Hoofdstuk 29

33 3 0
                                    

Hooi mensen! :) ik hoop dat jullie het boek een beetje spannend vinden. In dit hoofdstuk staan een paar wiskundige termen in beschreven. Later word er met die lijnen ook een vorm gemaakt. Snap je het nou helemaal niet meer dan moet je even wachten totdat hoofdstuk 30 word upgeload, want daar staat dan een plaatje van welke vorm het uiteindelijk was geworden! Veel plezier

-----------------------------------------------------------------

Het werd een prisma van 5 punten. Bovenaan onstonden er nog meer lijnen weer waren ze schuin, klein, groot en schots en scheef. Onder de prisma werden nog meer lijnen gezet. In de prisma werden er 2 punten gezet, daarna 3. Ze stonden in een driehoek met de 2 punten bovenaan en de 3e punt onderaan. Onder de 3e punt werd ongeveer 2 centimeters vandaan nog een lijn gezet. Deze stond horizontaal. Langzamer begon het een beetje door te dringen. Prisma, punten, lijnen en er onstaan vormen die ik al een soort van heb gezien. Onder de prisma werd een rechthoek naar beneden geplaatst. De zijden werden ongeveer 0,5 meter lang. Onder de rechthoek precies in het midden werd ook een streep naar beneden gezet, deze lijnen waren net iets groter dan 0,5 meter. Naast die ene lijn werd aan de linker en rechter kant evenwijdig een lijn geplaatst. Helemaal beneden van het figuur werden de linker en rechter lijn met elkaar verbonden. Daarna gingen ze weer naar boven net onder het prisma, daar stond de rechthoek. Aan die rechthoek werden weer twee lijnen gezet en toen stopte de gedacht. Het was super vaag. Ik werd weer wakker. Mam lag nu te slapen. Op de televisie stond een digitale klok. Die tikte langzaam verder. Hij stond eerst op 12:00 maar nu al op 14:30. Ik keek daarna naar de televisie. Ze waren nog steeds niet verder dan het zien van de hartkloppingen, veel bloed en allemaal blauwe buisjes waarvan sommige aders en slagaders waren. Ze waren al 2 en een half uur bezig. Ik dacht dat ik de longen zag met het hart, super bizar om dat te zien. De chirurgen waren rustig bezig. Een man had een soort microscoop voor zijn ogen, maar dan niet letterlijk. Het was een soort bril die waarschijnlijk het beeld vergrootte zodat hij alles netjes kon zien. Nikki lag er rustig bij. Haar haar was ingevlochten, waarschijnlijk door mama gedaan. Nikki was nooit bang voor het ziekenhuis. Ze had al zo veel vrienden meegemaakt die naar het ziekenhuis moesten en waarme zij meeging. 'Ik wil later chirurg worden', zei Nikki toen. We zaten toen 1 dag thuis toen papa een plaats kreeg in het ziekenhuis. Nikko vertelden alles over haar zelf, waaronder dus ook wat ze later wilden worden en dat ze hard aan het studeren was en het was super moeilijk maar wel interessant. Ook vertelde ze dat ik heel goed moest gaan opletten tijdens alle schooljaren, omdat het nuttig was. 'Je kunt alles, zolang je maar kalm blijft', en daarna verscheen een lieve kleine glimlach op haar gezicht. Zelf had ze daar veel van geleerd. Ze vertelde namelijk ook haar hele levensverhaal van haar schooltijden. Ze vond ze super saai, maar later kwam ze erachter hoe belangerijk school was geweest en dat ze anders haar hele leven niks meer kon doen. 'En een keer had ik een 1 voor biologie en ik voelde me zo stom en dom tegelijk, ik wil chirurg worden en dan haal ik een 1 terwijl ik zo goed had geleert. Toen dacht ik terug aan die tijd, die toets, die minuut, die seconden, die peinsenden deeltjes van je brein die alle informatie uit het laatste stukje van je hersenen probeeren te halen. Ik dacht dat ik het goed deed en daar kwam dit cijfer uit, toen bedacht ik: Je kunt alles, zolang je maar kalm blijft. Later moest ik de toets overdoen en hield ik die zin in me achterhoofd en toen haalde ik een 8,3.' Ze vertelde dat super blij en ik werd daardoor geïnspireerd. Zij wist hoe het ging op school. 'En oja een rang in de school hebben is niet belangerijk, dat wil ik je nog meegeven. Vele mensen, vooral meiden denken dat je knap, leuk en aantrekkelijk moet zijn. Klopt niet Stacey, dat klopt niet. Ik zal je eens een verhaal vertellen. Er was een meisje bij ons in de klas. Ze had kleren aan die niemand mooi vond. Ze waren voor ons super lelijk, terwijl zij zich daarin convertabel in voelde. Iedereen peste haar weleens, ik ook. Totdat ik me besefte dat we totaal de verkeerde kant opgingen. Ze was altijd heel veel aan het praten en het werd steeds minder, ze werd steeds onzekerder. Ze durften ook niks te vragen. Ik besloot mijn gedachten te veranderen ik ging een keer naast haar zitten. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht. Kinderen riepen nare dingen naar me toe, omdat ik naast haar ging zitten. Ik besloot om er niet op te reageren. En dat was moeilijk, kei moeilijk. Later werden we steeds closer en werden we steeds meer samen 'nerds' totdat het eindexamen kwam. Wij haalde het examen met alles boven de 6,5 en de rest was allemaal gezakt. Ze hadden hun zelf niet verbeterd en deden alleen maar stoer. 'Ik heb me huiswerk niet gemaakt, ik heb niet geleerd.' En toen waren ze opeens verbaasd dat ze het eindexamen niet haalden. Wees jezelf ookal is dat hard en ga met mensen om die iets willen bereiken, en degene die niets willen bereiken moet je helpen om te stimuleren zodat je ze net zoals jezelf krijgt en dat je ze later als je groot bent terug ziet en ze je dan bedanken.' Dit verhaal sloot mijn droom af en ik werd weer wakker. De klok tikte door. Alweer bijna 7 uur. Er waren meer sneeën ingekomen. Het leek alsof een long eruit hing en dat er een nieuwe snel werd geplaatst. Het werd snel dicht gemaakt. '2x4 is...' er werkte nu 8 handen in het lichaam van Nikki en allemaal hadden ze een andere taak. Ze moesten alles zo snel mogelijk weer vastzetten anders zou Nikki stikken. Er werd snel en gefocust gewerkt. Ze zaten elkaar niet eens 1 keer in de weg. Deze operatie gebeurden bijna nooit, het was de moeilijkste operatie ooit en was pas net uitgevonden. Mam werd weer wakker. Ze begon te praten en eindigde met Amen.

Turn your faceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu