Beki's Love Story

KABANATA 32

A/N: Nyay malapit na.

KABANATA 32

Tradious

Five months later...

"TRAD, ANONG BALAK mo?" tanong ni Jessica sakaniya.

Sa mahigit limang buwan na lumipas hindi na muling nagparamdam sa kahit na sino si Trad. Nanatili siyang isang simpleng mamayan ng Pangasinan.

Dito na siya tumira. Naalala niya pa noong umalis siya ng syudad.

Palaboy laboy sa kalsada si Trad. Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ng kaniyang mga paa. Kailangan niyang makalayo sa mga taong nakakakilala sakaniya.

Natigil siya sa paglalakad ng makakita ng parke. Hindi siya sigurado kung nasaan na siya. Sa mga higit ilang oras niyang naglalakad hindi siya nakaramdam ng pagod.

Siguro manhid na talaga siya sa mga nangyayari.

Umupo siya sa swing na naroon at tumingin sa mga taong masayang naglalaro sa parke.

Sana ganyan na rin sana ako. No problem, just a happy life.

Pero hindi. Mabigat ang kalooban ni Trad sa mga narinig. Lahat ng iyon ay sa iisang taong importante sa kaniya. Lahat ng mga salitang binitawan nito na unti unting nakapagpabago sakaniyang katauhan.

Huminga siya ng malalim.

"Tradious?"

Napalingon naman si Trad sa kaniyang likuran.

Surpised is writen in his face.

"Jessica?"

Ngumiti ito at umupo sa isang swing.

"Ba't nandito ka?" tanong nito at tumingin na rin sa mga tao.

Naging seryoso na ang anyo ni Trad at tumingin na rin uli sa mga tao.

"I was lost, I think?"

"Really? Eh pa'no ka napadpad dito? This place is far from the city." madilim na rin ng maramdaman niyang parang pagod siya.

"I know. Gusto ko kasing makalayo sa syudad. Hindi ako makahinga roon." aniya.

Napatingin sa gawi ni si Jessica. Her brows furrowed.

"Alam kong masama ang hangin roon. Pero bakit sa ganitong lugar ka pa napadpad?" she asked once again.

"Naliligaw ako. Gusto kong hanapin ang sarili ko, Jessica." he smiled bitterly.

Natahimik naman sila pareho.

Hindi niya rin alam kung sa'n siya pupunta.

Basta ang siguradk siya ay kailangan niyang hanapin ang sarili.

Mababaliw siya sa kakaisip kung paano.

Kailan niya ba sisimulan?

Jessica took a deep breath. "Halika sumama ka sa'kin?" tumayo na ito.

His brow furrowed. "Saan?" tanong niya.

Nilahad nito ang kamay. "Sa lugar kung saan walang sagabal sa paghahanap mo sa sarili. Sa lugar kung saan walang polusyon. Sa lugar kung saan magiging tahimik ang mundo mo." nakangiti nitong sabi.

He look at Jessica a few minutes then to her hand.

Siguro tama nga siya. I need to find a place where no one will distract me.