( Zawgyi )
" Hyung ကလည္း စိတ္မေကာက္ပါနဲ႔ေနာ္...."
" စိတ္ေကာက္ရေအာင္ ကိုယ္က ကေလးလား...."
" Hyung ကလည္း....."
ဆိုကာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးလာလုပ္ျပေနသည့္
သူ႔အား ဘယ္လိုစိတ္ဆိုးရေတာ့မလဲ....
" မဆိုးေတာ့ဘူး... မဆိုးေတာ့ဘူး....
ကဲေျပာ.... ဘာလုပ္မွာလဲ..... တစ္ခုခုစားမွာလား...
ထပ္အိပ္ခ်င္ေသးလား.... "
လို႔ေမးလိုက္ေတာ့.... ကၽြန္ေတာ့ကိုရယ္ျပၿပီး...
" ဟင့္အင္း.... ဘာမွ မလုပ္ေတာ့ဘူး.....
အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္.... "
ခ်က္ခ်င္းႀကီး အိမ္ျပန္ေတာ့မည္ဟု
ေျပာလာသည့္ သူ႔အား ဘာေၾကာင့္လဲဟု
အတင္းပင္ ေမးၾကည့္ရသည္....
" ဟင္.... ဘာလို႔ျပန္မွာတုန္း...."
လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ ေခါင္းေလးကိုခါျပၿပီး
" ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေလ ...
ကၽြန္ေတာ္ သက္သာသြားၿပီေလ....
Hyung ကိုလည္း ဒုကၡေပးေပါင္းမ်ားၿပီ...
စိတ္တိုေအာင္လည္း စၿပီးၿပီ... ဟီး... ဟီး....
အဲ့ေတာ့ ျပန္လို႔ရၿပီ.... ျပန္ေတာ့မယ္...."
သူ႔အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္သူေတာ့
အဆင္ကိုေျပေနေတာ့သည္....
" ဒီဒဏ္ရာေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းေနလို႔
အဆင္ေျပလို႔လား...."
" မသိပါဘူးဗ်ာ.... မေျပေတာ့လည္း
ဘာလုပ္လို႔ရမွာလဲ...."
" မင္းအိမ္ကို မင္းမလိုခ်င္ဘူးဆို....
မင္းမိဘေတြကို ျပန္ေပးမလို႔ဆို... "
" အင္းေလ.... ဘာျဖစ္လို႔လဲ... "
" ျပန္ေပးလိုက္...."
" လာေနာက္ေနတယ္.... အခုခ်ိန္ ျပန္ေပးလိုက္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္ေခ်ာင္ကို ေျပးတိုးရမွာလဲ...."
" ဒီေခ်ာင္ကိုေျပးတိုးေလ...."
ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့အိမ္ကို လက္ညိွဳးျဖင့္ထိုးျပေတာ့....
" အာ..... မဟုတ္တာ.... ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး
လာေနလို႔ျဖစ္မွာလဲ.... အားနာစရာႀကီးကို...
အခုေတာင္ ေတာ္ေတာ္အားနာေနၿပီ.... "
ဟု အားနာေၾကာင္းကို ပ်ာပ်ာသလဲ ေျပာလာသည္..
" အဲ့ဒါဆို အိမ္လခေပး...."
YOU ARE READING
Love is you 💛 🍀 Complete 🍀
FanfictionChanyeol - " Hyun ငယ္ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ အခ်စ္က မင္းေလး ျဖစ္ၿပီး မင္းေလးက အခ်စ္ ျဖစ္တယ္...." Baekhyun - " ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္... ကြၽန္ေတာ္ လူႀကီးကို ခ်စ္လား မခ်စ္ဘူးလား မေသခ...
