Love, Basher

Chapter 7

Chapter 7

Cousin

"Do you want to go home? I'll drive you home." Rinig kong sabi niya habang yakap yakap parin niya ako.

Halos isang oras na kaming nakatayo. Umiiyak lang ako ng mahina habang nakayakap sa kanya. Hindi ko lubos maisip na sa dinami daming tao dito, sa kanya ko pa naipakita ang kahinaan ko.

Huminga ako ng malalim at umalis na sa pagkakayakap sa kanya. I look at him and smile kahit na mugtong-mugto na siguro ang mata ko.

"Thank you for the comfort." I sincerely said to him. Medyo gumaan na yung pakiramdam ko kahit papano.

Marahan siyang tumango. "Let's go home then." Sabi niya.

Agad akong umuling. "Can I have a favor? Sa inyong buong EXO." Nahihiya kong sabi sa kanya. Agad siyang tumango kaya nakahinga ako ng maluwag. "What is it?" tanong niya agad.

"Pwede bang I keep niyo nalang as a secret yung nangyari kanina? Especially sa parents ko. They shouldn't know about this. They'll gonna make her life miserable." Sabi ko sa kanya. Nanatili siyang nakatingin sa akin na parang inoobserbahan ako.

"You still care for her." Sabi niya sa akin kaya napabuntong-hininga nalang ako.

"A little. Naging bestfriend ko siya eh." Sabi ko lang at nakita kong napailing siya

"So you won't go home today?" tanong niya sa akin kaya napatango nalang ako. Pwede naman siguro akong mag check in sa hotel or somewhere.

"I can stay on a hotel naman—"

"Then stay at our house with EXO for the meantime." Sabi niya sa akin at pinunasan niya ang luha ko kaya agad akong napaatras.

"Seriously?" agad kong tanong sa kanya.

He just nodded and then get my bag. He look at me and suddenly held my hand at hinila papalabas ng office. Hindi ako makapag-isip ng maayos ngayon. Nagawa ko nalang na magpahila sa kanya hanggang sa makarating kami sa parking lot. Hanggang ngayon ay hindi niya ako binibitawan at hanggang ngayon ay wala parin ako sa sarili.

Agad akong napatingin sa kamay naming magkahawak at mukhang napansin niya din iyon kaya agad niya aong binitawan. "I'm sorry." Sabi niya kaya napaangat ang tingin ko sa kanya.

God, bakit bumibilis yung tibok ng puso ko? May sakit na ba ako sa puso dahil sa kunsomisyon?

"Don't worry, mababait naman kaming EXO. We just want to make you feel safe dahil sa nakita naming kanina." Sabi niya sa akin at binuksan na ang pintuan ng passenger's seat.

Wala ako sa sarili na sumakay sa kotse niya. I don't understand this feeling. My mind's pushing me to just trust him. I don't know..

Napasandal nalang ako sa bintana ng kotse niya at pagod na pumikit. I am so drained.

Napaayos agad ako ng upo nang may naalala ako bigla. "Hey, where's my sister? Did she see—?"

"No, I already told her Yaya na iuwi na siya before that happened." Sabi niya kaya nakahinga ako ng maluwag at napasandal nalang ulit sa bintana.

Hindi ko maiwasan na maalala ang mga nangyari kanina. Hindi ko inaakala na ganoon pala ang tingin niya sa akin. All I know that I truly care and love her as my bestfriend.

"We're here." Anunsyo niya kaya agad akong napadilat at tumingin sa paligid.

So ganito kalaki yung tinutuluyan nila dito sa Manila. Sobrang yaman nga nila. Sabagay, isang concert lang nila pwede na silang bumili ng 100 na ganito. Ang mahal din ng tickets 'no.