Dochter van Hera//Percy Jackson fanfiction

4. Ik breek nog een belofte.... lekker bezig

"Ik kan het vertellen maar dan moeten jullie beloven dat jullie het niet tegen de goden zeggen" zeg ik tegen Chiron, Polly en Miles. Chiron kijkt me aan . Ik zie dat hij het niet niet wilt. Ik ontspan me. "Alstublieft" vraag ik en ik laat toverspraak door mijn stem klinken. Polly knikt. " ik vertel het nooit" zegt ze snel. Als zoon van Aphrodite is Miles bijna niet te betoveren met de toverspraak die hij zelf ook heeft. Maar hij weet niet wie de goden zijn en hoe listig ze zijn dus weer hij niet beter dan ja te zeggen tegen zijn vriendinnetje. Chiron, daarentegen laat zich niet zomaar misleiden door toverspraak. Hij herkent het zelfs. "Dochter van Aphrodite?" Vraagt hij.
"Nee niet Aphrodite".
"Maar je gebruikt toverspraak"
"Kan ik uw vertrouwen dat u niks tegen de goden zegt, Chiron?"
Hij aarzelt. Uiteindelijk knikt hij.

We gaan allemaal zitten op de banken op de veranda. Ze kijken me alle drie aandachtig aan.
Ik begin met praten.
"Ik ben dochter van een sterveling, mijn vader, Thomas Marten. Maar ik ben ook dochter van.." ik twijfel. Polly is lief en ik ben vrijwel zeker dat ik haar kan vertrouwen. Chiron doet alles voor de veiligheid van het kamp en als de goden weten wie ik ben dan is het niet meer veilig. En Miles, Miles houd van me en andersom.

"Dochter van Hera". Er valt een stilte en ik kijk naar de grond. Ik voel de ogen van Chiron op mijn hoofd. Dan verbreekt Polly de stilte. "Maar Hera is getrouwd met Zeus en is de godin van het...ohw". "Wat is er mis?" Vraagt Miles. Chiron kijkt me nog steeds aan. Hij laat zijn blik niet los. "Hera is de godin van het huwelijk dus een affaire hebben is.....een zonde".
"Ja daarom mijn naam" zeg ik. "Amartia".
"Toen ik werd geboren wilde ze me vermoorden maar ze kon het niet. Ze heeft mijn leven gespaard maar ik moest haar beloven dat de goden nooit van mijn bestaan zullen weten. Toen heeft ze me getraind en opgevoed tot ik zeven was. Toen heeft ze me als bescherming tegen monsters krachten van alle 12 de goden gegeven." Ik trek mijn groene shirt half omhoog tot boven mij bh. Op mijn schouders zijn 11 cirkels te zien in een halve maan vorm. Het zijn dunne littekens. "Mijn moeder heeft deze cirkels erin gesneden en ze hebben allemaal krachten geabsorbeerd van gestolen voorwerpen van elke God". Ik doe mijn shirt naar beneden. Miles kijkt me vragend aan. "Hoe kan het dat ik die littekens nog nooit heb gezien?" Vraagt hij. "Ik heb de mist gebruikt om ze te verbergen" zeg ik voorzichtig. "Maar dat is nu niet meer nodig".
"Ik geloof het niet" zegt Polly en ze kijkt me met grote ogen aan. "Dat snap ik, maar het is echt waar" probeer ik. "Kan je het laten zien" vraagt ze nieuwsgierig. Ik twijfel maar ik besluit dat het niet heel veel kwaad kan. Ze weten nu toch alles. "Oke maar dan moeten we even van de veranda af".

We lopen allemaal de veranda af hoever je Chiron's  lopen lopen kan noemen. ze staan met zijn drieën voor me en houden enige afstand. Ik ben benieuwd wat Miles denkt. Opeens is zijn knappe vriendinnetje een halfgod met meer krachten dan alle andere.
"Noem maar een God en ik doe de kracht". Zeg ik. Polly begint. "Poseidon" zegt ze. Ik kijk naar het meer en strek mijn hand uit. Er zijn geen mensen in de buurt want het is bijna etenstijd dus ze zijn zich aan het klaarmaken in hun cabines. Ik laat een bol met water door de lucht zich naar ons toe zweven en boven ons laat ik hem naar boven vliegen. Ik vorm een paard van het water, Poseidon's dier en daarna laat ik hem ontploffen zodat het zachtjes op ons regent. Het drietal is een beetje vochtig maar er is geen druppel water op me te bekennen. Chiron zegt niks. Polly staart vol jalousie naar boven. Op Miles zijn gezicht daarintegen  is geen spatje jalousie te bekennen. Daarom hou ik van hem. "WoW" zegt hij alleen maar.
"Oke en nu Demeter" zegt Polly.
Ik kijk naar de grond. Ik laat een madeliefje uit de grond ontpoppen en ik pluk hem. Dan geef ik hem aan Miles. Hij lacht als ik hem geef. "En Zeus, heeft Hera zelfs iets gestolen van Zeus?" Vraagt Chiron. Ik concentreer me. Ik focus me op de geluiden van de wind en laat de winden zich onder me bij een komen. Voorzichtig wordt ik de lucht in gedragen door een wind. Ik kijk naar boven en laat een schicht naar beneden komen. Ik gebruik mezelf als geleider. Daarna kom ik weer naar beneden. Mijn knieën knikken een beetje. Al deze krachten in een keer gebruiken kost veel energie. Chiron is met stomheid geslagen. "En dit kan je met alle twaalf de goden?" Vraagt Polly. "Ja en Hades"

Polly is te nieuwsgierig. "Kan je nog een God doen alsjeblief?" Vraagt ze. Vermoeid knik ik. "Zeg het maar".
Ze hoeft niet lang na te denken. "Hades" zegt ze. Ik zucht en ik adem diep in. Ik sluit mijn ogen en stamp met mijn rechter voet zo hard in de grond dat er een afdruk in het gras achterblijft. Er scheurt vanuit deze afdruk een lange scheur die weet ik veel hoe diep gaat. Dan komen ze . Een stuk of drie skeletten kruipen uit de aarde naar boven. Eenmaal boven proberen ze Chiron ,Polly en Miles aan te vallen. Snel open ik mijn ogen. "Ohw shit" zeg ik. Ik ren naar ze toe en ga voor ze staan. Ik gebruik mijn toverspraak en schreeuw "nu naar beneden!". De skeletten kruipen weer door de grond en ik stamp weer op de grond. Het gat sluit zich weer en het moment dat het gat sluit voel ik me te slap en ik wankel naar achter. Miles vangt me op. Mijn oren ruizen een meesten maar ik hoor Miles zeggen "Tia gaat het?". Dat maakt me wakker. Ik open mijn oven weer en ik ga rechtop staan. Miles veegt mijn neus af en ik kijk naar zijn hand. Bloed. Dat gebeurt altijd als ik teveel krachten in een keer gebruik. Chiron kijkt me aan. "Hoe kan je deze kracht aan?" Vraagt hij. "Meestal is een halfbloed met zo'n kracht als een van jouwne niet heel stabiel. Jij hebt alle krachten van de grote drie en die van alle andere. Je lichaam zou dat niet aan kunnen."
"Daarom gebeurt dit als ik veel tegelijkertijd doe" zeg ik terwijl ik naar mijn lopende bloed neus wijs. "Ik ben natuurlijk dochter van Hera, en dat is mijn kracht van haar. Het absorberen van een grote hoeveelheid kracht en macht".