Misk-i Amber Kokulu Defterim

Fîhi Mâ-Fîh 8

İnsan, konuşan hayvandır, insan hayvanlıktan, bir de sözden meydana gelmiştir. Hayvanlık, boyunaondadır, ayrılmaz ondan; söz de böyledir, boyuna vardır onda. Görünüşte söz söylemese bile boyunasöyler, konuşur insan. Toprakla bulanmış suya benzer insan, arı-duru su, onun sözüdür, toprağı dahayvanlığı. Fakat toprak, eğretidir onda. Görmüyor musun? O topraklar, o bedenler, geçip gittiler, çürüyüperidiler, iyiye-kötüye âit sözleri, hikâyeleri, bilgileri kaldı ancak.Gönül sahibi, tümdür. Onu gördün mü herkesi, herşeyi görmüş olursun. Çünkü "Bütün avlar yabaneşeğinin karnında." Dünyadaki bütün halk, onun parça-buçuğudur, odur tüm. 

Şiir

 İyi-kötü, herşey, herkes, dervişin parça-buçuğudur; 

Böyle olmayan adam, derviş değildir. 

Şimdi tüm olan onu gördün mü, kesin olarak bütün kâinatı görmüş olursun. Onu gördükten sonra kimigörürsen bir kere daha onu gördün demektir. Onların sözleri de tümün sözleridir. Onların sözleriniduyduktan sonra duyduğun her söz, bir kere daha duyulmuş, işitilmiş sözdür.Kim onu bir konakta görürse sankiBütün insanları görmüştür, bütün yerleri 

A insan, Tanrı kitabı sensin, sen. 

Padişahın güzelliğine bir aynasın sen. 

Kâinatta ne varsa senden dışarda değil; 

Ne istiyorsan kendinden iste, kendinde ara... 

Ne arıyorsan sensin, sen.

Sayfa 29/ 30