Best Worst

Part-12

​​ေဆးရံု။

သူ ​ေနာက္​တစ္​​ေခါက္​​ေရာက္​​ေနျပန္​ၿပီထင္​။

ပိုးသတ္​​ေဆးနံ႔​ေတြက ရင္​းႏွီးလြန္​း​ေနၿပီး
​ေလးကန္​ကန္​ ဖြင္​့လာတဲ့မ်က္​ခံြ​ေတြက အျဖဴ​ေရာင္​မ်က္​ႏွာက်က္​ကို ျမင္​ရတာ အခါမနည္​း​ေတာ့ၿပီ။

​ေခါင္​း​ေတြမူး​​ေနသည္​။ျမင္​ကြင္​း​ေတြက မသဲကြဲ။ အခ်ိန္​က မနက္​လား ညလား မခြဲႏိုင္​။ သူ ​ေနာက္​ဆံုး႐ွိ​ေနခဲ့တဲ့​ေနရာက​ေတာ့ ​ေလး​ေထာင္​့အခန္​းက်ဥ္​း​ေလးတစ္​ခုထဲက ကုတင္​တစ္​လံုး​ေပၚမွာျဖစ္​သည္​။ ​

​ေနာက္​ၿပီး အဲ့သည္​့အခ်ိန္​က သူ ​ေနာက္​ဆံုး​ေတြ႔ခ့ဲရတာ ကိုကို ။

ဟုတ္​သည္​။ ကိုကို ​သူ႔ဆ္​္​ီ​ေရာက္​လာခဲ့သည္​။လူဆိုး​ေတြ​ေတာင္​း​ေသာ ​ေငြပမာဏကို မယူလာသည့္​့အျပင္​ ကိုကိုက LuHan ရဲ႕ ပံုပန္​းသ႑ာန္​ကိုျမင္​ၿပီး ​ေဒါသထြက္​ကာ စၿပီး ထိုးၿကိတ္​ခဲ့သည္​။

လူဆိုး​ေတြႏွင္​့ တစ္​ဦးတည္​း ရင္​ဆိုင္​​ေနတဲ့ ကိုကို႔ကို LuHan ျမင္​ခဲ့သည္​။ ​​ေဆးတစ္​မ်ိဳးပါ​တဲ့ ​ေဆးထိုးအပ္​နဲ႔အထိုးခံထားရတာ​ေၾကာင္​့ LuHan မူးမိုက္​​ေန​ေပမယ္​့ ကိုကို႔ကို ဝိုင္​း႐ိုက္​​ေနတာ ျမင္​​ေနခဲ့ရသည္​။

​​အဲ့ဒီ​ေနာက္​ ...
ကိုကို ၾကမ္​းျပင္​​​ေပၚလဲက်သြားတဲ့အခါ ကိုကို႔​ေခါင္​းကို ႐ိုက္​ခြဲဖုိ႔ရြယ္​သည္​့ ထိုင္​ခံုတစ္​လံုး​ေအာက္​မွာ LuHan ​ေျပးၿပီး ​ေက်ာႏွင္​့ခံကာ ကြယ္​ခဲ့သည္​။ အဲ့သည္​့အခ်ိန္​က ကိုကို ​သူ႔ကို​ေအာ္​​ေခၚ​ေနခဲ့ၿပီး သူ႔အျမင္​အာရံု​ေတြ​ေဝဝါးလာသည္​။ ​ေနာက္​ဆံုးမွာ LuHan သတိ​ေမ့သြားခဲ့သည္​။

" ကိုကို~ "

အဲ့သည္​့ညက LuHan ရဲ႕ ​ေသြး​ေၾကာထဲကို ထိုးခဲ့​ေသာ ​ေဆး​ေၾကာင္​့ ထင္​။ မ်က္​လံုး​ေတြဖြင္​့ၿပီး႐ွာရတာ မူးလြန္​းသည္​မို႔ ကိုကို႔ကို ခပ္​တုိးတုိး​ေခၚမိသည္​။ ကိုကို အနား႐ွိ​ေနရင္​ LuHan ကို ထူးလိမ္​့မည္​။ ကိုကို တစ္​ခုခုမျဖစ္​ဘဲ အနားမွာ ႐ွိ​ေနဖုိ႔ LuHan ​ေမွ်ာ္​လင္​့ကာ ​ေခၚလိုက္​​ေပမယ္​့ ျပန္​ထူး​ေသာအသံသည္​ စိမ္​းလြန္​း​ေနသည္​။