A Vampire Prince Fall Inlove With A Simple Girl

S P E C I A L C H A P T E R O N E

Special Chapter

(JenKai)

Jennie's POV

Kasagsagan akong naglalakad sa kanto. Gabi na at napakaliwanag ng araw. Napakadilim ng tinahatak ko na kanto. Hindi na sa akin nagbago 'to.

Napatigil naman ako ng may grupo ng lalaking ang nakaharang sa kanto mukhang nasa lima o anim hindi ko makita dahil napakadilim at tanging liwanag lang ng buwan ang tanging ilaw ko ngayon. Wrong timing sh*t.

Tumalikod ako pero nagulat ako ng may biglang humawak sa balikat ko.

"Ba't ka nag-iisa?" tanong nung lalaking nakahawak sa balikat ko.

"None of your buisness."

"Sungit mo naman miss." sabi ng isa niyang kasama.

"Iaalis mo nga yung kamay mo sa balikat ko."

"At sino ka naman para mag-utos sa akin?"

Mahigpit niyang hinawakan anh braso ko at hinila.

"Ano ba bitawan mo nga ako!" pagpupumilas ko.

Pero kahit anong gawin ko hindi ako makawala dahil malakas siya.

Napunta kami sa kakahuyan at tinulak niya ako kaya napunta ako sa lupa. Muntik ng tumama ang mukha ko sa ugat ng puno.

"A-anong gagawin mo?" natataranta kong sabi.

"Basta. Alam kong mag-eenjoy ka." sabi naman niya at hinawakan ang pisngi ko at hinaplos.

Napansin ko namang wala ang mga kasama niya. Ito siguro ang boss nila.

"At sinong may sabi na pwede mo siyang hawakan?"

Napatigil naman siya ginagawa niyang paghaplos sa pisngi ko. Napatingin naman ako sa lalaking nasa likod niya.

Mapupula ang mata nito at may dugo pa sa damit at bibig.

"Ganda ng contact lense mo ah at costume." sabi naman ng lalaking nasa harapan ko.

"Umalis ka bago kita mapatay." pagbabanta nung isa.

Napakapamilyar ng boses niya. Hindi kaya...

Tumawa naman ng bahagya ang lalaki na nasa harap ko at sinugod ang lalaking nakatayo sa likod niya.

Mabilis ang mga pangyayari ang nakita ko lang ay ang pagpatay niya sa lalaking nasa harap ko kanina gamit ang pangil niya.

Totoo bang may bampira sa mundong 'to.

Agad akong tumayo at napaatras na nanginginig sa takot. Nakita ko kung paano niya pinatay ang lalaki kanina. Napasandal ako sa puno at naupo ulit. I can't be.

"Jennie." sambit niya sa pangalan ko.

"Don't... Please." mahinahon kong sabi.

"Jennie I'm sorry." sabi niya.

"Please huwag ka na munang lalapit sa akin."

Alam kong matigas ang ulo ng lalaking 'to pero lumapit talaga siya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko para pakalmahin.

"Totoo ka ba?"

"Hindi pa ba sapat ang hawakan mo ang kamay ko?" tanong niya.

"Totoo bang nage-exist kayo?"

"Sa ngayon ako nalang ang mag-isa ang nabubuhay sa mundong 'to."

Hanggang ngayon takot pa rin ako sa kanya. Hindi ko alam ang gagawin hindi ko alam kung ano na ang gagawin ko ngayon. Ang lalaking palagi kong kasama at mahal ko ay isa palang bampira.