The Ghost Disappeared (COMPLETED)

Chapter 26

Twenty-fourth day

Blaize's POV

Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at tiningnan ang orasan. Bumangon ako at bahagyang inayos ang kama bago naglakad papunta sa kusina at uminom ng tubig.

Kinuha ko ang feeds ni Eve para pakainin siya. Tipid akong napangiti nang maalala ko kung papano namin nakita si Eve.

Memories with her are always the best.

Tumayo ako at dumiretso sa kusina at naghugas ng kamay bago pumunta sa kwarto ni Develyn.

Marahan kong pinihit ang door knob at naabutan siyang mahimbing na natutulog. Umupo ako sa tabi niya at yumuko para magawaran siya ng halik sa labi.

Hmm...so soft. It's like kissing a marshmallow.

Lumayo na ako sa kaniya nang maramdaman kong nabubuhay ang kaibigan ko.

Damn, even when she's sleeping, she can awake my best friend.

Umiling iling ako sa naisip.

My eyes stare down on her bare legs since she's just wearing shorts. I remember how she wrapped her legs on my torso.

Inabot ko ang kumot at ibinalot ito sa kaniya. Hinigaan ko ang aking braso at tumabi sa kaniya.

Pinagmasadan ko siyang parang natutulog na anghel.

The seconds run, and turn to minutes, but Develyn didn't even move a single hair, she's still sleeping.

Bumangon na ako at nagtatakang ipinihit ang ulo kay Develyn.

Pagod ba siya?

Tiningnan ko ang alarm clock sa bedside table niya, it's already ten in the morning. But she's still asleep.

Tumayo na lang ako at naglakad papuntang kusina. Magluluto na lang muna siguro ako, inaanatay ko pa naman siyang magising para itanong kung anong gusto niyang kainin o kaya naman ay magpaturo pero mukhang matatagalan pa itong matulog.

Itlog at hotdog na lang ang lulututin ko.

Well, 'yun lang ang kaya kong lutuin eh.

Nagsaing na rin ako. Nagdaan ang mga minuto at natapos na rin ako, medyo sunog nga ang kalahati ng itlog, pero hindi pa din gumigising si Develyn.

Nagbutong hininga ako at nakakunot noong naglalakad papunta sa kwarto niya.

Akmang bubuksan ko na ang pinto nang biglang bumukas ito at niluwa si Develyn. Medyo magulo pa ang buhok niya at bakas na bakas sa kaniyang mukha ang pagod.

"Morning honey." Malambing na bati ko sa kaniya at yumuko para mahalikan siya sa noo. I grinned.

pag tulog sa lips, pag gising sa noo. What a brilliant mind.

"Morning too." Inaantok na sabi niya, nagsimula na akong maglalakad habang inaalalayan siya papunta sa kusina.

"You sleep too long honey." Sabi ko  at inihila siya ng upuan at doon siya pina upo.