Plan: Separation//ChanBaek

Plan T

Plan T; Baekhyun ile aranı düzelt ve bir daha böyle bir çürük olması durumunda sana güvenmesi için elinden geleni yap.

Baekhyun Minseok'un dediklerine inanmış, bana bunun için hesap sormuştu hatırlarsanız. Ben de durumu düzeltmek için sanki hiçbir suçum yokmuş gibi davranmış ve Baekhyun'a trip atmıştım.

Artık işleri düzeltmenin vakti geldi de geçiyordu.

Evde tek başıma durmaktan oldukça canım sıkılmıştı.

Sehun ve Jongin ile buluşmak istemiştim ancak Jongin Kyungsoo ile yemeğe çıkmış, Sehun da Luhan'a hediye almak için alışveriş merkezine gitmişti.

Annem de teyzemi ziyarete gittiği için tamamen yalnız kalmıştım.

'Bunu fırsata dönüştürsene aptal!' dedi omzumdaki şeytan, melek ona eline gelen her şeyi fırlatıp ıskalarken.

"Nasıl bir fırsattan bahsediyorsun?"

Sorumla gözlerini devirdi. 'Annen evde yok ve Baekhyun ile aranı düzeltmen gerek.'

Şeytanın demek istediğini anladığımda kalbim yerinden çıkacak gibi olmuştu.

Emin değildim ama yine de şeytanın tavsiyesine uydum ve Baekhyun'u eve çağırdım.

Tanrım, çıldıracağım...
***
"Selam." Kapıda bana mahçupça gülümserken oldukça sevimliydi. Üstelik elleri boş gelmemişti, kocaman bir market poşeti taşıyordu.

Ben de onun gibi gülümsedim ve içeri davet ettim. O en son buraya geldiğinde bir şeyler yapmak istediysek de yapamamıştık ama bu sefer inanıyordum ki o 'bir şeyler' olacaktı.

Elindeki poşeti mutfağa koydu ve adımları doğrudan odama yöneldi. Minik ayaklarının bastığı yerlerde çiçekler açıyordu sanki.

Uğruna kıçımı yırttığım çocuk artık yanımdaydı ve hiçbir suçu olmadığını bilmeden suçluluk duyuyordu.

İçimdeki bu bitmeyen pişmanlık Baekhyun'a her şeyi itiraf etmemi söylüyor, omzumdaki melek de onu onaylıyordu.

Ne yapacağımı bilemez halde onunla beraber odama girdim. Şimdilik her şeyi akışına bırakmak en iyisiydi.

"Chanyeol," dedi kısık sesiyle, "Seni çok özledim."

Ben de onun yaptığı gibi yatağıma oturdum. Kollarını boynuma doladı.

İnanın bana heyecandan bayılsam çok normal olurdu.

Ben de ona sarıldım. "Ben de seni özledim Baek."

Kollarını çekti fakat bu sefer elimi tuttu. "Senden nasıl özür dilemeliyim bilmiyorum."

Planımı devreye sormanın vakti gelmişti.

"Affedildin bile güzelim. Özür dilemene gerek yok."

Ben dudaklarımızı birleştirmeden önce belli belirsiz gülümsedi.

Tanrım, lütfen bu sefer hiçbir şey boka batmasın.

***
Hiçbir şey boka batmadı.

İçimdeki duyguları tarif edecek pek bir şey bulamıyorum ancak tek diyeceğim şey her şeyin mükemmel olduğu.

Yani, o kadar mükemmeldi ki herkese 'Ben bu bebekle seviştim!' diye bağırmak istiyorum.

Ve itiraf etmeliyim ki Baekhyun bu işte gerçekten çok iyi.

'Tecrübeli gibi görünüyor.' dedi melek kulağıma doğru, 'Jongdae sayesinde olmasın?'

"Kes sesini!" Bağırışımla hemen sustu.

Yatağımda sarılmış yatıyorduk. Hemen aklınızdan onun çıplak halini silin çünkü kıyafetlerimizi giyindik.

Parmakları burnumla oynarken onu itmemek için zor tutuyordum kendimi.

Huylanıyordum yahu.

"Seni çok seviyorum." Mırıldanırken birden burnumu sıktı.

Elini kibarca ittim. "Ben de seni çok seviyorum ama keşke burnumu sıkmasan."

Kıkırdadı.

Onu yanımda hissetmek her şeye değerdi. Dünyanın en kötü insanı olsam da Baekhyun bana aitti. Onun varlığı için her türlü kötülüğü yapmaya hazırdım.

Saçlarını öptüm.

——
kaldı geriye 4 bölüm :")