Our Sundays

Κεφάλαιο 23: Κέρκυρα (μερος 2)

Προσοχή. Παρόλο που σε αρκετά κεφάλαια υπάρχει βία ,στο συγκεκριμένο υπάρχει αρκετά βίαιο γραφικό περιεχόμενο. Αν κάποιος δεν αισθάνεται άνετα παρακαλώ να προχωρήσει στο επόμενο κεφάλαιο. Στο 25 κεφάλαιο (όταν γραφτεί ) θα βρίσκεται μια σύντομη σύνοψη αυτού του κεφαλαίου. Το 24 θα αφορά το παρελθόν και δεν σχετίζεται με αυτό. Ευχαριστώ για την κατανόηση. Καλή ανάγνωση.

Pov Camila

Το άγχος μου είχε φτάσει σε νέα επίπεδα. Καθόμουν δίπλα στο Στηβ κοιτάζοντας τις οθόνες των υπολογιστών και παρατηρώντας ότι γινόταν στον 5 όροφο.

Στα χέρια μου είχα το πιστόλι, που μου έδινε μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας.
Ήλπιζα με όλη μου την καρδιά να πάνε όλα καλά και σύντομα να είμαι σπίτι μου ασφαλής. Φοβόμουν τόσο για εμένα όσο και για τους υπόλοιπους. Ένιωσα το χέρι μου να τρέμει και έσφιξα πιο δυνατά το όπλο.

"Ηρέμησε, όλα καλά θα πάνε." Με καθησύχασε ο Στηβ χωρίς να πάρει τα μάτια του από τις οθόνες.

Και οι τρεις οθόνες, μάς έδειχναν τους δύο διαδρόμους της δεξιάς και αριστερής πτέρυγας και το σημείο που ενώνονταν.

"Δεν το ξέρεις αυτό."

"Όντως δεν το ξέρω. Αλλά έχω εμπιστοσύνη στην ομάδα μας. Και ξέρω ότι όλοι τους θα κάνουν ότι καλύτερο μπορούν να μας κρατήσουν ασφαλείς. Οπότε ακόμα και αν όλα πάνε κατά διαόλου, θα τα αντιμετωπίσουν. Για αυτό είμαι σίγουρος."

"Πώς μπορείς να το λες αυτό; Να έχεις τόση πίστη ότι δεν θα κάνουν λάθος ;"

"Δεν έχω πίστη ότι δεν θα κάνουν λάθος. Έχω πίστη ότι και αν κάνουν, θα το διορθώσουν όσο καλύτερα γίνεται. Σε αυτή τη δουλειά ,αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στην ομάδα σου, δύσκολα επιτυγχάνεις."

Πήρα μερικές βαθιές αναπνοές. Είχε δίκιο. Έπρεπε να έχω πίστη στην ομάδα. Ηρέμησα κάπως, αλλά ο φόβος μου ήταν ακόμα μεγάλος. Ήθελα να φύγω όσο το δυνατόν γρηγορότερα γινόταν από εδώ. Να τρέξω μακριά. Αλλά ήξερα ότι έπρεπε να μείνω. Με ήθελαν για κάποιο λόγο οι συμμορίες και έπρεπε να μάθω το γιατί.

"Ξεκινάμε. " Είπε ο Στηβ αφού έλεγξε ότι και οι δύο ομάδες ήταν εκεί που έπρεπε. Οι δύο διάδρομοι γέμισαν με άτομα και των δύο συμμοριών. Τριών βασικά αφού η Lauren μας ενημέρωσε ότι η γυναίκα που βλέπαμε ήταν η Veronica.

Δυστυχώς οι κάμερες δεν είχαν ήχο. Όχι ότι είχε και σημασία, αφού αναγνώρισα κατευθείαν την μηχανή του χρόνου. Ώστε αυτό ήταν το όπλο τους ; Πώς την βρήκαν ; Θεωρητικά δεν έχει φτιαχτεί ακόμα αλλιώς η Lauren θα το ήξερε. Εκτός.... Εκτός αν δεν είναι αυτής της χρονολογίας. Αλλά είναι του μέλλοντος. Ή υπάρχουν δύο.