He's Less Darker (Tagalog) (Completed)

Chapter 9

"Soffia..." Pag-alog sa 'kin ni Drei na ikinamulat ko ng mata.

Nakatulog pala ako, at hapon na!

Paano ang subjects ko?

To my dismay, namamanhid ang aking mukha at pati katawan. Gosh. Nakatulog ako in-front of Drei!

And he's still here!

How-

"Okay ka lang? Soffia, may gamot akong binili." Sabi ni Dexter paakyat at pag-lapit niya sa 'kin nakita kong tinabig niya si Drei sa pagkaka-hawak sa 'kin.

O God! Mahabagin!

Parang adrenaline akong napatayo at sinigawan si Dexter.

"Dexter!"

Natumba ako agad ng nadama kong walang lakas ang aking mga paa sa pamamanhid, lucky Drei is there. Sinalo niya ako as he hold me by the wrist and as I lean my back against his chest.

"Let's take you home Soffia." Pagkasabi ni Drei niyan, 'he' shifted himself to carry me and it took me a second to realize, my feet's on the air.

Dexter was like 'what was that Soffia? I feel like I am the stranger to you than him.' And was standing still, looking at me, carried by my husband's arm.

Probably 'di niya alam. That this was, no this is my husband.

"Can I kill him Soffia?" Drei asked me politely but stern.

"N-no Drei, please don't." I begged kasi tumatakbo siya from our back, hinahabol kami.

"Hoy! Di kita kilala! Lubayan mo si Soffia! Natatakot siya sayo! Leave her to me! Ako na ang magdadala sa kanya!"

"D-dexter!" Sabi ko na pabulong at nanliliit ang mata.

Please stop!

I can't even tell you.

He's a-

"D-drei? L-let's go." Sabi ko ng lilingun pa si Drei sana kaso hinawakan ko siya sa arm niya.

Naglakad na lang siya paabante at may sinabi.

"Nangangati yung kamay ko."

Tumingala na lang ako sa mata niyang galit nanaman. And if his eye can kill. No. His hand can kill, he follow his own honest way.

Wala siyang control sa sarili niyang desire.

That's what I think.

Kung gusto niyang pumatay gusto niya.

Gusto niya ng s**, gusto niya at gagawin niya.

Gusto niya ako, and he claims me well.

Ang tanong may gusto ba tala siya sa 'kin?

Bakit pa siya babalik sa 'kin when he can find other girls to play with.

Bahala na, I feel tired for some unknown reason.

Nakatulog si Soffia sa mga braso nito at tiningnan lang ito ni Drei.

"Oh, kayo na ba! Nice move!" Sabi ng guard na kaka-shift lang sa gabi. Romel ang pangalan.

At pumara na ito ng taxi at iniwan ang dinalang motor.

*****

Back to restaurant scene.

Where JC returned unexpectedly.

Brent asked JC on how Drei located their place.

"Sorry Brent, Drei's living his life normally but things changes as he received an envelope with inside's pictures of you, Sebastian and Soffy." JC explained. "And that's what I am looking for. Help me find it." Dagdag nito.

Brent asked JC on how Drei located the place.

This discussion occur during their break lunch.

"Haist.. Kanina pa tayo hanap ng hanap baka namalik-mata ka lang." Daniel said after uminom ng tubig.

"Hindi ako pwede magkamali, I saw it sa cctv camera ng hospital." JC replied.

"Bakit ka tumingin sa cctv JC?" Ani Lucas bago sumubo.

"I was observing some suspicious man. That I suspect, the one who gave Drei a beating heart." Napatigil ang lahat sa sinabing to ni JC.

"Ano paki ulit?" Tanong ni Steven na 'di naintindihan, na ikinatawa ng lahat. Sa kabila ng seryosong pag-uusap, isang nalihis ang nagtanong.

"Nosebleed pare?" Ani Daniel at tinapik si Steven sa likod at bigla na lang tumunog ang phone ni JC.

"Excuse me, tumawag si Rate." Sabi ni JC at tumayo na't pagkatapos ku'nin ang telepono sa bulsa.

"Hello?"

"JC! Sabihin mo kay boss! Ang susi ng bahay nasa itaas ng orchids sa nag-iisang puno malapit sa pinto ng property na pinabili niya diyan!"

"Ha? Saan yun?"

"Hindi mo alam? Ikaw? Hahaha! 'Di nga JC? 'Di mo alam!" Tuwa ni Rate dahil sa wakas pinagkatiwalaan siya ng boss at hindi si JC na nagligtas ng buhay nito sa isang bagay.

"Anong address niyan?" Tanong ni JC na kalmado. Pero sa loob niya, 'bilisan mo! Wala nang panahon diyan sa kagalakan mo!'

"Sa...." At sinabi na ni Rate ang address.

Binaba agad ni JC ang telepono at lumapit sa mga kasama. "Tara, alam ko na kung saan." Kinuha nito ang jacket at nauna na lumabas. Nagsunuran na rin lahat pagkatapos magpunas sa kanya-kanyang tissue.

"Dito lang ako, walang magbabantay!" Pahabol ni Brent at nagpaiwan.

Pagdating nila. Kagaya ng sabi ni Rate, nahanap na agad ni JC ang susi para mabilis makapasok sa bahay na nakalutang sa ilog at may mahabang tulay na daanan para maka-punta sa gawang matibay na kahoy na dalawang palapag na gusali.

Ibinalik ni JC ang susi sa orchid at binuksan ang pinto at ni-lock sa loob.

Pagpasok.

Nagsimula na silang maghanap pero sa katagalan, wala pa ring magandang naidulot ang paghahanap nila.

"Sh*t ano na?" JC na nagtanong at umupo muna sa isang sofa sa sala ng makita ang mga kasamang naka-tungo. At ginagabi na sila.

"Wala.." Ika Daniel na tumingala at sumandal sa sofa.

Ikinagulat nila lalo ang mabilis na pagtakbo ni Steven sa kanilang lugar na dapat ay look-out sa labas.

"Nandyan na sila!" Pag-alarma ni Steven at napa-tayo ang lahat at nag kanya-kanyang tago.

"P*ta walang tatalon sa tubig may mga pirana!" Sabi ni Lucas ng patakbo sila sa ilog ni JC at Daniel.

'They know moving away is the best strategy.'

'Cuz Drei can easily find them with evidence left by their cause.'

Nagkatinginan silang dalawa ni JC at Daniel.

"Okay, let's sit." Sabi ni Daniel at bumalik na lang sa couch kasama si JC na ikinalingun at taka rin ng iba.

"Anong ginagawa niyo!" Steven na napasigaw pa. "Nandyan na sila..." Bulong naman niya 'to at maya-maya narinig na nang lahat ang tunog ng bell sa pintuan. Hudyat na pagpasok ni Drei, dala si Soffia.