Our Sundays

Κεφάλαιο 2: Η γνωριμία

Pov Lauren

Άκουσα το ξυπνητήρι του κινητού μου να χτυπάει και μόνο που δεν το έσπασα. Είχα σχολή αλλά προφανώς και δεν θα πήγαινα οπότε παραξενεύτηκα που το είχα βάλει.

"Καλημέρα " άκουσα μια γυναικεία φωνή δίπλα μου . Ένιωσα κάποιον να με αγκαλιάζει και με φιλάει στην πλάτη.

"Ακόμα εδώ είσαι ;" Είπα δυσανασχετώντας.

"Πρωινή πρωινή βλέπω. " Την αγνόησα και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Δεν μ'αρέσει καθόλου όταν κάθονται μέχρι το πρωί. Έβαλα μια νυχτικιά που βρήκα στο πάτωμα.

" Να έχεις φύγει μέχρι να γυρίσω " είπα κλείνοντας την πόρτα. Κατέβηκα στον κάτω όροφο και πήγα στην κουζίνα .

"Καλημέρα Jane ,θα μου κάνεις καφέ ;"

"Φυσικά δεσποινίς." Δεν χρειαζόταν καν να με ρωτήσει τον καφέ. Μετά από τόσα χρόνια πίνοντας τον ίδιο σκέτο καφέ ,τον είχε μάθει .

"Ξέρετε ότι απαγορεύεται το κάπνισμα μέσα στην έπαυλη." Είπε κοιτώντας με με σηκωμένο φρύδι.

"Καλά καλά πάω έξω " είπα μουτρωμένη. Δεν ήθελα να την στεναχωρήσω. Αυτή με μεγάλωνε τα τελευταία χρόνια  και ήξερα ότι δεν ήθελε να με βλέπει έτσι.

Είχε λίγο αεράκι στον πίσω κήπο. Ήταν όμορφα τέτοιες ώρες. Όλα ήσυχα και ήρεμα. Σαν τίποτα να μην μπορεί να πάει στραβά. Και μου άρεζε να ζω με αυτό το συναίσθημα,έστω και για λίγο. Πήρα μια βαθιά ρουφηξια και πέταξα το τσιγάρο στο σταχτοδοχείο.

"Πώς είμαστε σήμερα ; Θα πάμε στη σχολή φέτος;" Μου είπε αφήνοντας τον καφέ δίπλα από το τοστ.

"Ίσως. Είναι πολύ νωρίς για να ξέρουμε. " Είπα πίνοντας μια γενναία δόση καφέ.

"Τα αδέλφια σας είναι στο σχολείο."

"Μμμμμ. Ο μπαμπάς πότε θα γυρίσει;"

"Σε μια εβδομάδα. Κάτι προέκυψε."

"Πάντα κάτι προκύπτει. θα βγω. Τα λέμε αργοτερα." Είπα και έφυγα από την κουζίνα.

Ευτυχώς όταν γύρισα στο δωμάτιο είχε ήδη φύγει.Έκανα ένα γρήγορο ντουζ , ντύθηκα και βγήκα έξω. Η πανέμορφη μαύρη Ducati μου με περίμενε στο πάρκινγκ μαζί με άλλα 20 αμάξια. Ανέβηκα και ξεκίνησα. Είναι από τις λίγες φορές που είμαι ξύπνια πριν τις 2 και δεν μου αρέσει καθόλου . Πήγα κάτω από το σπίτι του κολλητού μου και τον περίμενα να κατέβει.

"Μπα, στην ώρα μας. Κάποιος φούρνος θα κάηκε." Είπε και ανέβηκε στην μηχανή. Έβαλε το κράνος του, το οποίο πίεσε τα κάστανα του μαλλιά. Αν δεν μου άρεσαν οι γυναίκες θα τον είχα πηδήξει προ πολλού. Ήταν ψηλός με υπέροχα κάστανα μάτια και γωνίες στο πρόσωπο. Τον είχαν ήδη πλησιάσει πολλοί για να τον προσλάβουν και είχε κάνει αρκετές φωτογραφήσεις .