Hoofdstuk 7

48 7 0
                                    

Op de radio was een heel mooi liedje van Little Mix Good Enough. Dit deed me denken aan me biologische moeder, maar ze had echt niet zoveel pijn willen geven en daar geloof ik in. We draaiden nog een paar rondjes en ik kwam in een droom. Het was de dag toen ik werd geboren. Ik zag het allemaal nog 1 keer voor me ogen, maar ik opende me ogen, ik wilde niet dat me moeder dacht dat ik het erg vond. Over 4 jaar komt ze terug. Dat weet ik zeker en daar blijft het bij. Nina die opeens op stond schuifelde een soort van met ons moeder en mij. Zo ging het hele liedje door. Nina gaf een kusje aan mij en mama en legte nu ook haar hoofd op mama's borst, zodat ik en Nina elkaar aankijken. 'Wat is ze lief.' Zegt Nina. 'Ze heeft een beetje de oogjes van jou.' Zei mama grinnikend. En dat klopte ik had dezelfde kleur ogen als Nina maar dat kon nog veranderen vooral, omdat het nog zoveel veranderd als je klein bent. Het liedje was afgelopen en de de radio ging door, geen mooie liedjes meer alleen maar stemmen. 'Britt Decker!' Hoorde ik op de radio. Ik vond alleen het liedje mooi waarop we hadden geschuifeld verder niet. Mama vond dat ook blijkbaar, want die zette de radio op een andere zender. Nina ging weer op haar bed liggen muziek luisteren. 'Nina heb je nog huiswerk?' Vroeg haar moeder. 'Uuuuhhh.' Zei ze terug. Ze klikte meta open op haar mobiel. '@$!#@! Ik heb een toets morgen!! Schelde Nina. 'Lieverd rustig alsjebliefd. We gaan je boeken halen oke?' Zei mama geruststellend. Mama pakte Nina bij haar schouder. 'Het is een moeilijke tijd als je nu een iets minder cijfer haalt is het niet erg lieverd.' Zei ze met een gebogen hoofd. Nina knikte en mama pakte haar tas en gaf papa een kus, Nina gaf ook een kus. We liepen de kamer uit en liepen het door het ziekenhuis naar beneden. Door alle gangen heen en toen waren we bij de garage. *piep piep* zo klonk het geluid van de auto die open ging. Er was al een maxi cosi in de auto en daar werd ik voorzichtig ingezet. Daarna werd ik vastgemaakt en Nina ging naast me zitten. De deur klapte dicht. En mama reed pap uit het ziekenhuis. Ze ging voor het stuur zitten en deed haar deur ook dicht. 'Waarom word papa mee naar huis genomen? Hij is ziek.' Zei Nina. 'Er kwan een hardpatient binnen. We moeten wachten.' Zei mama en ze zuchtten allebei tegelijk. 'We kunnen ook gelijk een knuffel kopen voor Stacey.' Zei Nina. 'Lijkt me een goed idee.' Zei mama blij. Blijkbaar waren we thuis, want Nina stapte al uit om te helpen met de auto te parkeren, want het was een hele grote zwarte auto. Ze gaf gebaren en die kon mama zien. Ze zette de handrem erop en haalde mij los en pakte me op. 'Zo je nieuwe huis Stacey.' Zei mama terwijl ze de auto dicht piepte. *piep piep*. Het was een heel groot huis. Het was heel erg modern. Net een villa, maar dan met verdiepingen en we zaten in een rijtjeshuis. Er hingen allemaal schilderijen die waarschijnlijk Nina had gemaakt toen ze klein was. Mama ging naar boven met papa en legde hem in bed.

-----------------------------------------------------------------

Laat even een vote achter, zodat ik weet dat mensen me boek leuk vinden! x

Turn your faceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu