Ja ja!!!! We hebben de 50 stemmen gehaald! Super love you guys!!!! Ik heb een verassing voor jullie: als we de 250 (op turn your face) stemmen halen dan komt er een nieuw boek uit!!! Proloog kan je lezen bij het nieuwe boeken (klik op mijn werk)
-----------------------------------------------------------------
Mama staptte de auto uit en liep naar Nina's kant. Ze hielp Nina de auto uit te komen en gaf haar een knuffel. 'Wat is er gebeurd?' Vroeg mama. Wat Nina nu kon is alleen maar huilen. 'Lieverd, ik kan je alleen helpen als ik weet wat er is gebeurd iets met Sam?' Vroeg mam. Nina knikte van nee. 'Met Wesley.' Huilde Nina. 'Wat dan lieverd? Vertel wat is er gebeurd.' Vroeg mama nog een keer. Snikkend zei Nina: 'We waren op een boot met mooie lichtjes. Op een kanaal. Ik zat met Djurcey en Sam te praten toen opeens Wesley kwam. Hij had een mes in zijn handen en was dronken. Hij liep bedreigend naar ons toe. We zeiden heel rustig. Wesley leg dat mes neer. Maar hij liet het niet vallen. We stond tegen de rand van de boot aan en Djurcey zei nog een keer Wesley laat het mes vallen en weer liet hij het mes niet vallen en toen en toen... en toen rende die op ons af. Sam duwde me weg en we vielen op de grond. Wes.. wess.. wessll. Wesslle.. weessselleyyy viel over de de de raannndd en hij viel in het water en stootte zijn hoofddd teggeeenn de bo boo boot.' Mama verstijfde en Nina huilde verder. Ik lag ook verstijfd. 'Wat moeten we doen? Is hij uit het water gehaald?' Vroeg mam. Nina knikte. 'Wee mo chh tteen gaan van de p ppoo littie.' Zei Nina. Mama knikte. Ze omhelsde haar stevig en aaide haar over haar rug. *Look at my anaconda* dat was de mobiel van Nina. Dapper nam ze op. Nina praatte in de telefoon maar ik hoorde er niks van. 'Zet even op luidspeaker.' Zei mam. Nina hield de telefoon voor zich en drukte erop. Ik hoorde het nog steeds niet zo goed, maar ik hoorde wel dat het Djurcey was. 'Hett koommmt allemmaalll gooeddd.' Hoorde ik. 'Hett koommttt niiettt gooedd.' Zei Nina terug. 'Djurcey, met de moeder van Nina, we bellen zo even terug.' Zei mam en drukte de telefoon weg. Ze hielp Nina de auto in en klapte de deur dicht en ging voor het stuur zitten. Mam dacht even na en begon toen te rijden. Na 50 minuten waren we bij het ziekenhuis en ik werd uit de auto genomen. Het was erg mistig en ik blies zodat er een wolkje ontstond. Nina pakte haar tas en veegde haar tranen weg. 'Kom op meid.' Aaide mam over haar rug. Met zijn drieen liepen we naar binnen en meldde we ons aan. Daarna liep we de gang in een trap omhoog en nog een trap omhoog, een gang in tot we bij het kamertje van papa waren. Nina openende deur en we liepen naar binnen. Mijn jasje werd uitgetrokken en ik werd in de kar gelegt. Nina trok haar pyama aan en mama ging zitten. Later deed Nina dit ook. Na 10 minuutjes viel ik in slaap en ik hoorde niks meer om me heen behalve het gesnurk van papa.
