My hell life

8:Wedding anniversarry

Freya pov

Nag jojogging ako ngayon.Wala na kasing pasok.kaya nag jogging ako.

Pauwi na ako.Halos na ikot kona ang subdivision sa kakatakbo ko.

Nasa harap na ako ng gate.Bubuksan ko na sana yun kaso may humawak sa kamay ko.

Inalis ko agad yun.Ang aga aga eh!Di ko sya pinansin.Pumasok na lang ako.At sinaraduhan nalang sya.

Uamkyat ako sa kwarto para maligo.
.
.
.
.
.
.
.
Kumuha ako ng damit ko tapos nag bihis.Kinuha ko din yung box at binuksan.

Nakita ko yung mga picture namin ni gino.Simula sa kasal hanggang sa magsama kami.

Binasa ko rin isa isa yung sulat sa likod ng pic

Dear love,

Happy anniversarry i love you.Sana ako padin ang nasa puso mo.Hintayin mo ako ha.wag kang titingin sa iba ako lang dapat yang nasa mata mo.Sa isip mo.Mahal kita love.Hihintayin kita.Magpapakasal tayo pag pwede na.

-Gino/minion

Tinignan ko yung date.Alam kong ngayon yun.

Binasa ko nalang yung iba.

Dear hubby,

Sorry hubby,Sa sinabi ko mahal pa din kita.Kahit na gusto kanilang ipakasal sa iba.Ipaglalaban kita.Mahal kita eh.Kunin na lahat nila sa akin wag lang ikaw.Guguho ang mundo ko.Alam mo naman na ikaw yung mundo ko.At kahit kailan walang makakapag pabago nun.

-Freya/Love

Natapos ko lahat ng yun.Hubby alam mo ba ang tagal na kitang gustong kalimutan.Nag file na ako ng annulment.Last year.Di na kita kaano ano pero marami paring part na gusto kitang balikan.

Madami ka ng binago ang pagmamahal ko sayo.Di ko na naisip ang mga nagmamahal sa akin.Naging tanga ako sayo.Naging baliw ako sayo.Nawala sa isip ko na wala kana.Binulag ako ng paniniwala na buhay kapa kahit na alam kong patay kana.

Dito ko na ititgil ang pagmamahal sayo.Kahit mahirap kakayanin ko.Walang magagawa ang pagmamahal kung lagi kang nasasaktan.Minsan di mo alam na nasasaktan kana pala pero di mo tinigil.Kahit nasasaktan kana pinipilt mong uhayin sa isip ko na buhay ka.

Masakit umasa Kahit na wala namang inaasahan.Masakit magmahal lalu na kung ang mahal mo wala na.Mahirap maging masaya lalu na kung nasa loob pa din ang sakit.Mahirap lumimot lahit na alam mo na di mo sya kayang lumutin.Mahirap sabibihin ang ok kahit alam mo ng sa sarili mo di ka ok.Mahirap magpanggap na hindi umiiyak.Parang wala kang silbi.Mahirap magbukas ng puso lalu na kung Naramdaman mo ng masaktan.Mahirap mag bukas ng puso lalu na kung takot kang magmahal

Pano mo malalaman na masasaltan ka kung di mo bubuksan ang puso mo para magmahal?

Pano ko bubuksan kung ang mahal ko ang taong mahal mo padin.

Kaya kong magtanggol sa iba.Pero bakit di ko magawang ipagtanggol ang sarili ko laban sa mga sakit na naranasan ko.

Minsan tinatanong ko kung bakit pa ako nabuhay kung isa lang pala akong pagkakamali.

Naisip ko tuloy ang taong nag luwal sa akin.

8 years ago

Umiiyak ako sa isang tabi.Puno ako ng pasa at sugat.Marumi at punit punit ang damit ko.

Lagi akong umiiyak.Para akong walang silbi.Ang sakit parang akong tanga.

Lumabas ako ng kwarto ko.Nagsimula ng kukusin ang sahig.Araw araw nalang akong nagpupunas ng sahig.Samantalang si ate,kuya,mama,at papa naka upo lang sa isang tabi at tinitignan lang ako.

Ni minsan di ko naranasan na maging princesesa.

Sa kakaisip ko di ko na napansin na nasa divider na ako.Nahulog yung flower base ni mama.

Hala lagut ako nito.

Masama ang tingin nilang lahat sa akin.samantalang si papa nakatingin lang sa dyaryo na binabasa nya.

"Tang ina mo!Mag lilinis ka nalang babasagin mo pa ang flower base ko!Alam mo ba kung magkano yan?"

Nakasabunot sya sa akin.Wala akong alam na maisasagot.Kaya tanging pag iyak ang nagawa ko.

Bakit ba ganito ang ginagawa sa akin ni mama.Nakita ko si kuya at ate na tumatawa.

"Alam mo palamunin kalang dito!Ito ang tatandaan mo!Pagkakamali ka lang na di katanggap tanggap!"

Lumakas lalo ang pag iyak ko ng sampalin nya ako.Namanhid ang kabilang pisngi ko.

"Lori!Ano ba nasasaktan si freya!"Pag aawat ni Papa.Tinayo nya ako.

Akala ko ililigtas nya ako kaso imbis na aruhin nya ako.Masamng tingin lang ang nakuha ko.Inakyat nya ako sa taas.

"Sorry sa ginawa ng mommy mo."

Ngayon lang.Ang sarap pakinggan yun.Yinakap nya ako.Alam kong kahit hindi sya ang tatay ko.Buti panga sya kahit di ko sya kaano ano rinerespeto nya ako.

"Tama na."sabi nya at hinaplos ang buhok ko.Ang sarap.Ang sarap maramdaman ang pagmamahal ng isang ama.

Nakatulog ako.

**
Nagising ako sa sigawan sa baba.

"Lori kahit na pagkakamali sya.Sana kahit kaonti mahalin mo sya."

"Para saan?Sinira nya yung pamilya na tin."

Sinira?Paano?

"Sinira?Kita mo naman buo pa tayo!Tama na lorilyn!Maawa ka!Ayoko na!Bawat saktan mo si freya,Naawa ako."

Tanging pag iyak lang ang nagawa ko sa narinig ko.

"Oh anong gusto mo?Nakakulong si Ronald pano ko sya ibibigay sakanya?"

Ronald?ibig sabiin sya yung tatay ko.

"Di yun!Gusto kong mag devorce tayo!Kukunin ko si freya.Alam mo ikaw ang tunay nyang pamilya pero kung tratuhin mo sya parang wala lang."

"Sige mag devorce tayo!Pero hindi sasama si freya!."

"Bakit?para gawing alipin?Maawa ka sakanya!"

"Ganon naman dapat!Di sya katanggap tanggap!"

"Hindi!Papag aralin ko sya!Akin sya!."sabi ni dad at umakyat.Nang makita ko syangpapunta sa kwarto ko humaga ulit ako at nag tulog tulugan.Naramdaman ko ang pagbukas ng pinto ng kwarto ko.

"Freya.Anak.."sabi nya.Ang sarap pakinggan ang anak.Para akong nakaramdam ng saya."Kahit di mo ako tunay na ama,kahit kasalanan ka,Ituturing kitang tunay na anak.Sayo ko lang nakita ang awa.Di katulad ng mga kaptid mo na tunay ko anak.Walang respeto.Luho lang ang gusto.Ikaw kahit damit na maganda wala ka.Kaya sayo ko ipapaman ang lahat ng ari-arian ko.Sa tingin ko karapatdapat ka na maging isang tunay na hyun.Masipag,Matulngin,May awa ganyan ang mga hyun."

Ang sarap.Ang sarap isipin paramg kinakabahan ako.Di dahil sa pag alis ko sa bahay kundi ang pag papamana sa akin ng pera ni dad.Naba ka yun ang maging daan sa kapahamakan ko.

"Sana matanggap mo pa din ako kahit na hindi kita pinagtatanggol kapag inaaway ka ng mama mo."

Minlat ko ang mata ko.Dahilan para magulat sya.naka upo pala sya sa tabi ko.Tinitignan nya yung damit kong sira sira.Mukhang basahan ang damit ko kaya siguro naka tingin sya saaki.

"Dad it's ok.Alam ko naman na dahil ung kay mom.Dad kahit kailan di ako nag tanim ng gali sa inyo.Kahit saktan nyo ako
Wala yun sa akin."sabi ko at nag smile.

-------------------------
Oh yun oh!Dito nyo malalaman nung itakwil ni freya ang nanay nya.Basta malalaman nyo yun.