Ik zal op je wachten!

Woensdag

Ik stond op om ontbijt te maken & opeens schrok ik een beetje Soufiane gaf me een knuffel langs achter.

-Souf: Goeiemorgen schoonheid.
-ik: Haha, goed geslapen?
-Souf: Jaa, wat eten we?
-ik: eieren en omelet.
-Souf: Later zal ik elke dag zo wakker worden.

Mijn vader kwam later ook naar beneden.

-papa: Ow, Soufiane je bent er ook.
-Souf: Sorry, meneer.
-papa: Maakt niet uit je bent altijd welkom, ik ga lopen, doei.
-Souf: Vind hij het niet erg?
-ik: Tuurlijk niet & hier is je ontbijt. Ik heb al gegeten, dus ik ga me omkleden. (Mijn outfit☝🏾)
-Souf: Gaan we?
-ik: Ja.

Op school aangekomen, keek iedereen ons aan alsof er iets mis was. De gangen aangekomen, zagen we een grote poster waarop stond 'Soufiane heeft zijn eigen zus pijn gedaan'
Ik pakte de poster en gooide het in de vuilbak, Soufiane was weg.

-Ik: Is er iets te zien ofso! Bemoei jullie met jullie leven.

En dan ging de menigte weg. Ik probeerde Soufiane te zoeken maar vond hem nergens, toen ik Mo tegenkwam vroeg ik of hij wist waar hij was. Mo verteld me dat er een plek is waar Soufiane altijd naartoe gaat als hij zich niet goed voelt, blijkbaar ging hij daar vroeger vaak met zijn oma heen. Het is hier echt prachtig, je kan de zon gewoon zien opkomen en ondergaan.
Toen ik er aankwam zag ik Soufiane al zitten, hij was aan het huilen, het deed me pijn om hem verdrietig te zien.

-ik: Soufie?
-Souf: Nicole,...
-ik: Het doet me pijn om je zo te zien.
-Souf: Het is gewoon allemaal mijn schuld & nu weet heel de school het.
-ik: We komen hier samen doorheen, laat de school praten zolang jij de waarheid weet is het goed.
-Souf: Ik hoop het, dankjewel om me altijd te steunen.
-ik: Jij bent mijn vriendje dat hoort zo.
-Souf: Hoe noemde je mij?
-ik: Ugh, Souf.
-Souf: Hahahha
-ik: Wil je iets gaan doen?
-Souf: En school?
-ik: Nou en, je moet risico's nemen in het leven. En het is toch een halve dag( woensdag).
-Souf: Oke, naar waar wil je heen?
-ik: Basketballen, ik zag het daar om de hoek.
-Souf: Ben je zeker?
-ik: Ja!

Tijdens het basketballen verloor ik telkens omdat Soufiane echt 20 meter groter is dan mij;(( Dus ik zei dat we iets anders gingen doen, maar had geen inspiratie

-ik: Ik weet niks meer.
-Souf: Ik wil je iets laten zien. Het was normaal een verassing, maar ik kan niet wachten.
-ik: Oke.
-Souf: Kom mijn auto in.

*Na een uur

-Souf: We zijn er!
-ik: Wow👇🏾

-Souf: Dit is ons huis.
-ik: Pardon?!
-Souf: Ja, mijn oma en opa hadden het voor mij gebouwd & ik geef jou nu de sleutel.
-ik: Omg Souf, dat is zo lief, dat hoefde echt niet.
-Souf: Jawel, jij verdient dat. Gaan we nog binnen kijken of..?
-ik: Ik kom.

Toen we het huis binnen gingen, wauw, de woonkamer en keuken zijn zo mooi.

-Souf: Je moet onze kamers eens zien.

Toen ik de kamer binnenkwam zag ik een inloopkast, vol met kleren, schoenen & besef de helft is designer. En de badkamer was ook wel chaud man!

-ik: Ommg Souf, dit huis is geweldig.
-Souf: Ons huis bedoel je.
-ik: Ben je serieus?
-Souf: Ik wil mijn hele leven met jouw delen, dus jaa ik ben 100% zeker. En ik kan wel wat afleiding van mijn vader gebruiken.
-ik: Oke, ik verwittig mijn vader
-Souf: Ik zal het avond eten maken.

Na mijn vader te hebben gebeld, ging ik aan tafel zitten hij had couscous gemaakt.

-ik: Wanneer ga je terug naar je ouders?
-Souf: Dit is mijn laatste jaar, ik ga dan met m'n moeder praten. Mijn vader weet ik gewoon niet, hoe kun je je eigen kind zo mishandelen.
-ik: Snap ik, het komt goed.
-Souf: Ik wil dat het goed tussen ons komt.

We hadden het nieuws gekeken en gingen dan slapen, ik viel in Souf zijn armen om mij in slaap.