Skarbnica Marvela, czyli preferencje i imagify. cz. 2

20. Jego/Jej reakcja na twoje moce.

Nick: Nie posiadasz mocy.

Steve: Nie posiadasz mocy.

Tony: Nie posiadasz mocy.

Bruce:  Gdy tylko weszłaś do pokoju wyczułaś nieprzyjemną atmosferę panującą w całym pomieszczeniu. Od razu twój wzrok powędrował na Bruca'a, który siedział na kanapie, wpatrując się w ciebie.

- Stało się coś? - Spytałaś, odkładając torebkę na kuchenny blat. 

- Nie, dlaczego pytasz? 

- Mizernie wyglądasz.

Mężczyzna wzruszył tylko ramionami na twoje słowa i odwrócił wzrok. Zmarszczyłaś brwi, podchodząc do niego i siadając na skraju kanapy. 

- Mi możesz powiedzieć. - Powiedziałaś, delikatnie łapiąc go za dłoń. Zamknęłaś oczy, maksymalnie skupiając się. - Nie można trzymać w sobie tak wielkiego smutku, jaki ty teraz czujesz. - Szepnęłaś.

Otworzyłaś oczy i od razu zauważyłaś jego zdziwiony wyraz twarzy i niedowierzanie. 

- Czy ty wyczułaś moje emocje? - Spytał zdezorientowany, na co jedynie uśmiechnęłaś się nerwowo.

Pietro: Wyjrzałaś za sklepu i dobrze się rozejrzałaś, po czym zamknęłaś drzwi. Poszłaś na zaplecze i postąpiłaś tak samo. Gdy już upewniłaś się, że nikogo poza tobą tu nie ma wzięłaś torbę z ziarnem i podeszłaś do jednej z klatek z papugami.

- Hej małe, jak wam minął dzień? - zagadnęłaś, jakby nigdy nic. - Na prawdę? Musicie mi w takim razie wszystko opowiedzieć. 

Zaczęłaś rozmawiać ze zwierzakami jak gdyby nic, karmić je i sprzątać w ich terrariach. Robiłaś to co wieczór i był to twój ulubiony moment w pracy. 

- To u ciebie normalne czy oszalałaś? - Usłyszałaś nagle za sobą. 

Podskoczyłaś przestraszona upuszczając torbę z ziarnem, które rozsypało się po całej podłodze. Odwróciłaś się i spotkałaś zdezorientowany wzrok Pietra, który stał kilka metrów od ciebie i przyglądał ci się ze zdziwieniem wypisanym na twarzy.