He's Less Darker (Tagalog) (Completed)

Y20/He Love Me. (Sponsored Update by Jinky May Carias)

Soffia's POV

After a little carelessness we ate after niya ako ibalik sa upuan, carrying me.

"T-tapos na ako kumain." I said pagkatapos kumain, wala akong gana at konti lang ang kinuha kong pagkain.

Ako na rin mismo ang gumising kay Yu Rim para makapag-agahan siya kesa bola pa ang gumising dito. Naaawa lang ako sa kanila.

"Soffia naka ilang subo ka pa lang?" Ani Yu Rim na pansin nga ang intake ko ng food.

Napa-tingin lang sa 'kin si Drei with his usual look of silence.

Kaya naman napahawak ako ulit ng kutsara baka kasi silence means 'eat Soffia.' In his cold soft tone.

Tumayo na lang siya agad at iniwan ang pagkain niya at nagulat ako ng tanggalin niya ang kutsrang hinawakan ko at kinarga niya na ako paalis sa upuan.

Medyo nahihiya ako sa mga naka tingin na guard kaya I burried myself in his arm na ramdam kong ikinatingin niya.

Maya-maya ramdam ko na inupo niya ako sa kama at nakita ko siyang may hinahalungkat sa taas ng closet na kung ano.

Pagharap niya nakita ko na dala niya ang medical kit in a metal white box with red cross sa harapan nito.

Lumuhod sya at kinuha nya yung paa ko.

Nilalagyan niya ito ng parang burn ointment.

Mukhang aral din si Drei sa ganitong basic first aid, nag-aral kaya siya?

Can I ask him that?

"Nakakatuwa, you're threatening me but still you call me your wife."

"What does that mean Soffia?" He answered after a brief pause.

Nothing..

Nadulas lang ako.

Hinimas-himas niya na yung mapulang bahagi na nagpa-inda sa akin ng sakit.

"Masakit?"

"M-medyo."

Dati ikaw ang nagdudulot ng sakit pero ngayon iba na...

Ano kayang nangyari sa limang taon mo at bakit ngayon ka lang, kung kailang may mga ganito ng pangyayari.

Can you just be like this everyday in our life. No threats, no guns, no arms, no secrets and darkness but just a care from you...

I can feel happy kahit na I feel imprisoned.

"I call you wife because you call me husband first."

Oh that's pretty logical but at the same time...

I twisted a sweet word from it, so I smiled.

"Your smiling, why?"

"I'm happy Drei, I thought na......"

Should I continue.

"What?"

Sabi niya na nakatingin na pala at nakatingala sa 'kin.

His eyes were never meant to be cold.

His eyes were too cute to stare at.

"My husband is cute."

Kyaaa! I told him that? Seriously!

Tumayo siya as he formed a smile na dati ko ng nakita.

"A-ano, s-sabi ko-"

Naputol na sabi ko ng hawakan niya yung chin ko, brushing some of his fingers on my lower lip.

"You don't need to be flustered. I'm happy when I'm happy. I'm serious when I am. Masanay ka na wife."

"O-oh s-syempre I am your w-wife after all."

"I love you Soffia."

Nawala yung kaba ko bigla sa sinabi niya at natulala lang ako sa sinabi niya na naluluha pa sa tuwa.

H-he love me?

K-kailan pa?

Ako?

M-mahal ng boss ng Blackspiders?

Tama ba yung narinig ko?

'Di ba ako nananaginip?

_____________