EPILOGUE

335 5 22
                                    


May 18, 2020. 'The Wedding Day'

Akisha's POV

[insert Canon in D by Pachelbel]

Wala lang yan kasi napili ko na music hehehe.

May 18 dahil yun ang araw na nangako kami sa bawat isa.

I am walking in the aisle of Manila Cathedral, di ko mapigilan ang maluha. Finally, sa dami dami ng nangyaring trahedya sa buhay namin ni Gabe. Mapapalitan na finally ng magandang ala-ala.

Natapos na ang sandamakmak na seremonya ng pari.

I, Gabe Ross, take you, Akisha, to be my lawfully wedded wife, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part.

Then he put the ring on my finger.

I, Akisha, take you, Gabe, to be my lawfully wedded hudband, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part.

Then I put the ring on his finger.

"You can now kiss the bride" Sabi ng pari.

We smiled at each other and shared an intimate kiss. Wala kaming pake kung anjan magulang namin hahahha.

Natapos ang kasal at reception.

Hays, nakakapagod din ah. Pero sobrang saya.

The next day

Pupungas pungas pa akong dumilat, pero agad akong napabalikwas ng tayo ng makita kong wala na si Gabe sa tabi ko.

"Oh, ang bilis ng tayo mo ah?" Dinig kong sabi niya. Nasa study table lang pala hehe.

"Akala ko kase iniwan mo ako."

Ngumiti naman siya.

"Nope, hindi ka na niya iiwanan. Hiniram ko muna ang oras ni Gabe ha."

"Hibler?"

"Oh! Wag mo ko tingnan ng ganyan. Di ko kayo guguluhin gusto lang kitang ipasyal, di ako nakabili ng regalo para sayo e."

Hmmm. I trust him.

"Maligo ka na ano pang hinahantay mo? Dali habang maaga." Tsaka niya ako hinatak at itinulak sa pinto ng cr.

"Grabe ka talaga!" Tumawa lang siya at sumenyas ng GO ON!

--

Baguio?

"Ano gagawin natin ditto sa Baguio?" kakaloka tong lalaki na to!

"Aakyat ng bundok kaya bakit ka ng dress? Hahaha" Watda?!

"Ikaw kahit Kaylan ka talaga!!" naiinis naman ako agad sakaniya.

"Wag ka mag alala bibili nalang tayo ng damit mo, sabi nga sayo si Gabe magaling gumawa ng pera, ako magaling gumasta. Haha"

Walang pinagbago. Bumili na kami ng mga damit ko namasyal ng konti.

At umakyat na ng Mt. Pulag.

"Wow! Grabe ang ganda!" ang ganda naman kase talaga worth it ang pagod namin. Abot kamay ko na ang mga ulap.

"Nagustuhan mo ba?" tinignan ko siya na nasa likuan ko. Nakatingin lang sa akin at nakangiti.

I have this sad feeling.

Dear Diary [COMPLETED][WATTY'S 2019]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon