The HOT BARRISTER (LION HEART SERIES #2)

Chapter 29: Self Doubt

a/n:UNEDITED pasensya na super busy po sa school andaming forms na dapat gawin haha at lesson plan na dapat iprepared hope you understand God Bless!

2 samuel 22:40 you armed me with strength for battle; you humbled my adversaries before me

Chapter 29: Self Doubt

Heiress, rape, survivor, married, barrister limang salitang paulit-ulit na umiikot sa isip ko. hindi ako makalabas Philix Jone find out I sneek out at alam kong galit siya basi sa aura niya ngayon mas dumoble pa ang bilang ng mga men in black na nakita ko sa placios De Mercedez

Asking why's? asking all by myself bakit ganito katindi ang seguridad sa lugar na ito. Why I feel uneasy maging ang mga trabahante at mga maids, butler at maging ang mga natatrabaho sa farm tikom ang mga bibig ng mga ito pagnagtatanong ako kung bakit maraming mga security ang nasa paligid its either iibahin nila ang topic o di kaya magsasabi ng pasenya na senyorita may nakalimutan pala akong gawin na inuutos ni senyora yung mga ganyahang liny aba na alam na alam mong may something na tinatago

Kahit ang mag pipinsan din wala akong makuhang matinong sagot napakalungkot ko tuloy dito ang laking laking bahay pero alam mo yun you feel all alone walang makausap na matino ni hindi naman ako makalabas ng bahay dahil hindi pwede aaminin kong namimiss ko na rin ang asawa ko kamusta na kaya siya? Did he misses me too? Kahit ba text or tawag hindi man lang niya magawa? Kung patuloy na ganito ewan ko na lang kung makakaya ko pa I feel like a bird inside a birdcage nakakulong no freedom at all.

"senyorita meryenda niyo po" si aida

"salamat pakilagay na lang dyan" walang gana kong sabi.

"senyorita pasensya nap o kung magiging pakielanera ako pero kasi kanina pa pong agahan hindi po kayo kumakain namumutla rin po kayo senyorita"

"salamat aida wag kang mag alala okay lang ako" at ngumiti ako ng tipid sa kaniya tumango lang naman ito at nagpaalama na sa aking lalabas na siya I look at the food she bring masarap sa oaningin at paniguradong masarap din ang lasa noon pero wala akong gana. Inuurong ko lang iyon palayo sa akin. I wnet to the patio paglabas ko palang at pagdungaw ko kita ko na kaagad sa hindi bababa sa labing limang men in black sa tapat ng pwesto ng kwartong ito at ng dumungaw ako kita kong bigla silang umagresibio and I heard them talking on their security wireless earphone malalalim ang butong hininga na pumasok na ulit ako sa loob.

I was going to take a bath when I heard a knock on the door. Mabilis akong lumapit sa pintuan at binuksan iyon at tumambad sa mukha ko si Bebang.

"bes!!!!!!"/bebang!!!!!!" sabay pa naming tawag sa isa't isa niyakapa ko siya ng mahigpit.

"buti na lang nandito ka bang parang mababaliw ao dito!"

"oo nga sabi nga nila Prof kaya pinapunta ako dito para may kasama ka"

"bored na bored na ako dito bang feeling ko para akong ibon na walang kalayaan" sumbing ko sa kaniya

"abaw taray ah! Makata ka na pala kakanta naba ako ng nationalistic song ibooonnnnn man may layaaannnggggg lumipppppaaaadddd kulungin mo at umiiiiiyyyyyaaaaakkkkk!!!!!!" kanta nito

"baliw ka talaga! Halika nga baba tayo"

"mabuti pa bes at akoy tomguts na pakainin mo ako grabe ang nilakbay ko para lang makaraating dito sa hacienda mo!" biro niya pa

"oo na papakainin kita wag kang mag alalala okay!"

"ang laki talaga dito no be sang sarap sumigaw parang mag eecho sa buong lugar sayang nga lang wala dito ang Ferrero rocher ko sayang"maarteng ani ni bebang na may pahawak hawak pa sa dibdib niya