Dochter van Hera//Percy Jackson fanfiction

Proloog

Op de berg Olympus stond ergens in een grot aan de afgrond een huilende vrouw in een witte tuniek . Ze had een dolk in haar hand en hief hem over haar kersverse dochtertje. Je zag dat de bedoeling was dat het mes het hartje van het meisje zou gaan doorboren. Maar de moeder kon het niet . Ze liet het mes vallen en het lemmet viel met een klingelend geluid op de stenen. De vrouw zakte neer naast haar dochter en pakte haar voorzichtig op. " ik kan het niet meisje" huilde ze. " ik moet eigenlijk wel want je bent een zonde, een fout" vertelde ze aan haar baby. Het meisje opende haar ogen . Ze waren net als die van haar moeder goud en wijs en ze straalde macht uit. "Amartia , dat is je naam" zei de vrouw tegen haar baby. " je blijft een zonde ook al kan je er niks aan doen".
Je moet iets weten over deze vrouw. Ze is namelijk Hera de Griekse godin van het huwelijk en de vruchtbaarheid. Ze had wel best wel een fout gemaakt ja. Als godin van het huwelijk en vrouw van Zeus is het een schande om een kind te krijgen met iemand anders. Om ook maar te fantaseren over een andere man is een zonde . En dat is niet alles. De vader van de dochter die ze net heeft gekregen is een sterveling. Een mens. Dat maakt amartia een halfgod, een held.
"De goden mogen nooit achter jouw bestaan komen , amartia" zei hera streng alsof de kleine baby dit zou kunnen begrijpen. " je bent een schande en ik zou de schaamte niet aan kunnen. En bovendien als ze er door jou achter komen vermoord ik je toch en dan houd niks me tegen" zei de godin. Ze was Sirieus deze keer en ze meende het ook echt. "Je gaat een vervloekt leven lijden meisje" zei ze. "Ik kan daar ook niks aan doen, je bent nou eenmaal een fout. Je zal gevolgd worden door ongeluk en er zullen veel monsters op je pad komen. Hoe moeilijk het ook gaat zijn mag je nooit naar kamp halfbloed. Ik weet niet hoe machtig je bent en ik wil niet dat andere goden vragen gaan stellen. En als ze dat niet doen breng je iedereen in gevaar. Je mag dus nooit lang op een plek zijn amartia". Hera staarde uit de ingang van de grond . De hoge bergen maakten een mooi uitzicht vooral met een ondergaande zon. Hera keek weer naar haar dochter. " ik ga je voorbereiden op de buiten wereld. Ik leer je over de monsters daarbuiten en ik vertel je over de geschiedenis over de andere goden en helden. En ik leer je vechten. Ik leer zo goed vechten dat je een 8 koppige hydra aan kan . Dan hoef je niet eens meer naar het kamp . En ik ga je krachten geven. Van alle twaalf de goden een beetje. Dan kan je het wel aan meisje. Het gaat je lukken".