Κεφάλαιο 7: Κυριακάτικο ξύπνημα

134 9 0
                                    

Pov Camila

Άνοιξα τα βλέφαρα μου με δυσκολία. Ένας τεράστιος πονοκέφαλος με υποδέχτηκε κατευθείαν. Κοίταξα τριγύρω μου με απορία. Ήμουν στο δωμάτιο της Lauren. Και αυτή κοιμόταν δίπλα μου. Πρέπει να ένιωσε ότι σηκώθηκα γιατί γύρισε και με κοίταξε.

"Είναι πολύ νωρίς για να είσαι ξύπνια, το ξέρεις έτσι;"

"Τι κάνω εδώ; Τι έγινε χτες;" Είπα τρίβοντας το κεφάλι μου προσπαθώντας να θυμηθώ.

"Πόσα θυμάσαι;"με ρώτησε  στηριζόμενη στον αγκώνα της. Ήταν τόσο όμορφη το πρωί,με το μαλλί της να πέφτει στα πλάγια που μου πήρε λίγη ώρα να απαντήσω.

"Θυμάμαι που ήρθα στο πάρτι σου. Μετά ένα τραπέζι πινγκ πονγκ. Αλκοόλ νομίζω. Αυτά."

"Πάνω κάτω αυτά έγιναν. Στο τέλος ήσουν πολύ ζαλίσμενη και σε έφερα εδώ πριν κάνεις καμιά βλακεία."

"Τι ιπποτικό εκ μέρους σου." Της είπα ειρωνικά. Θα έπρεπε να την ευχαριστήσω που με πρόσεξε αλλά ανταυτου της επιτέθηκα. Συγχαρητήρια Camila.

"Ευχαριστώ, πάντα στις υπηρεσίες σας αγαπητή μου." Είπε κουνώντας το χέρι της σαν σε υπόκλιση.

"Έχω απίστευτο πονοκέφαλο. Δεν σε πειράζει να ξαπλώσω λίγο ακόμα έτσι;"

"Είναι κυριακάτικο πρωινό. Είναι υποχρέωση σου να κάτσεις στο κρεβάτι."

Ξανά ξάπλωσα δίπλα της και ενημέρωσα τα παιδιά και τους γονείς μου ότι όλα ήταν καλά.

"Ωραίο ήταν το πάρτι πάντως. Από όσο θυμάμαι τουλάχιστον."

"Μμμ καλό ήταν. Βέβαια ήταν ουσιαστικά warm up party. Το επόμενο θα είναι επικό."

"Γιατί; Τι σκέφτεστε να κάνετε;"

"Δεν έχω καμία ιδέα. Όλο και κάτι τρελό θα σκεφτούμε." Η σιωπή σκέπασε την κουβέντα μας. Αλλά δεν ήταν άβολο ούτε αμήχανο. Μου άρεζε να είμαι μαζί της. Και θα ήθελα να την γνωρίσω καλύτερα.

"Δεν σε φρικαρα με αυτά που σου είπα τις προάλλες έτσι;" Την κοίταξα με απορία.

"Εννοώ ξες αυτά για μένα. Που δεν ήξερες ήδη από το διαδίκτυο." Πρώτη φορά την έβλεπα να νιώθει ανασφαλής.

"Όχι καλέ μην ανησυχείς. Άλλωστε μου αρεσει που είδα εκείνη την πλευρά σου. Πιο πριν νόμιζα ότι ήσουν μια φαντασμένη κότα."

"Χαχα ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σου."

"Αλλά όντως καταλαβαίνω. Εννοώ,όλοι κάποια στιγμή στη ζωή τους αργά ή γρήγορα περνάμε κάτι επώδυνο. Για μένα ήταν ο θάνατος της θείας μου." Δεν μίλησε αλλά η προσοχή της ήταν επάνω μου.

Our SundaysWhere stories live. Discover now