PLANSIZ BİR BOŞANMA HİKAYESİ / İKİNCİ ŞANS SERİSİ II - FİNAL

1.BÖLÜM - PLANSIZ BİR KARŞILAŞMA

Ee hadi başlayalım =)

----------------
Hayat siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir. Belki de çok planlar yaparken başınıza türlü türlü açılan belalardır. Ya da plansız yaşamak en kolayıdır.

Genç adam kesinlikle ‘plan’ yaparak zamanını tüketmezdi.
Kadın mı? Plansız ayakkabısını bile giymezdi. O gün planında nefes almak dahil, her şey olmalıydı. Aşk mı? Bugün planlarında pek yoktu ama... Kader onunla pek de aynı fikirde değildi. Yani kaderin onun için planları farklıydı.

*

Giyinme odasının içindeki gömleklerinin karşısında durdu, aynadan tıraş olduğu yeni yüzüne bakarak, gülümsedi ve eline her hangi bir losyonu alıp, yanaklarına sürdü.

*

Havlusunu üzerinden çıkarıp, o gün için ayarladığı parfümünü sıktı ve hazırladığı kıyafetleri hızla üzerine geçirdi. Saate baktı, harika yine tam zamanında hazırdı. Çantasını aldığında, içine cep telefonunu, cüzdanını ve defterini de yerleştirip, evden çıktı.

*

“Bu mu?” dedi genç adam beyaz gömleği eline alarak, “Hayır, beyaz olmaz. Dün giydim.” Yan taraftaki pufa fırlattı. Siyah gömleğini eline alıp, üstüne tuttu. Bunu yeni almıştı aslında ve siyah ona gerçekten yakışıyordu. Ama bugün daha farklı olmak istiyordu. Nede olsa üniversiteden arkadaşları ile buluşacaktı. O da puftaki yerini aldı.

Yedinci denemesinden sonra kotunu giyip, üzerine sade beyaz bir tişört ve onun da üzerine kot bir gömlek giyip, saatini takarak evden çıktı. Yine ve yine gecikmişti.

*

Genç kadın tatilin verdiği o rahatlığı ömrü boyunca yaşamamıştı. Annesinin programlı hayatı ona mirastı ve Firuzan annesi gibi her şeyi programlayarak yaşayanlardandı.

“Üzgünüm Nesli bugünkü programım yapılı ve bozamam. Hayır huyumu bildiğin halde neden bu ısrarın anlamıyorum.”
“Sadece bir yemek Firuzan, abartmasan mı? Adam senden çok hoşlanmış.”
“Aşk? Bu aralar hiç ama hiç planlarımda yok. Hem haftaya stajyerliğim başlayacak. Uzun bir süre bununla meşgul olmak istiyorum. ‘Aşkım, canım’ muhabbetleri ile değil. Hem o adamı gördün, tişörtünün kenarında ketçap vardı ketçap! Pasaklı o.”

*

Genç adam evden çıkarken yanına aldığı sandviçten büyük bir lokma ısırdı ve o an üzerine damlayan hardalı elindeki peçete ile sildi. “Ah, bir bu eksikti.” Hiç de eve geri dönmeye niyeti yoktu. Islak mendille de üzerinden geçince, pek de bir fark edilmiyordu.

*

“O adam hiç bana göre değil Nesli ya! Her yere geç kalıyor. Plansız, programsız bir hayatı var.”

“Lanet olsun yine geç kaldım!” diyerek hızla gelen adamın ona çarpması ile geriye doğru sendeleyen kadın birden kendini onun kollarında buldu. Aman Allah’ım salam mı kokuyordu bu adam?

“İyi misiniz?” diye telaşla sordu Taha.
Kız onu üzerinden itti ve “İyi miyim? İyi miyim diye bir de soruyor musunuz? Hayır koşarken ya da bu kadar dikkatsiz yürürken bu düşünceli haliniz neredeydi acaba?” Firuzan mendilini çıkarıp, üzerinde sanki lekeler varmış gibi silmeye başladı. Telefondaki arkadaşını da unutmuştu.

“Bakın sadece geç kaldım diye acele ediyordum.”
“Öyle mi? Plansız programsız yaşarsanız böyle geç kalırsınız işte. Tüm erkekler aynısınız!”
Adam gülerek kaşlarını kaldırdı, “Sizi bu kadar sinirlendiren ben değilimdir inşallah güzel ve tuhaf bayan?”