Rodos Pasif Oluyor (Smut)

804 12 4
                                    

RODOS;

Kahvaltımızı en iyi şekilde yaptıktan sonra Porsche marka arabama binip alışveriş merkezine gelmiştik. Kutal'a dönüp;

- Her mağazaya girip en beğendiklerimizden birer çift alacağız. dememden bu yana yaklaşık 17 mağaza'ya girmiş ve hepsinden beşer beşer alışveriş yapmıştık.

Ellerimizi tek bir boşluk kalmayana kadar doldurmuştuk. Ayakkabı'dan tutun iç çamaşırlarına kadar herşeyi doldurmuştuk. Saat 14.30'du.

- Rodos yeter, yoruldum artık gidelim. diyen Kutal'a;

- Ben yorulmadım mı sanıyorsun ha.? diye sordum.

Ve otoparka doğru ilerledik. Ellerimizde ki poşetleri yerleştirdikten sonra yola çıktık, yaklaşık yarım saatin ardından eve gelmiştik. Tam kapı önüne geldiğimizde Kutal'a dönüp;

- Kutal, ne düşünüyorum biliyor musun?

- Ne düşünüyorsun Rodos?

- Ben seninle birlikte yaşamak istiyorum.

- Öyle mi? Bunu bende düşünmüştüm.

- Bak ne diyorum? Ayşe teyze'den oturduğumuz evleri satın alalım ve ortadaki duvarı yıktırıp evleri birleştirelim.

- Rodos öyle yapmak yerine neden kendi evimizi almıyoruz?

- Ayşe teyzeyi bırakıp bu evden ayrılmak gelmiyor içimden Kutal.

- Pekâlâ öyle olsun.

- Baksana biz seninle şimdi ne oluyoruz?

- Şu an bir şey olmuyoruz Rodos ama aynı ev de yaşadığımızda ev arkadaşı olacağız.

- Sadece o kadar mı?

- Sen ne olmasını bekliyorsun?

- Hiç hiçbir şey.

- Ben de öyle düşünmüştüm zaten.

Anlaşılan Kutal ile sevgili olmak için biraz uğraşmam gerekecekti. Ama olsun o benim başıma gelen en iyi şeydi. Ve ben onu kazanmak için her yolu deneyecektim. O benim bu hayatta gerçekten sevdiğime, aşık olduğuma inandığım ilk ve tek insandı.

Tam kapıdan içeriye girerken arkadan gelen sesi duyduğum da şaşırmış ama sevinmiştim.

- Rodos, seni seviyorum.

Ve ardından gelen kapanan kapının sesi. Zafer kazanmış Kral edası ile evime girip kendimi mutfağa attım. Başka insanların aksine üzüldüğüm de değilde sevindiğim de yaptığım tek şeyi yapıp sarelleyi kaşıklamaya başladım.

KUTAL;

- Rodos, seni seviyorum. dedim ve kapımı kapattım.

Bu çocuğu gerçekten de çok seviyordum. Kendimde ki gelişmelerin farkındaydım. İlk defa birisi kalbimi küt küt attırıyordu. Bundan sonra onunla aynı kıyafetleri giyecek olmanın verdiği huzur paha biçilemez bir histi. Rodos Türkpençe, o 11 yaşında ki çocuğun şu an da bu kadar yakışıklı diyemeyeceğim çünkü başlı başına gezegen olan bu çocuğa haksızlık olur. Nasıl olur da bu kadar değişebilir hâlâ inanamıyorum.

Başkalarının aksine üzüldüğüm de değilde sevindiğim de yaptığım tek şeyi yapıp, mutfakta ki sarelleyi kaşıklamaya başladım. Ardından gidip gardrobumu boşalttım ve yenilerini yerleştirdim. Eskilerini de poşetleyip ihtiyacı olanlara vermek için bir kenara kaldırdım. Muhtemelen Rodos'ta bu konuda aynı şeyi yapacaktır.

Gelen telefon sesi ile yerimden adeta sıçradım. Cebimden telefonumu çıkarıp ekrana baktım, arayan annemdi.

- Valide sultan. diyerek açtım telefonu.

Rodos'da Aşk VarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin