens. Phew! Akala ko naman..

"Tara na po? Ako na po magdadala ne'to." Sabi ni Ens.

Ayan. Kwentuhan kami nila mama habang pauwi. Si Ens tsaka si Kuya eh nasa likod namin dala dala yung mga gamit nila mama.

"Sige po, una na po muna ako. Mukha pong pagod kayo eh. Pahinga po muna kayo. :)" Sabi ni Ens.

"Ah. Oo nga e. Sige. Salamat iho. Mag ingat ka pauwi." Sabi ni mama.

Hinatid ko si Ens sa tapat ng gate. He gave me a quick kiss and nagpaalam na din siya.

Nagpadeliver nalang kami ng dinner namin dahil pagod kami at nakatulog na din agad.

Kinabukasan, I texted Ens na magqua-quality time kami nila kuya ngayon. Kaya baka di kami magkita. Nagreply naman siya na okay lang at mag ingat daw ako.

Mall, Amusement Park, Shopping, Restaurant. Lahat na ata napuntahan na namin. Ang saya grabe! Na-miss ko sila! Hay. Haha. Nako mama wag na kayo umalis! Ang saya ng may kasama ako ditooo. :')

Pag-uwi sa bahay, nagmovie marathon kami. Habang kumakain ng popcorn. Si kuya nagluto ng popcorn namin! Hihi.

After nun ay nakatulog na rin kami dahil na rin sa pagod. Sabi ni mama ay kinabukasan, may pupuntahan pa daw ulit kami kaya kailangan namin ng energy. Nasabihan na din nila si Ens so, no worries na daw.

-

We are here @Tagaytay! Kaka-check in lang namin sa isang hotel dito. Habang nag-aayos ng gamit, nagsalita si mama.

"Anak, kamusta?"

"Okay naman ma! Haha. Buti andyan sila Ens nung wala kayo. Kundi, batong bato ako sa bahay."

"Ah. Mabuti naman. Haha."

Ba't parang may mali sa tawa ni mama? Wala lang. Bilang na bilang eh. As in dalawa lang eh. Ha-ha. Ganyan. HAHAHA!

Ayun. So 3 days kami dito sa Tagaytay. Nag tour kami sa iba't ibang tourist spot dito. Nag overnight swim din kami sa isang Hot Spring Resort. Last day na namin ngayon dito and nag-aayos na ulit kami ng gamit.

"Tash, stop fixing your things." Sabi ni kuya.

"Huh? Paalis na tayo kuya! Baliw? Sige maiwan ka dito. Hahaha!"

"Tash, I'm serious here." Bakit, bakit ganun? Iba aura ni kuya ngayon.

"Kuya? Why? What's the matter? 3-day-vacation lang tayo dito kuya. Papaiwan ka? Hahaha."

"Elaine." Shit. Pag tinawag ako ni kuyang Elaine, eh di na talaga siya nakikipagbiruan. The hell?! Ano bang nangyayari? Why is it that everytime I look at my bro's eyes, it seems like it's full of sorrow and pain?

"Ah-eh. Kuya? What's wrong? Ma?"

Si mama ay unti unting umupo sa kama sa tabi ko. Si kuya eh nakaupo pa rin sa upuan sa harap namin.

"Ma? What's going on?"Napayuko lang si mama. The eff?! Ayoko ng ganito! Ayoko ng may tinatanong ako ta's wala namang sumasagot!

"The hell kuya answer my question! Ano bang nangyayare?! Huh?!" I smell something. And it's not good.

"Were not going back to Manila. Were here for good. Can't you see the hotel's ambiance? It's ours Tash! You didn't recognize cause we change the name of this hotel." WHAT?!!!

"What the hell are you talking about kuya?! Ma! What about my friends?! My study! Si Terrence?! Ma? Magsalita ka naman. Ano ba?" Naguguluhan na ako. Ano ba talagang nangyayari?!

"I'm sorry anak. We need to do this. I have to do this." The ef. Di ko pa rin sila ma-gets!

"Were here for good. We need to settle out the problems in the company. We need to bind forces as a family. This time, you need to cooperate Elaine. You need to." Matigas na sabi ni kuya.

"Stop cracking jokes kuya. It's not a good idea. Me?! My god, I'm only 16 yrs old kuya! 2 months pa bago ako mag 17. But I'm still young to hold a responsibility for our company!" Naiinis na ako! Ba't ba ganito?

"Elaine---"

"Why is this happening? Ma, diba nagpunta ka sa States to fix the problem? You left me for almost more than a year! Then after going back, hindi pa rin natapos yung problema?!"

"It's a big problem Elaine. We can't just fix it like some other problem of the company." Sagot ni mama.

"And I'm sorry to tell you this little sis. I'm really sorry. But you have to leave all the things you have in Manila. Even Terrence." Pakiramdam ko ay yumanig ang mundo ko sa sinabi ni kuya. Para akong nabingi. I don't know why is this happening. But I wanna figure it out. Ayokong mangyari yang mga sinasabi nila. Bakit ba kasi kailangan mangyari 'to?! Gulong gulo na ako!

Bakit nga kaya kailangang mangyari yan? Ano kayang kalalabasan ng istoryang ito?

-----

Yan. 2 updates in 1 day huh. Sinipag eh. Sorry kung medyo sabaw update ko. Pagtiyagaan niyo nalang. Hihi.

-Mylamylovesosweet