This I Promise You

Chapter 24: Reasons

[Terrence POV]

I'm OTW to Shi's house when I saw his bro in front of our house. So I immediately rush into him.

"Hey, bro." Sabi ko. Sabay apir sa kanya.

"Ahm, Terrence, can we talk? I just wanna say something." Fuck. Kinabahan ako bigla ah? Hay nako, Terrence. Wala lang yan. Wala. Okay?

"Ah, go on bro. What is it?" Nagpunta kami sa bahay nila. Wala si Tash tsaka si mama uh? Baka may binili lang.

"Bro, tell me." Sabi ko.

"Leave my sister alone." Shit! What the hell!

"No." Matigas na sabi ko.

"You have to."

"I know, you know that I just can't bro. I love her to death. I can sacrifice everything. Everything bro." Medyo namamasa na yung mata ko. I won't let that happen. I can't give her up. She's mine. Only mine.

"I'm sorry Terrence. What I said is what I said. I like you bro. But look, we really have a problem. And in this case, you have to obey what I just said." Fuuuuck! I wanna punch him in the face right now but I don't have a right to do that!

"Tell me what's the problem bro. Maybe I can help. Please. Everything. Just not her." I pleaded. Halos umiyak na ako sa harapan niya.

"Bro, our company. Unti unti ng bumabagsak. We just can't fix it. May isang kumpanyang nagmagandang loob na tulungan kami in one condition. We can't do anything. As in wala kaming magawa. So we accepted the offer."

"W-what offer?" Natatakot ako sa posibleng sabihin niya. Alam kong mahal ako ni Shi tulad ng pagmamahal ko sa kanya. Pero sana... sana hindi tama ang hinala ko.

"She's in a fix marriage with the son of the other company who helped us." SHIT!

"She's in a fix marriage with the son of the other company who helped us."

"She's in a fix marriage with the son of the other company who helped us."

Paulit ulit sa tenga ko ang sinabi niyang 'yan. Nasuntok ko yung lamesa nila sa sobrang sakit na nararamdaman ko ngayon. Ayus na eh. Okay na! Pero bakit parang ayaw talaga ng tadhana na maging kami habang buhay?! Bakit ang daming pagsubok?!

"Bakit ba bro?! Ha?! Ganun lang ba kadaling ipamigay si Tash?! Ha?! Napakadami na naming nalagpasan na pagsubok! Napakadami na naming napagsamahan. Masaya kami! Tingin mo ba sasaya siya dyan sa mapapangasawa niya?! Ha?! HINDI bro! HINDI! Sa akin lang siya sasaya!" Sigaw ko. Umiiyak na ako ngayon. Bading man tignan pero nasasaktan na talaga ako! Hindi. Hindi ko siya isusuko ng ganun ganun lang! Magkamatayan man kami dito!

"Sorry Terrence. Wala na talaga kaming magawa."

"Kaya nagawa niyo siyang ipamigay for the sake of your company huh?! Kasi wala lang talaga kayong magawa?!" I can't believe them! Ang sasama nila! Akin lang si Tash. Hinding hindi ko siya ibibigay sa iba tulad ng ginawa sa kanya ng pamilya niya.

"It's not only for the sake of the company Terrence. Please understand. It's also for... for..." Naluluha na din siya. Ano ba naman 'to?! Bullshit.

"It's also for dad." What? I don't really understand.

"Our dad is... dying." Ohmygod. Natigilan ako sa pagluha. Yung tatay nila...

"Naaksidente sila ni mom sa States. It's a car accident. Gawa nung kakumpetensya namin sa kumpanya. Saglit lang talaga naayos nila mom yung problem pagdating ni mom sa states na gawa din nung kakumpetensiya nila. Pero bigla silang naaksidente on the way home." I am speechless. I don't know what to react.

"Onti lang ang injury na natamo ni mom. Pero si dad, he had a severe fraction in his head. He's in a coma. Kaya natagalan si mom umuwi. Until now, di pa siya nagigising. Paubos na ang pera ng kumpanya. Palugi na ang business na pinaghirapang itayo nila mom. Buti nalang dumating yung tumulong samin. We had no choice but to accept the offer. Kung hindi namin tinanggap, babagsak ang kumpanya. At hindi namin mapapagamot si dad. Tuluyan kaming mawawalan ng... isang ama." He is crying.

Feeling ko natanggal yung puso ko sa katawan ko. I can't feel if my heart is still beating after ng lahat ng narinig ko. Ayokong sumuko. Pero, tatay niya pinag uusapan dito. Buhay nila. Kinabukasan niya ang nakasaalang alang. Anong laban ko? Wala. Wala.<///3

"Alam na niya 'to?" Walang ganang tanong ko.

"Wala pa siyang nalalaman. Paniguradong masasaktan siya pag nalaman niya lahat. Lalo na yung tungkol kay dad. Mahal na mahal niya si dad. At matagal na din mula ng huli niya itong nakita. Please Terrence. Nagmamakaawa ako sayo. Let her go."

"Let her go."

"Let her go."

"Let her go."

"Let her go."

"Pre, tama na yan. Lasing na lasing ka na!" Dumiretso ako sa isang bar na pagmamay ari ng kaibigan ko.

Ang sakit. Sobra.

"Masama bang magmahal?! Ha?!"

"Tol, tama na. Tara na. Lasing na lasing ka na." Paul, kaibigan ko.

"Bakit ba ayaw niyong magkasama kami habang buhay?! Ha?! Bakit lahat kayo humahadlang?!"

"Pre, iuuwi ka na namin sa inyo."

"Hindi pre! Masakit eh! Sobrang sakit na! Hindi ko na kaya!" Umiiyak na naman ako.

"Tol, pinagtitinginan ka na! Tara na."

"Hindi talaga tol eh. Hindi ko na kaya tol. Naging masama ba ako? Ba't ba kasi hadlang kayo na hadlang samin? Ha?!"

"Tangna 'tol! Hindi kami yung humadlang sa inyo! Iuuwi ka lang namin, may pahadlang hadlang ka pa dyan!"

"Ay, sorry. Hehe. Peace! ^_^v Tara tol. Uwi niyo na ako."

"Tsk. Lasing na lasing ka na talaga tol. Baliw. Ts." Napailing nalang yung kaibigan ko sakin. May magagawa ba ako? Nagmahal lang naman ako ha? Pero nasasaktan pa rin ako ng sobra. Sobra sobra.

[Natasha's POV]

I ran out of the hotel as fast as I can. Wala akong ibang magawa kundi umiyak. Blurred na yung paningin ko.

Hindi ko alam kung bakit kailangan mangyari 'to. Ano bang problema?! Dahil lang sa kumpanya, magkakaganito na lahat?!

They left me for more than a year. Tapos ngayon, sila naman ang gumagawa ng paraan para mang-iwan din ako?! Curse this fucking world! Di ko maintindihan!

*BEEEEP!*

Then everything turns black.

Ano na kayang mangyayari sa TashEns? Ano kayang magiging reaksyon ni Tinny? Saan kaya hahantong ang mga kaganapang ito?

----

Ops! Commercial muna. Haha. Sorry sa update. Pagtiyagaan! Hihi. ^_^v

-Mylamylovesosweet