ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့နှင်းဆီခိုင်ကြီးကိုအိမ်ပြန်ခေါ်ပါမယ် |ဘာသာပြန်| H.I.A.T.U.S

အခန္း ၁၁ - ေမတၱာတရားရဲ႕ လူပ္႐ွားမႈအေသးအဖြဲမ်ား

ေခ်ာင္အန္းေဟာင္မွာ ဆိုဖာေပၚမွ မထခင္ သူမကိုယ္သူမ တည္ၿငိမ္ေအာင္လုပ္ခဲ့လ်က္။

အဝတ္အစားတစ္စံုကို ယူၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ သြားခဲ့သည္။ သူမရဲ႕ မိတ္ကပ္မ်ားကို မဖ်က္ခင္မွာ ေရခ်ိဳးကန္ထဲ၌ ေရဘံုပိုင္ကိုဖြင့္ခ်လိုက္၏ ။

သူမရဲ႕သြားပြတ္တံေပၚမွာ သြားတိုက္ေဆးထည့္ေနတုန္း ေရထဲမွာ တဗြမ္းဗြမ္းသြားေနေသာ ေျခသံအား ဝိုးတိုးဝါးတားၾကားခဲ့၏ ။

သြားပြတ္တံကို ကိုင္ထားသည့္လက္က မရည္ရြယ္ဘဲ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုပ္ကိုင္သြားမိၿပီး မွင္တက္သြားေတာ့သည္။

တံခါးကို တြန္းမဖြင့္ခင္ လက္ေဆးကန္ေနရာမွာ သူမအၾကာႀကီးရပ္ခဲ့သည္။ အျပင္ဘက္မွာေတာ့ လုက်င္းညန္မွာ ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ေနခဲ့လ်က္။

ေခ်ာင္အန္းေဟာင္မွာ သူျပန္လာလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားတာေၾကာင့္ တစ္ညလံုး စိုးရိမ္ပူပန္ရေတာ့မည္။ ေစာေစာကေလးတင္ သူျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုၿပီး စိတ္သက္သာရံု႐ွိေသး၏ ။

ဤ အခိုက္အတန္႔၌ သူမ သူ႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႔ မျပင္ဆင္ခဲ့ရေသးပါ။

သူမရဲ႕ႏွလံုးသားဟာ သူမေပၚမွာဖံုးလႊမ္းေနေသာ... တစ္စတစ္စျဖစ္ေပၚေနေသာ... စိုးရိမ္ေျခာက္ျခားမႈမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးေနေသာ အာရံုခံစားမႈမ်ားျဖင့္ နစ္ျမဳပ္လာေတာ့သည္။

တံခါးဖြင့္သံ ၾကားၿပီးေနာက္ လုက်င္းညန္ သူ႔ေခါင္းကို နည္းနည္းလွည့္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ေခ်ာင္အန္းေဟာင္ကို ေက်ာ္ၿပီး အၾကည့္လြဲလိုက္လ်က္။

သူမမွာေတာ့ သူဖ်တ္ခနဲၾကည့္လိုက္ရံုႏွင့္တင္ တုန္သြားေတာ့သည္။

သူမရဲ႕ေခါင္းကို ျမန္ျမန္ငုပ္လိုက္ၿပီး အေဝးကိုၾကည့္ခဲ့သည္။

သူ႔ကို စကားေျပာလ်ွင္ ဂ႐ုအစိုက္မခံရမွန္း သိေနခဲ့တာေတာင္ ေရေရရာရာအၾကည့္တစ္ခုႏွင့္ၾကည့္ၿပီးေနာက္...

"ျပန္လာၿပီလား" ဟု သူ႔ကိုေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေမးလိုက္ေသးသည္။

သူမ ေခါင္းေဖာ္ရံုေလးသာေနခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုမၾကည့္ခ်င္ေတာ့ပါ။