The 47th hungergames

hoofdstuk 6

Heyy, 

Ik ben bezig met het verbeteren van alle oude hoofdstukken en wanneer dat klaar is ga ik nieuwe hoofdstukken schrijven. Hoofdstuk 6 moet dus nog verbeterd worden, maar ik zal dit snel doen

X Sarina

Ik word wakker en herinner mee niets meer van wat ik gedroomd heb. Eindelijk eens geen nachtmerries. Als ik op sta en richting mijn kleedkamer loop,merk ik al dat er een lichtblauw shirtje en een grijze broek voor mee is klaar gelegd. Deze moet Salvia hebben gemaakt special voor de training. Als ik de badkamer in loop ga ik onder de douche staan en druk zomaar op een aantal knoppen. Als ik klaar ben met douchen kleed ik me aan.

Als ik de eetkamer in loop zie ik een avox staan bij een grote tafel met allerlei etenswaren erop. Ik vraag of ik mag opscheppen en hij knikt ja. Ik pak een boord van de stapel en laad het vol met spek,eieren en die heerlijke croissantjes. Ik pak ook een glas met sinasappelsap en een beker met koffie. Mischien is koffie niet het lekkerste spul van de wereld, maar het maakt me wel wakker. Net als ik net aan mijn eten wil beginnen, komen Aurelia en Mex binnen gelopen. Gevolgd door Alexei in kleding in dezelfde kleuren als die van mij.

Als de andere ook hebben opgeschept, begin ik al met mijn tweede bord. Ik neem een perzik die wel genetisch gemainpuleerd moet zijn. Zo rond is hij. Ook neem ik een bordje met muesli en fruit. Ik neem net weer plaats aan de tafel,als Aurelia begint over de trainingen.

"oke, is er iets dat jullie heel goed kunnen?" Alexei vertelt dat hij weleens klusjes heeft gedaan voor de bakker en schoenmaker. Ook heeft hij wat messen geworpen,vertelt hij nonchalant. En dan komt het moment dat iedereen verwachtings vol naar mij begint te kijken."Ik weet wel het een en ander van planten en bessen af." Zeg ik terwijl ik mijn laatste hap muesli doorslik."Wat bedoel je met het een en ander?'Vraagt Mex. "Ik heb weleens met mijn broer gejaagd in het bos."en ik voeg er nog snel nog aan toe."Niet dat ik zelf ooit een wapen heb vastgehouden, hoor."

Na deze informatie beginnen Aurelia en Mex hevig te discussiëren. Zo zacht dat we het niet kunnen horen, maar hard genoeg om tot de ontdekking te komen dat ze over iets niet dezelfde menig hebben. Als ze klaar zijn richten ze zich weer op ons. Ze vertellen mij en Alexei dat we onze trainingstijd goed moeten benutten en dat we moeten ontdekken met welk wapen we overweg kunnen, zodat we dat kunnen laten zien tijdens de individuele trainingen. Ze vertellen ook nog dat we de overlevingstechnieken niet moeten onderschatten en ons dus niet alleen maar op de wapens te richten. Als ze klaar zijn met vertellen, worden we naar de liften gebracht en drukken ze op de knop onder 1. De lift schiet op lichtsnelheid naar beneden en dan zijn we er al. Het trainingscentrum ligt precies onder de begande grond.

Als we daar aankomen krijgen we '5' op onze rug gespeld en mogen we naar binnen komen. bijna Iedereen is er al. Als iedereen er is begint de hoofdtrainer over de onderdelen die we kunnen volgen. Daarna vertelt ze kort over de regels die er zijn en dan mogen we beginnen. Alexei loopt samen met de beroeps richting de wapens, maar daar ben ik niet van plan heen te gaan. Ik loop naar het vuurmaken gedeelte en weet een goed vuurtje te maken van wat hout en stro. Daarop volgend loop ik naar het camouflage gedeelte waar de broer en zus uit district 8 ook zijn. Ik kan het redelijk goed, maar het meisje uit 8 lijkt wel een echte kunstenaar. Je ziet haar bijna niet meer achter de achtergrond van bomen en lianen.

Ik lijk ze wel te mogen als mijn blik door iets anders word getrokken. Het meisje uit district 2 weet messen in het hart van de dummies te gooien van een bijna ommogelijke afstand. De jongen uit 1 werpt een speer van 13 meter afstand nog in het hart. Blijkbaar ben ik niet de enigste met een paar extraatjes. Ik loop naar het messen onderdeel en pak 6 dolken van een rek. Ik loop naar een dummy en gooi het eerste mes, mis. Ik vloek binnensmonds en gooi nog een mes. Weer mis, maar het komt al meer in de buurt. En daarna nog een. Na ongeveer 5 messen begin ik het onder de knie te krijgen en ik gooi het laatste mes zowaar in de binneste cirkel. Ik doe nog een paar onderdelen overlevings technieken en dan is het tijd om te eten.