My hell life

3:Gino

-Continue of flashback-

Freya Pov

Nagising ako sa isang kwart puti lang ang nakikita ko.Linibot ko ang mata ko kung saan nakita ko si Paula.Natutulog.

"P-paula"

Nagising naman sya.Kaso nagulatpa ng makita akong mulat ang mata.

"Paula si gino?"

Ewan parang malungkot ako at parang gustong maiyak.

"Freya wala na si Gino"

Parang tumigil ang pagikot ng mundo ko.Nag slow di n ang paligid ko sa sinabi nya!Nanlalabo na ang mata ko sa makalpal na luha.Gusto ng bumagsak ng luha ko.Di ko mapigilan ang lahat.Bakit sana ako nalang.Yinakap ako ni paula.

"Ang tanga ko!wala akong nagawa.Kundi umiyak.Sana ako nalang."Lumakas pa lalo ang iyak ko.

"Shhh.That's not your fault"

Bumukas yung pinto.Linuwal nito ang mama nya.Ang sama ng tingin nya.Parang kahit anong oras magiging tigre sya.Sa awra pala parang papatay na.Natatakot ako.

Pak!

Ouch!Namanhid ang pisngi ko sa sampal ni mama.

"See!this is your fault!My son is die because of you!di ko alam kung ano ang nakita sayo ni gino bakit ka nya pinakasalan.Damn it!"sabi nya.

Mas lalu lang lumakas yung iyak ko.Wala sa lugar kung mag sisihanmpa kami.Masakit.Para akong nabunutan ng maraming tinik sa puso.Ang mahal ko wala na!Bakit?Minsan lang ako magmahal!Mawawala pa!Tanga ko.

Pak!

Isang sampal nanaman.Dahilan ng pagbagsak ko sa sahig.

"Tandaan mo!Tang ka wala kang kwenta!See mahal mo nga nawala kasi sa katangahan mo!"sabi nito at umalis na.

Tama naman sya.Tanga naman ako.Wala akong kwenta.Eh kung ina ko nga tinakwil ako.Tapos babalik.Ako naman ang nagtakwil sa kanya.

Gino!Bakit mo ko iniwan di ko pa kaya!Parang nawala ako ng isang paa kasi di ako makalakad kung wala ka.Nawala na rin ang araw ko.sya lang kinukuhanan ng kakayahan para lumaban.Pinagkukunan ko ng lakas.Muli nanaman akong naiyak.

"Shhhh....."ngayon ko lang naramdaman na nakayakap ako kay paula.

"Pau tanga ba ako?"

"No dont say that."

"Wla ba akong kwenta?"tanong ko

Di sya sumagot pero.Bakit?Gino miss na kita.Yung yakap mo yung halik mo yung Boses mo yung mata mong nakaka akit yung kamay mong malambot yung damdamin mo mapagmahal yung lahat sayo.Naalala ko kapag umiiyak ako pinapatahan mo ako.Tapos nagagalit ka pag tinatawag kita minions.

Napa ismile nalang ako kahit mapait.Pano naman kasi ang daya mo iniwan mo agad ako.

"Teka pau.nakita naba yung bangkay ni gino?"tanong ko.

Matagal tagal bago sya nagsalita.

"Actully dipa.Kanina galing kami sa pinanggalingan ng aksidente pero wala.Wala laming nakita.Wala ring tao ying kotse.Sabi nila posible daw nag paaguagus yung biktima sa ilog"

Poseble kayang nakaligtas si gino.Sana nga.

**
After 1 year

Malaki na ang pinagbago ko.Kung tutuusin mas naging malala.Napasali ako sa gropo ng mga gangster.At iba pa.Ako ang tinitingala ng mga sikat na drug lord.Malaki ang tulong nito sa akin para makalimot sa mga nangyari isang taon narin ang lumipas ng mangyari ang aksifente.

Nangako din ako sa sarili ko na magbabago ako.Gusto kong hanapin si gino kasi miss ko na sya.Pero pinangungunahan ako ng kaba at takot nabaka pag binalikan ko sya may mahal na syang iba.

END OF FLASHBACK

Naupo na pala ako sa waiting shed.Di ko din napansin na nasa tabi ko pala si Mykel.Ang laki ng pinagbago ko.Wedding anniversay namin next week.Wish ko sana bumalik kana mahal ko.

Hanggang ngayon kahit meron akong minahal mas mahal ko pa rinsya.sya ang dahilan kung bakit ako ganito.Nabuhay ako ng 4 years na sinisisi at sinusumbat ng kanyang magulang.Napaisip ako parang wala kaming pinagsamahan.

"Freya!"Ay kalabaw!.

"Ano ba uupakan kita!Bakit kanina kapa naka sunod sa akineh!"sabi ko.

"Wala lang kasi ano may sasabihin ako sayo."

--------------------
Meron pang flashback.Di ko lang tinuloy.Malalaman pa natin kung bakit sya umalis sa kanilang gang.

*dont forget to comment and vote pa share narin**