My hell life

7:Forgot to be with my mom

Freya pov

Habang nanonood ng tv sa sala.Di ko maiwasang maiyak.Kasi naman eh nakakaiyak yung pinapanood ko.

Titanic yung pinapanood ko.Nakak touch.Parang walang hanggan ang pagmamahalan ni jack at Rose.

Habang nanonood.May nag doorbell sa labas.Tumayo ako at punmunta yun.

Halos pasan nya ang mundo.Ang dumi nya ang dusing.

"Oh you're her Mom oh wait no what are you doing her?"

Bigla nya nalang ako yinakap.Agad ko syang tinulak.Kinamumuhian ko sya.Ayaw ko sakanya.Bawat makit ko sya gusto ko syang patayin.Gusto ko syang pagbuhatan ng kamay.Pero para saan?Kahit konti lang meron akong kaunting respeto sakanya.

"Sorry my daughter."

"Dont call.me daughter."sabi ko.Pinapasok kosya sa loob."Im not you daughter.Still 8 years ago when you kill my dad so do you think im going to be with your daighter?And do you think im going to respect you?"Hinawakan nya yung kamay ko.

"Im sorry?"

"Sorry is for people who deserve it."

"Anak im sorry."

"Bat ba ang kulit mo?di na nga kita kinikilalang magulang?After all do you think im going to be with you daughter?i forget you to be my mom."Halata sa mga mata nya ang lungkot."Bakit mom nii minsan ba minahal mo ako?Minsan ba inisip mo na nasasaktan di ako kapag sinasaktan mo ako?"Naalala ko nanaman yung panahong sinabi nya na wala daw syang anak na katulad ko.

"Kaya ako nang hihingi ng sorry.Kaya mo ba akong patawari?Parang awa mona mamatay sa guto ang mga kapatid mo?"

"Bakit noong ako?inisip mo ba na bigyan ako ng pagkain.Naranasan ko di kumain noon ng isang linggo."

"Sige na kahit bahay lang namatutuluyan."

"Bakit nung ako yung kwarto ko pinagtyagaab ko kahit malamok.Madaming insekto.Di mo yun inisip.Alam mo bang inisip ko noon na parang wala ako kwenta sa inyo?Wala ako silbi?Walang saysay ang buhay ko?Nakapag tinatawag nyo akong boba?Kapag tinatawag nyo akong inutil,tanga?Inisip nyo ba yon?."

Sumikip ying dibdib ko.Shet yung hika ko.Yung inhaler ko.Kailangan ko.

"Anak damn!what happen to you?"

Umakyat ako sa taas.Kinuha ko yung kailangan ko.Kinuha ko yung wallet ko.Kumuha ako ng 10 thousand.Naawa ako pero.Last na to.Bumaba ako.

Nakita ko si mama na naka upo.Umakyat ulit ako sa taas para kumuha ng damit at iba pang gamit.

Kinuha ko ying mga damit na di ko na sinusuot.

"Ma.umalis na kayo!"sabi ko."Sainyo na yung bahay sa cavite."sabi ko.Akmang yayakapin nya ako.Ginawa kong sabat ying kamay ko."Wag nyo akong yayakapin alam kong kaplastikan lang yan.Once na bumalik kayo dito.Kukunin ko ying bahay.And forgot me to be your daighter and i'll forgot you to be.may mother."walang halong takot kong sinabi yun.Tinulak ko sya paalis dito.

Nang maka alis na sya.Dun ko binuhos amg luha ko.Pag may kailangan lang sya dun sya lalapit.Ang sakit nun.

Nakikita mo akong matigas pero sa loob ko nasasaktan ako.

I cant magine!she's not respecting his ex husbund then she will back her then she say a sorry.I know sorry is giving for derserve it.

Kahit kailan di ko inisip na hanapin ang totoo kong ama.Pero gusto ko pero hindi.Sapat na si daddy brent sa akin.

Hindi pa man naggagabi kasi umaga pa.Naisipan kong maligo dadalawin ko si dad.

Pag katapos maligo nag bihis ako ng black na dress.

Pag dating duon umupo ako.Linapag ko yung dinala kong flower.

"Dad if you heard me.Just i want to say sorry again.Im sorry if i respect mom.Siguro baka nadala lang ako sa galit."humingi ako ng malalim dahil nagbabadya nanaman ang luha ko."Dad i miss you so much.Maraming nabaho sa akin.Kung alam mo lang kasal na ako.Pero nawala din agad.Dahil namantay sya.Sana kasama mo sya."Di ko na mapiilan ang sarili kong umiyak."Im sorry dad.Mianhne...mianhne jal gayo dad."

Nagpalipas ako ng ilang oras.Napagpasyahan kong umuwi na.

Papasok palang ako sa bahay.Parang may tao.

"Hi."

Mykel.........