Best Worst

Part-28

ႏွစ္​ဦးတည္​းသြားခ်င္​ပါတယ္​ဆို​ေသာ ​ေတာင္​းဆုိမႈအရသာ လႊတ္​လိုက္​ရသည္​။ စိတ္​က မခ်ႏိုင္​။ Sehun နဲ႔ ​ေျပလည္​တာက ဘယ္​​ႏွရက္​မွၾကာ​ေသးသည္​မဟုတ္​။ ​ေတာ္​ၾကာ အ​ေဝး​ေရာက္​​ေနတုန္​း က​ေလးကို ထပ္​ၿပီးစိတ္​ထိခိုက္​​ေအာင္​ လုပ္​​ေနရင္​လုိ႔​ေတြးၿပီး စိတ္​ပူရသည္​။

ကား​ေလး ျခံျပင္​ထြက္​သြားသည္​အထိကို မ်က္​စိတစ္​ဆံုးရပ္​ၾကည့္​​ေနမိခ်ိန္​ နံ​ေဘးသို႔ Argima ​ေရာက္​လာသည္​။

"ဘာလို႔ LuHan​ေလးကို Sehun နဲ႔ႏွစ္​​ေယာက္​တည္​း ​ေပးလႊတ္​လိုက္​ရတာလဲ? "

ၾကည့္​ရတာ​ေတာ့ သူ႔လုိဘဲ Argima သည္​လည္​း စိတ္​ပူ​ေနသည္​ထင္​။

"အဆင္​​ေျပၾကမွာပါ "

"ဘာကို အဆင္​​ေျပမွာလဲ? ဟိုတစ္​​ေန႔ကလိုသာ ျဖစ္​ရင္​​ေတာ့... "

နံ​ေဘးကိုလွည္​့ၾကည့္​မိ​ေတာ့ Argima က ​ေခါင္​းငံု႔ကာ ​စကားက္​ိုဆက္​မ​ေျပာ။

"ဘယ္​​ေန႔ကလိုလဲ? "

" ဟင္​? "

ထပ္​ၿပီး ​ေျပာရခက္​သလိုအမူအယာမ​်ဳိးႏွင္​့ တစ္​​ေယာက္​တည္​းျပာယာခတ္​​ေနတာကို ​ေတြ႔လိုက္​ရတာမုိ႔ သူ စိတ္​ထင္​့သြားသည္​။

"Argima! ဘယ္​​ေန႔က ဘာျဖစ္​ခဲ့လို႔လဲ? "

" ငါ .. ငါ ျမင္​ခဲ့တာ "

" ဘာကိုလဲ?! "

........

LuHan တုိ႔ ကမ္​း​ေျခကို​ေရာက္​​ေတာ့ အခ်ိန္​ကား ည​ေန ။ က်ယ္​​ေျပာတဲ့ ပင္​လယ္​ျပင္​ဟာ မ်က္​စိတဆံုး။ ​လိ​ေမၼာ္​ေရာင္​​​​ေနလံုးမွာ ပင္​လယ္​ထဲသို႔ တစ္​ဝက္​တိတိနစ္​ျမႇဳပ္ေနလ်က္​သား။ သဲ​ေသာင္​ျပင္​တ​ေလွ်ာက္​တြင္​လည္း ​အပန္​း​ေျဖသူ က​ေလး၊ လူႀကီးက်ားမစံုလင္​စြာႏွင္​့ စည္​ကား​ေနဆဲျဖစ္​သည္​။

ဟိုတယ္​အခန္​းက အစ တျခားတျခား​ေသာဝန္​​ေဆာင္​မႈအဆံုး အတြင္​း​ေရးမႉးKim ရဲ႕ ၫႊန္​ၾကားထားမႈနဲ႔ အကုန္​အဆင္​သင္​့႐ွိ​ေနၿပီးသားမုိ႔ စိတ္​ပူစရာမလုိ။

​ေရာက္​ကတည္​းက ​ေသာင္​ျပင္​​ေပၚ ယွဥ္​တြဲလမ္​း​ေလွ်ာက္​​ေနသည္​က ယူထား​ေသာဟိုတယ္​အခန္​းႏွင္​့ အ​ေတာ္​​ေဝးလာသည္​အထိ ​ေရာက္​လာသည္​။ ​ေပ်ာ္​ျမဴ​း​ေအာ္​ဟစ္​​ေန​ေသာ ခရီးသြား​ဧည္႕သည္​​ေတြရဲ႕ အသံ​က အ​ေဝးမွာက်န္​ခဲ့ၿပီး လိႈင္​းတဝုန္​းဝုန္​း႐ိုက္​သံႏွင့္​ ​ေလတဟူးဟူးတုိက္​သံ​ေတြကုိသာ က်ယ္​​ေလာင္​စြာၾကား​ေနရသည္​။