Badmómzjay & Montez - Mond
••
Okinawa Adası / Japonya
Ne kadar zaman geçmişti, saatlerdir mi buradaydık yoksa günler mi olmuştu bilmiyordum, zaman kavramını tamamen kaybetmiştim. Tek bildiğim aç, susuz ve uykusuzdum.
Jimin, ayağının ucuyla kalçamı dürttü.
"Uyan."
Soğuk zemine uzanmış, ölümü bekliyor gibi ruhsuzdum.
Gözlerimi açmadan, "Uyumuyorum," dedim. "Neden beni rahatsız ediyorsun?"
Az sonra, bana paralel şekilde karşıma uzandı. Yüzündeki ukala gülüşü yine yerli yerindeydi. Artık hiçbir hareketini yadırgamıyordum. Alışmıştım.
"Konuşacak başka kimse yok." dediğinde alemsin dercesine gülümsedim ben de.
"Neden yanında başka birini getirmedin? Benden başka kimseyi bulamadın mı?" Jimin, şaşkın gözlerle baktı, tuhafsamış gibiydi sorumu. Gözlerimi yeniden kapadım, çok uykum vardı.
"Elbette birini bulabilirdim ama seninle gelmek istedim." Hala dalga geçebiliyordu, çok şaşkındım. Ama onunla uğraşacak dermanım yoktu, ne söylerse söylesin, sinirlenmeyecektim. Sadece uyumak istiyordum biraz.
Dudak ucuyla "Neden?" diye hayıflandım onun saçmalıklarına ayak uydurarak. Düş kırıklığım ise kesinlikle suratıma yansımıştı.
"Kendimce sebeplerim var."
Sesindeki bir şey gözlerimi açmama sebep oldu. Lamba gözümü alıyordu, ona bakabilmek için elimle gözlerimi gölgeledim.
"Sence bu sebeplerin ne olduğunu bilmek ister miyim?" diye sorduğumda sırıttı.
"Muhtemelen istemezsin."
"Yine de anlat." dedim. Belki o, onu dinlediğimi zannederek bir şeyler anlatırken, ben de uykuya dalabilirdim.
"Belki sonra." Uzandığı yerden arkama doğru baktı ve elini kaldırdı. Eli biraz sonra yanağıma kapanacaktı, biliyordum. Bunun bilinciyle gülümsedim.
"Savaşmayı iyi, sevişmeyi ayıp saydıkları akıl dışı düşünceleriyle cehenneme çevirdiler dünyayı." Ve yanılmadığımda daha genişçe gülümsedim. Cümlesini bitirirken eli yanağımdaydı ve tenimi okşuyordu. "Oysa savaşmak ölüm, sevişmek yaşamdır."
"Sen de savaşıyorsun, seviştiğini hiç görmedim." dediğimde, iç çekip derin bir nefes aldı.
Konuşmaktan kaçtığımın ve uyumak istediğimin pekala farkındaydı ama izin vermiyordu işte. Bencildi. Ya da sessizlikten rahatsız oluyordu.
"Seninle sevişmeden göremezsin zaten."
Eğer açık olsalardı, onun bu dediğine gözlerimi devirirdim. Romantik aşık rolüne kendini kaptıran Jimin, söyledikleriyle beni etkileyebileceğini düşünüyordu.
"Desene, hiçbir zaman göremeyeceğim." Uyku uyanıklık arası sayıklar gibi konuştuğumda kahkaha attı.
"Çok büyük konuşuyorsun Min Yoongi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Veyl •• yoonmin
Fanfic[ veyl - cehennem çukuru ] İkimizden biri ölecekti bu savaşta. Benim silahlarım vardı ama onun saçları, dudakları, gözleri ve elleri benim silahlarımdan güçlüydü. Üstelik sıkacak bir kurşunu bile yoktu. Tek bir beden ama gördüğüm en güçlü orduydu. K...