Ik zal op je wachten!

Onverwachts bezoek

Ik kreeg al tranen in mijn ogen...ik ging opzij zodat ze naar binnen kan komen om me alles uit te leggen.

-ik: Kom binnen, ga maar zitten. Kan je me aub alles uitleggen ik snap er niks meer van.
-vrouw: Duss.. mijn dood was gefaket.
-ik: Waarom?
-vrouw: Ik had de baas van de drugsbende waar jou broer in zat, ik had met hem een deal gesloten als ik met hem zou slapen, zou hij je broer met rust laten;zegt ze snikkend. Ik moest dat nooit doen, hij begon me te slaan en te manipuleren dat hij alles aan jou vader zou vertellen, dus toen ik de kans had, rende ik weg in zijn auto en deed alsof ik gestorven was zodat hij dacht dat het voorbij was.. Het spijt me zo.
-ik: I..k weet niet wat te zeggen.
-vrouw: Hoe gaat het met je vader?
-ik: Hij had vorig jaar een vriendin maar het heeft niet lang geduurd, hij kan je maar niet loslaten.
-vrouw: Ik mis hem zo erg

*RING RING RING*

-ik: Ik ga open doen
-vrouw: Ja

Het is Souf samen met ons kindje, hij veegt mijn tranen weg en geeft me een kus.

-Souf: Gaat het?
-ik: Ja, kom binnen. Souf; fluisterde ik.
-Souf: Ja?
-ik: Mijn moeder is hier.
-Souf: Wat?! Ik dacht dat ze..
-ik: Lang verhaal, kom mee.

Ik pakte kleine Wissam deed haar jasje en schoenen uit en hij deed ook zijn jas uit. We stapten naar de woonkamer

-ik: Mam? Dit is mijn man Soufiane en ons dochtertje Wissam.
-mama: Halo & ze is prachtig.
-Souf: Bedankt & welkom.
-ik: Kan je verder gaan met je verhaal?
-mama: Jaa, maar hoe gaat het met je broer?
-ik: Lang verhaal. *ik legde haar alles uit*
-mama: Wow, dat had ik niet van hem verwacht.
-ik: Schijn bedriegt.
-Souf: Schat, ik ga douchen.
Hij gaf me een kus en vertrok naar boven.

-mama: Je hebt de juiste keuze gemaakt, hij is schattig.
-ik: Dankje mam, maar wanneer wil je papa gaan zien?
-mama: Morgen? Hopelijk.
-ik: Ik kan ook een diner maken morgen en hem uitnodigen.
-mama: Zou je dag voor me willen doen?
-ik: Tuurlijk, wil je Wissam even vasthouden dan ga ik de tafel dekken.
-mama: Is goed

Na de tafel dekken, kwam Souf de keuken nog rap binnen.

-Souf: Ze wil het goedmaken zo te zien.
-ik: Jaa.. ik vergeef het haar wel, maar waarom pas na 5 jaar.
-Souf: Heyhey niet huilen, vraagt dat straks.
-ik: Dankjewel voor je steun.
-Souf: Kom laten we gaan eten.

Ik pakte Wissam weer van haar over die in slaap is gevallen, ik leg haar in haar bedje en dan gaan we aan tafel eten. Het was zeer stil aan tafel tot ik de stilte verbrak

-ik: Mag ik iets vragen?
-mama: Alles
-ik: Waarom pas na 5 jaar?
-mama: Omdat.. ik niet wist of jullie me nog steeds zouden willen zien en misschien was je vader doorgegaan met zijn leven.
-ik: Oke.
-Souf: Uhmm mevrouw, heeft u een slaapplek?
-mama: Noem me maar Catharina & nee.
-Souf: U kunt hier in de visitekamer slapen?
-mama: Dankuwel.

Na de tafel aftedekken, heeft Souf de afwas nog gedaan terwijl ik met mijn moeder sprak. Na alles gingen we allemaal slapen, Souf zag mijn tranen en trok me in een knuffel het bed op. Hij fluisterde in mijn oor:'alles komt goed en ik ben er voor je'. Met die laatste woorden viel ik slaap.