P.S I Hate You Türkçe Çeviri

» chapter » 28

Okul başladı. YGS çalıştığım için ve her zaman internetim olmadığı için uzun süre çeviri yapamıyorum. Son bölümlerin oylarından hoşlanmıyorum.

Multimedia da her zamanki gibi gif var. 

İyi okumalar.

.

- Harry -

.

Göğsüme yaslanmıştı, bende kollarımı onun etrafında sarmış şekilde ışığın ona gelmesini engelleyerek birbirimize sarılıyorduk.

Ona yoğunlaşarak baktım.

"Sen özelsin. Diğer ukalaları düşünme." diye fısıldadım, gülümseyerek parmaklarımla nazikçe yanağına dokundum.

Esnediğimde gözlerimde kepenklerini kapatmak için uğraşıyorlardı.

Adamım, çok yoruldum.

Tam tamına iki saat boyunca Blue'nun kapısında kalmıştım ve burada, onun yatağında ona sarılıyordum.

Hepsini bir hiç için yapmış gibi hissediyordum.

Kendimi uykuya bırakırken Blue'nun sıcaklığı bana yardımcı olmuyordu şu an.

.

.

.

* ERTESİ SABAH *

.

- Blue -

"Bebeğim." Kulağımı fısıldanmasıyla gözlerimi kırpıştırarak açtım.

Göğüs kafesine doğru "Çok erken. Hissedebiliyorum." diye fısıldadığımda onun güldüğünü duydum.

"Mutlu Noeller.." 

"Arifedeyiz." diye eklediğinde gözlerim aniden açıldı.

"Ah kahretsin, neredeyse unutuyordum! Vay canına. Mutlu Noeller." diyerek kıkırdayarak güldüm.

"Noel öyle." diyerek kabul etti. Üstüme doğru tırmandı ama bütün ağırlığını vermemişti.

Gülümseyerek vahşice bana baktı ve boynumdan öptü. Nefesim kesildiğinde kontrolsüzce güldüm.

"Aman Tanrım, kes şunu! Yapma." Gözlerim çaresizce sımsıkı kapalıydı.

"Ne.." Hannah'nın homurdanık sesini duydum. Korkunç pozisyonumuza bakakalmıştı.

"Hayır, göründüğü gibi değil! Sadece dalga geçiyordu." 

"Tamam.. Peki. Mutlu Noeller çocuklar." dedi ve hafifçe kafasını salladı.

Hannah kendini mutfağa attığında ikimizde güldük.

"Şey, bu yumuşaktı." diye tısladım. O hala üstümdeyken karnına vurdum.

"Çok." göz kırparak güldü.

"Biliyor musun, bazen çok küstah oluyorsun."

"Biliyorum." diyerek sırıttı. Posizyonunu terk etti ve benim onun üstüne çıkmama izin verdi.

Esnedim. Saçıma basit bir dağınık topuz yaptım.

"Sabah çok güzel olduğunu biliyor musun? Her hafta sabahları seni görmeyi çok özledim."

Kızarmıştım. Yine de gülümsedim.

Lisedeyken her sabah birbirimizi uyandıracak yollar bulurduk.