When Destiny Played The Game

Chapter 8 {Oh no! Hindi ako ito...}

BlissIce's Note:

Hi friends. Sorry po kung natagalan 'to. Ito na po pala yung Chapter 8. ENJOY READING! vote, comment , and be a fan!

Sorry po pala. Kasi masyado itong maiksi. Anyways, read niyo pa rin! :D Bawi ako laterrrr. :D

...♥...

QUEENIE’s POV

Bakit parang ang liwanag?

“Asan na ako? Asa langit na ba ako?” para lang akong ewan dito, kinakausap ang sarili. Asan ba kasi ako?

“Oo, Queenie.” Uyy may sumagot. Lumingon ako sa kanan, kaliwa, likod, harap, taas at baba, pero wala ako ni isang taong nakita. Kahit saan ako lumingon, puti lang talaga ang nakikita ko. Wait! O.o Ano daw? Oo? So, nasa langit na talaga ako? Si God ba ang kausap ko? Nasaan siya?

“Pero hindi mo pa oras. May 4 na taong bahagi ng buhay mo na hindi mo pa nakikilala at nakaka-ayos. Kailangan mo silang hanapin. Sa 4 na tao na yun. Kailangan mong makakuha ng isang bagay mula sa kanila. Hindi mo pwedeng hingiin o nakawin, kailangan kusa nila itong ibigay sa’yo.”

“Ha?” Ano daw yun? Hindi ko pa oras? May 4 tao? Bagay na kailangan makuha? Makikilala at makaka-ayos? Naputol ang pag-iisip ko nang biglang…

“Ahhhh…” *pakk!*

Aray! Ansakit nun ah. Grabe lang. =_=

“Nasa Earth na ba ako?” Hmmm. Oo nga, mukha nga. Andaming tao eh. Bigla akong may naalala. *May 4 na taong bahagi ng buhay mo na hindi mo pa nakikilala at nakaka-ayos. Kailangan mo silang hanapin.*

“Kailangan ko silang mahanap!” Oo. Kailangan ko silang hanapin. Pero saan ako magsisimulang maghanap?

Napalingon ako sa isang bilihan ng salamin.

“Oh no! Hindi ako ito…” sigaw ko. Wala akong paki-alam kung nakatingin silang lahat sakin. Tumakbo ako ng tumakbo. Hanggang sa mapadpad ako sa isang bookstore.

....