Im In Loved With That Gangster Too [PART 2 COMPLETE]

Chapter 13: Surprise

Audrey POV:

Minsan kung sino pa yung pinagkakatiwalaan mo.

Yon din yung taong sisira ng tiwala mo. Minsan pala hindi sapat yung salitang mahal kita kung walang Trust and loyalty.

May mga bagay na gusto mong iwasan pero nandon parin yung nakikita mo parin sa sulok sulokan.

Kapag nakikita ko nga sya. Parang gusto kung tumakbo palayo don. Pero hindi naman siguro tama na masyado ko ng pinapakita na nasasaktan ako sa ginawa nya. Kailangan ko din naman ipakita sa kanya na matapang din ako. Na kaya kong wala sya sa buhay ko.

Mahirap man, pero kailangang gawin.

Ang dami. Maraming nagsasabi sakin na isa lang daw to sa pagsubok namin. Na baka sinusubukan ni god kung gaano kami katapang para harapin ang mga nangyayare samin nyayon.

Pero para saan pa? Para saan pa kung mag hahabol ako sa kanya? Ano para sabihin nyang nangugulo lang ako don. No! Hindi na. Hindi kona gagawin na habulin sya.

Bahala na lang sya sa buhay nya kung anong gusto nyang gawin. Total hindi ko naman kase hawak ang puso nya so ano pang pinaglalaban ko don?

Diba wala?

Kapag inayawan kana, Bitaw na.
Hindi naman siguro sa lahat ng oras at panahon babae lang ang naghahabol at may kailangan diba?

Naisip ko lang kase na tama rin tong ginagawa ko na pabayaan sya sa gusto nya. Sino ba naman ako para sa kanya. Akala kopa nga hindi to nangyayare sa mga libro na nababasa ko. Akala ko yung mga sakit na nararamdaman ng fictional characters hindi sya mag eexist.

Pero mali pala ako.

Ngayon na naranasan kona. At naranasan din ng author na masaktan ng sobra sobra. kaya diko sya masisisi kung natagalan sya mag update. Oo.. Kaya sana intindihin nyo Author natin kase kahit hindi nagsasabe yan sa iba nasasaktan parin yan kahit na sabihin pa nyang naka move on na sya.

Parang ako. Parehas kaming broken pero, ako? Hindi ako sigurado kung naka move on na ba talaga ako.. kase hindi ko alam. Basta ang alam ko ayoko na rin mangulo at hayaan kona lang sya. Mahina lang ako. Wala akong panlaban don sa pinalit nya sakin.

Maganda. Maganda pa ang katawan. Parang ideal girl nga sya ng mga lalaki eh. Yon bang firs time mopa lang syang makita mapapa nganga ka na lang kase nga ang perfect nya.

Pero kahit na nakita kona sya hindi ako interisadong malaman kung sino sya. Bat ko aalamin? I have my own beauty so diko kailangan na malaman kung anong totoong pagkatao ng pinalit nya sakin.

I have my own life. Para ipakita sa kanila na maganda rin ako kahit papaano. Yon lang kase ang kaya kung ipakita sa kanila na yung iniwan nya ay worth it parin.
Total hindi naman ako yung nagloko eh. Hindi ako yung nang iwan sa ere.
Kung kaya ko lang gumanti, matagal ko ng gingawa kaso hindi. Hindi ko ginawang gumanti kase hindi ko alam kung paano ang mga klaseng bahay.

Si god na ang bahala sa kanila kung ano man yung pagsubok na ibibigay nya don. And as for now, Ayaw kona munang bangitin ang pangalan nya kase naiinis ako. Naalala ko lang yung ginawa nya noon na hindi naman nya natupad. Napako lang ang lahat ng pinangako nya.

Napatingin ako sa pintuan ng may biglang kumatok. Nasa kwarto kase ako ngayon at nagkukulong. Hehe di nagbabasa lang ako ng libro. Binili kopa to nung isang araw sa SM. Tiniklop ko muna yon at nilagay ko sa drawer ko. Tumayo ako at binuksan ko ang pintu na kanina pa sunod-sunod yung katok. At Pagbukas ko nakita ko ang dalawang kaibigan kona nag aalala ang mukha at si Patricia at chesca lang naman.

"Ano ba naman Audrey akala namin kung ano ng nangyare sayo"

"Akala namin baka nagbigti kana. Ano ng oras mag tatanghali na pero dika parin lumalabas--"