"ဒါကေရာ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာတုန္းဗ်ာ? "
ေဒါသကိုထိန္းထားသည့္ဆူပူညည္းျငဴသံအဆံုး နံေဘးမွာရပ္ေနေသာ Argima ကအျပစ္႐ွိသူတစ္ဦးလို ေခါင္းကိုပိုငံု႔သြား၏။
သံုးရက္ခရီးဆုိေပမယ့္ ႏွစ္ရက္နဲ႔အလုပ္ၿပီးလုိ႔ စက္ရံုကေနအျမန္ျပန္လာခဲ့၍ ေတာ္ေတာ့သည္။ ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါလုိ႔မွာထားခဲ့လ်က္ႏွင့္ သူ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေတြ႔ရသည့္ ကေလးရဲ႕ပံုစံက အိပ္ယာထဲလဲလ်က္။
"ဒီေလာက္ဆုိးဆုိးဝါးဝါးျဖစ္တာကို က်ေနာ့္ဆီ ခ်က္ခ်င္းဖုန္းဆက္သင့္တာေပါ့ "
" ဆက္မလုိ႔ဘဲေလကြယ္..LuHanေလးက မွ မဆက္ခိုင္းတာကို မင္းအလုပ္ပ်က္မွာစိုးလုိ႔တဲ့ ဘာမွမေျပာနဲ႔ဆုိၿပီး"
ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးက ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလံုးျဖဴစုတ္ေနသည္။ လည္ပင္းမွာလည္း ပလာစတာအႀကီးႀကီးကပ္ထားလ်က္ျဖင့္။ တစ္ကိုယ္လံုး ကိုယ္က်စ္က်စ္ေတာက္ပူေနၿပီး ဒီလုိျဖစ္တာလည္း ႏွစ္ရက္႐ွိေလၿပီဟုသိရသည္။
"Sehun ကေရာ ဘယ္မွာလဲ? ကေလး ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာေတာင္ သူက အိမ္ျပန္မလာဘူးလား! "
ကေလးကို သည္းသည္းလႈပ္ခ်စ္တာ ႏွစ္ေယာက္မ႐ွိသည့္ Oh Sehun တစ္ေယာက္ သူ႔ညီ အခုလိုေနမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲ သူ တကယ္သိခ်င္သည္။ တကယ္ဘဲ Oh Sehun ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။
"အတြင္းေရးမႉးKim မင္း ခရီးထြက္သြားတဲ့ေနာက္တစ္ရက္ Sehun က အိမ္ျပန္လာတယ္။ သူ႔ဟာသူျပန္လာတာေတာ့မဟုတ္ဘူး..အဲ့ညက LuHanေလးကို အဆက္အသြယ္မရလုိ႔ သူ႔ကို႐ွာခိုင္းခဲ့တာ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔စကားမ်ားၾကတယ္လုိ႔ထင္တယ္ ေနာက္ၿပီး..အဲ့..အဲ့ညက.. "
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ LuHan ကိုၾကည့္လိုက္၊
လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဆုပ္နယ္လိုက္နဲ႔ တြန္႔ဆုတ္ေနေသာ Argima ကုိ သူစိတ္မ႐ွည္ေတာ့။
YOU ARE READING
Best Worst
FanficOh Sehun ♡ LuHan ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ငယ္ က ကိုကို႔ရဲ႕ ညီငယ္ေလးပဲ . . . ဘယ္သူမွ ဘာမွ မေျပာဘူး က်ေနာ္ တစ္ေယာက္ပဲ ေျပာမယ္ ငယ္က ကိုကုိ႔ရဲ႕ ညီငယ္ေလး မဟုတ္ဘူး . . . ဘယ်သူတွေ ဘာပြောပြော ငယ် က ကိုကို့ရဲ့ ညီငယ်လေးပဲ . . . ဘယ်သူမှ ဘာမှ မ...