Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
*suot mo*
Tahimik kang nakaupo sa veranda ng kwarto mo. Nakatanaw sa malayo at kalmadong nakasandal sa upuan. Kumuha ka ng isang stick ng sigarilyo mo at sinindihan ito. Hihigupin mo na sana ito ng biglang.
"Ilang beses ko bang sasabihin sayo na tigilan mo na to'."
Si Jimin.
Hinablot niya ang sigarilyo mula sa kamay mo saka ito patapon na hinagis sa sahig saka tinapaktapakan. Still, nakalingon ka pa rin sa malayo at dinedma ang taong yon. Nagsalita siya ulit.
"Y/N naman. Hanggang kelan kaba magkakaganto? Hindi ka ba talaga makikinig saken?"
"And so?"
"Makakasama sayo tong paninigarilyo."
"Bakit ako makikinig sayo?"
Natahimik si Jimin at nabilaukan sa sinabi mo. Nakatingin lang siya sayo at patulo na ang kanyang mga luha. Lumuhod siya sa harap mo at hinawakan ang kamay mo pero inalis mo yun. Still, hindi mo pa ren siya tinitignan.
"Y/N I'm so sorry. Nagsisisi nako. Please wag mong gawin sa sarili mo to. Ayokong nakikita kang nagkakaganto. Ayokong magbago ka dahil saken. Patawarin mo ko sa mga pagkakamali ko."
At don, tuluyan ng tumulo ang mga luhang pinipigilan nyong dalawa.
"Bakit ako nagkakaganto? Itanong mo sayo. Ayaw mong magbago ako? Isipin mo sa sarili mo. Ayaw mo kong nakikitang nagkakaganto? E bakit mo ginawa yon? Bakit moko—Jimin bakit moko tinarantado?"
"Y-Y/N hindi ko sinasadya yun lahat.. please.. hindi ko ginusto yon. Patawarin mo nako."
Tumayo kana at lumayo sa kanya na nakaluhod. Pumunta ka sa sulok ng veranda mo at don mo sinuntok ng sinuntok ang pader. Dumugo ng dumugo ang kamay mo at nilapitan ka ni Jimin para pigilan ka.
"Y/N stop!"
"BITAWAN MOKO HAYUP KA! WAG NA WAG MO KONG MAHAWAKAN. WAG NA WAG MO NANG IDADAMPI ULIT YANG MARUMI MONG KAMAY SA BALAT KO."
"Y/N why?! BAKIT KAILANGAN MONG GAWIN LAHAT TOH SA SARILI MO?! NASASAKTAN AKO PARA SAYO!"
"TANGINA NAMAN JIMIN! KUNG HINDI MO KO SINAKTAN HINDI AKO MAGKAKAGANITO! ALAM NA ALAM MO KUNG ANONG NANGYARE DAHIL IKAW MISMO! Ikaw mismo ang sumira ng meron tayo. Nakipaglandian ka sa kaibigan ko at nahuli ko pa kayong naghahalikan sa bahay mo! So tell me, Hindi ba tamang magkaganto ako sa kabila ng lahat?"
"Y/N I-Im so s-sorry.. Patawarin mo ko kung nagawa ko yun. I'm so sorr—"
"Yan. Jan ka magaling. Puro hingi ng patawad. Alam mo buti pa umalis ka na lang. Ayoko nang makikita ang pagmumuka mo dito sa bahay ko."
"But Y/N don—"
"LEAVE!"
"Y/N pagusapan naten t—"
"I SAID FUCKING LEAVE!"
Tuluyan ng umalis si Jimin na lumong lumo. Bumagsak ka sa sahig at doon umiyak ng umiyak. Kung panong bumalik ang lahat ng masasakit na ala ala na binigay ni Jimin at kaibigan mo. Nahuli mo silang naghahalikan. Nakita mong gustong gusto ni Jimin ang ginagawang pagyapos sa kanya ng babae nayon at paghawak hawak sa maseselan niyang parte ng katawan. Umalis kana ron at ayaw mo ng makita ang mga susunod na mangyayare.
Tinignan mo ang duguan mong kamay at tumayo para gamutin ito.
Pagkatapos ng araw nayon ay hindi kana kinulit ni Jimin at natututunan mo naren makalimot sa tulong ng tropa mong si Taehyung.
