Beki's Love Story

KABANATA 31

A/N: The last chapter that I wrote. Believe me inosente po ako hehe.

KABANATA 31

Jannarah

"Once you move, you'll die."

Nakikita ni Jan ang sarili na kausap ang lalaking nakabullcap. Malinaw sa kaniyang isipan ang mukha ng lalaki.

May ibinigay ito sakaniya na attaché case. Naglalaman iyon ng kutsilyo.

Sinubukan niyang hiwain ang sarili pero agad ding nabitin. Why?

Sumunod naman ang tagpuan nila ni Trad sa isang café.

Tinutukan niya ito sa leeg. Nagulat si Jan.

Anong nangyayari?

Agad niya ring nabitawan ang kutsilyo. Mabilis ang pangyayari. Umiiyak siya sa harap ni Trad.

The fuck! Anong nangyayari?

Maya maya pa ay pinulot niya ang kutsilyo at tinutok sa kaniyang pulsuhan. Napag-alaman niyang may lason ang kutsilyong iyon.

Nanlaki ang mata ni Jan sa nakikita. Siya iyon. Hindi niya alam kung bakit nakikita niya ang sarili.

Fuck! Anong nangyayari?!

Maya maya pa ay nakahandusay na siya sa sahig.

"No!" napabalikwas ng bangon si Jan sa napananginipan.

Nanlamig siya. Pinagpapawisan siya. The room is fully air conditioned. Pero feeling ni Jan ang init.

Napatingin siya sa paligid. She's in her room. Sino ang nagdala sakaniya roon?

Habol habol ang hininga ni Jan sa napananginipan.

Ngayon hindi niya alam kung totoo ba iyon o hindi. Tinignan niya ang kaniyang pulsuhan.

She touch it. Konting kirot nalang ang kaniyang nararamdaman.

Totoo ba iyon?

Mariin niyang ipinikit ang mga mata.

Then suddenly, may nagflash sa kaniyang utak.

That scenarios. From the forest to the guy. May nakikita siyang lalaki sa hotel. From the cafe at tinutukan ng kutsilyo si Trad.

Muli siyang nagmulat ng tingin. Gulat na tumingin sa paligid.

"N-No. H-Hindi pwedeng a-ako 'yon." napahawak siya sa kaniyang uluhan.

"Ugh!" nagsimula nanamang sumakit ang kaniyang ulo.

Para iyong nabibiyak. Hindi niya kaya ang sakit.

Pinilit tumayo ni Jan at naglakad papuntang pinto.

Pero hindi pa siya nalalapit ay bigla siyang natumba at tumama ang kaniyang ulo sa door knob.

***

Tradious

"BAKIT NGA PALA nakatulog si Jannarah sa kwarto mo, hijo?" usisa ni Tita Ems kay Trad.

Nakakapagtaka naman kasi na tulog na tulog ang dalaga.

Nag-iwas siya ng tingin. Hindi niya pwedeng sabihin ang totoo.

"K-Kasi po, napagod po ata." pagsisinungaling niya at sumimsim ng kape.

Hindi na nagtanong pa si Tita Ems. Mabuti na rin 'ykn.

"Oh siya, tawagin ko lang si Jannarah. Papasok na rin iyon ngayong araw." anito.

Tumingin siya dito. "Ngayong araw po?" gulat niyang tanong.